Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²-1 ≠ 0
(x - 1)(x + 1) ≠ 0
x - 1 ≠ 0 i x + 1 ≠ 0
x ≠ 1 i x ≠ - 1
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
równanie nie ma rozwiązań
Zaznaczamy miejsca zerowe - 1 i 1 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od dołu, bo a = - 2 < 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 1 i x ≠ 1. Zatem:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²-1 ≠ 0
(x - 1)(x + 1) ≠ 0
x - 1 ≠ 0 i x + 1 ≠ 0
x ≠ 1 i x ≠ - 1
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od góry, bo a = 2 > 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 1 i x ≠ 1. Zatem:
Ostateczny zbiór rozwiązań nierównosci: to suma otrzymanych rozwiązań. Zatem:
co możemy również zapisać:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²- 4 ≠ 0
(x - 2)(x + 2) ≠ 0
x - 2 ≠ 0 i x + 2 ≠ 0
x ≠ 2 i x ≠ - 2
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe -2; - 1; 2 i 4 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od dołu, bo a = - 1 < 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 2 i x ≠ 2. Zatem:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²- 4 ≠ 0
(x - 2)(x + 2) ≠ 0
x - 2 ≠ 0 i x + 2 ≠ 0
x ≠ 2 i x ≠ - 2
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe - 4; - 2; 1 i 2 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od góry, bo a = 1 > 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 2 i x ≠ 2. Zatem:
Ostateczny zbiór rozwiązań nierównosci: to część wspólna otrzymanych rozwiązań. Zatem:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²-1 ≠ 0
(x - 1)(x + 1) ≠ 0
x - 1 ≠ 0 i x + 1 ≠ 0
x ≠ 1 i x ≠ - 1
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
równanie nie ma rozwiązań
Zaznaczamy miejsca zerowe - 1 i 1 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od dołu, bo a = - 2 < 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 1 i x ≠ 1. Zatem:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²-1 ≠ 0
(x - 1)(x + 1) ≠ 0
x - 1 ≠ 0 i x + 1 ≠ 0
x ≠ 1 i x ≠ - 1
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od góry, bo a = 2 > 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 1 i x ≠ 1. Zatem:
Ostateczny zbiór rozwiązań nierównosci: to suma otrzymanych rozwiązań. Zatem:
co możemy również zapisać:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²- 4 ≠ 0
(x - 2)(x + 2) ≠ 0
x - 2 ≠ 0 i x + 2 ≠ 0
x ≠ 2 i x ≠ - 2
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe -2; - 1; 2 i 4 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od dołu, bo a = - 1 < 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 2 i x ≠ 2. Zatem:
Jest to nierówność wymierna, więc możemy ją przekształcić równoważnościowo z dodatkowym założeniem, że
x²- 4 ≠ 0
(x - 2)(x + 2) ≠ 0
x - 2 ≠ 0 i x + 2 ≠ 0
x ≠ 2 i x ≠ - 2
na:
Znajdujemy miejsca zerowe:
Zaznaczamy miejsca zerowe - 4; - 2; 1 i 2 na osi. Rysujemy przybliżony wykres zaczynając od prawej strony od góry, bo a = 1 > 0. Wykres przecina oś OX w miejscach zerowych, bo pierwiastki są 1-krotne (patrz załącznik).
Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności wymiernej pamiętając o założeniu, że x ≠ - 2 i x ≠ 2. Zatem:
Ostateczny zbiór rozwiązań nierównosci: to część wspólna otrzymanych rozwiązań. Zatem: