Skorzystamy z definicji wartości bezwzględnej: |x| = x dla x ≥ 0 |x| = - x dla x < 0
Zatem wykres będziemy sporządzać w przedziałach: 1. x < 0, czyli x ∈ (- ∞; 0) W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² + 4x + 3
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem: Punkty przecięcia z osią OX: (-3; 0) i (- 1; 0) Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(- 2; - 1)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² + 4x + 3, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ (- ∞; 0) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
2.x ≥ 0, czyli x ∈ <0; + ∞) W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² - 4x + 3
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem: Punkty przecięcia z osią OX: (1; 0) i (3; 0) Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(2; - 1)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² - 4x + 3, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ <0; +∞) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
Wykres funkcji - patrz załącznik - na rysunku zaznaczono kolorem czerwonym.
Zbiór wartości funkcji odczytujemy z jej wykresu i jest to zbiór:
b)
Skorzystamy z definicji wartości bezwzględnej: |4x -4| = 4x - 4 dla 4x - 4 ≥ 0, czyli dla: 4x - 4 ≥ 0 4x ≥ 4 /: 4 x ≥ 1
|4x - 4| = - (4x - 4) = - 4x + 4 dla 4x - 4 < 0, czyli dla 4x - 4 < 0 4x < 4 /:4 x < 1
Zatem wykres będziemy sporządzać w przedziałach: 1. x < 1, czyli x ∈ (- ∞; 1) W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² - 4x + 4
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 4)
Zatem: Punkt przecięcia z osią OX: (2; 0) Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(2; 0)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² - 4x + 4, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ (- ∞; 1) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
2.x ≥ 1, czyli x ∈ <1; + ∞) W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x²+ 4x - 4
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem: Punkty przecięcia z osią OX: (-4,83; 0) i (0,83; 0) Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(-2; - 8)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x²+ 4x - 4, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ <1; +∞) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
Wykres funkcji - patrz załącznik - na rysunku zaznaczono kolorem czerwonym.
Zbiór wartości funkcji odczytujemy z jej wykresu i jest to zbiór:
Zad. 12
a)
Dla m = 0 funkcja f ma postać:
Jest to funkcja liniowa, a jej zbiór wartości to zbiór liczb rzeczywistych, zatem warunek zadania nie jest spełniony, więc będziemy rozpatrywać przypadek dla m ≠ 0, czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Zbiorem wartości funkcji kwadratowej f ma być przedział <0; + ∞), więc muszą być spełnione warunki:
1. a > 0
a = m > 0
2. q = 0
Uwzględniając oba warunki otrzymujemy, że zbiorem wartości funkcji kwadratowej f jest przedział <0; + ∞), jeśli
b)
Najpierw sprawdzimy przypadek, gdy funkcja f nie jest funkcją kwadratową, czyli dla a = 0, czyli dla: m - 1 = 0 m = 1 i wtedy funkcja f ma postać:
Jest to funkcja liniowa, a jej zbiór wartości to zbiór liczb rzeczywistych, zatem warunek zadania nie jest spełniony, więc będziemy rozpatrywać przypadek dla m ≠ 1, czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Zbiorem wartości funkcji kwadratowej f ma być przedział <0; + ∞), więc muszą być spełnione warunki:
1. a > 0
a = m - 1 m - 1 > 0 m > 1
2. q = 0
Uwzględniając oba warunki otrzymujemy, że zbiorem wartości funkcji kwadratowej f jest przedział <0; + ∞) jeśli:
Zad. 13
Najpierw sprawdzimy przypadek, gdy funkcja f nie jest funkcją kwadratową, czyli dla a = 0, czyli dla:
i wtedy funkcja f ma postać:
Jest to funkcja stała, która posiada zarówno wartość najwyższą jak i najniższą, zatem warunek zadania jest spełniony dla:
Rozpatrujemy przypadek dla , czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Funkcja ma przyjmować wartość największą, więc jej ramiona muszą być skierowane w dół, czyli a < 0. Ponadto, ta wartość, która jest równa drugiej współrzędnej wierzchołka paraboli q (), ma być liczbą dodatnia, czyli q > 0.
Zatem muszą być spełnione warunki:
1. a < 0
2. q > 0
Uwzględniając oba warunki oraz wcześniejsze ustalenie w przypadku, gdy funkcja nie jest funkcją kwadratową, otrzymujemy, że największa wartości funkcji kwadratowej f jest liczbą dodatnią dla:
a)
Skorzystamy z definicji wartości bezwzględnej:
|x| = x dla x ≥ 0
|x| = - x dla x < 0
Zatem wykres będziemy sporządzać w przedziałach:
1. x < 0, czyli x ∈ (- ∞; 0)
W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² + 4x + 3
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem:
Punkty przecięcia z osią OX: (-3; 0) i (- 1; 0)
Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(- 2; - 1)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² + 4x + 3, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ (- ∞; 0) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
2.x ≥ 0, czyli x ∈ <0; + ∞)
W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² - 4x + 3
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem:
Punkty przecięcia z osią OX: (1; 0) i (3; 0)
Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(2; - 1)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² - 4x + 3, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ <0; +∞) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
Wykres funkcji - patrz załącznik - na rysunku zaznaczono kolorem czerwonym.
Zbiór wartości funkcji odczytujemy z jej wykresu i jest to zbiór:
b)
Skorzystamy z definicji wartości bezwzględnej:
|4x -4| = 4x - 4 dla 4x - 4 ≥ 0, czyli dla:
4x - 4 ≥ 0
4x ≥ 4 /: 4
x ≥ 1
|4x - 4| = - (4x - 4) = - 4x + 4 dla 4x - 4 < 0, czyli dla
4x - 4 < 0
4x < 4 /:4
x < 1
Zatem wykres będziemy sporządzać w przedziałach:
1. x < 1, czyli x ∈ (- ∞; 1)
W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x² - 4x + 4
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 4)
Zatem:
Punkt przecięcia z osią OX: (2; 0)
Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(2; 0)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x² - 4x + 4, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ (- ∞; 1) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
2.x ≥ 1, czyli x ∈ <1; + ∞)
W tym przedziale funkcja f ma postać:
Wyznaczamy punkty, które pozwolą nam naszkicować wykres tej funkcji, czyli parabolę y = x²+ 4x - 4
Punkt przecięcia z osią OY: (0; c) = (0; 3)
Zatem:
Punkty przecięcia z osią OX: (-4,83; 0) i (0,83; 0)
Współrzędne wierzchołka paraboli: W = (p; q) =(-2; - 8)
Zaznaczamy wyznaczone punkty i szkicujemy parabolę y = x²+ 4x - 4, jednak do wykresu funkcji f należy część wykresu dla x ∈ <1; +∞) - patrz załącznik (część wykresu będąca wykresem funkcji f zaznaczono na czerwono)
Wykres funkcji - patrz załącznik - na rysunku zaznaczono kolorem czerwonym.
Zbiór wartości funkcji odczytujemy z jej wykresu i jest to zbiór:
Zad. 12
a)
Dla m = 0 funkcja f ma postać:
Jest to funkcja liniowa, a jej zbiór wartości to zbiór liczb rzeczywistych, zatem warunek zadania nie jest spełniony, więc będziemy rozpatrywać przypadek dla m ≠ 0, czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Zbiorem wartości funkcji kwadratowej f ma być przedział <0; + ∞), więc muszą być spełnione warunki:
1. a > 0
a = m > 0
2. q = 0
Uwzględniając oba warunki otrzymujemy, że zbiorem wartości funkcji kwadratowej f jest przedział <0; + ∞), jeśli
b)
Najpierw sprawdzimy przypadek, gdy funkcja f nie jest funkcją kwadratową, czyli dla a = 0, czyli dla:
m - 1 = 0
m = 1
i wtedy funkcja f ma postać:
Jest to funkcja liniowa, a jej zbiór wartości to zbiór liczb rzeczywistych, zatem warunek zadania nie jest spełniony, więc będziemy rozpatrywać przypadek dla m ≠ 1, czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Zbiorem wartości funkcji kwadratowej f ma być przedział <0; + ∞), więc muszą być spełnione warunki:
1. a > 0
a = m - 1
m - 1 > 0
m > 1
2. q = 0
Uwzględniając oba warunki otrzymujemy, że zbiorem wartości funkcji kwadratowej f jest przedział <0; + ∞) jeśli:
Zad. 13
Najpierw sprawdzimy przypadek, gdy funkcja f nie jest funkcją kwadratową, czyli dla a = 0, czyli dla:
i wtedy funkcja f ma postać:
Jest to funkcja stała, która posiada zarówno wartość najwyższą jak i najniższą, zatem warunek zadania jest spełniony dla:
Rozpatrujemy przypadek dla , czyli przypadek, gdy funkcja f jest funkcją kwadratową.
Funkcja ma przyjmować wartość największą, więc jej ramiona muszą być skierowane w dół, czyli a < 0. Ponadto, ta wartość, która jest równa drugiej współrzędnej wierzchołka paraboli q (), ma być liczbą dodatnia, czyli q > 0.
Zatem muszą być spełnione warunki:
1. a < 0
2. q > 0
Uwzględniając oba warunki oraz wcześniejsze ustalenie w przypadku, gdy funkcja nie jest funkcją kwadratową, otrzymujemy, że największa wartości funkcji kwadratowej f jest liczbą dodatnią dla: