Z tego kryterium od razu widać, że szereg jest rozbieżny, wystarczy porównać do rozbieżnego
8) Kryterium ilorazowe Tu porównamy również do szeregu 1/n.
I widzimy, że szereg jest też rozbieżny. 9) kryterium porównawczego. Wykorzystujemy fakt, że ln ( 1 + f(x) ) < f(x) w swej dziedzinie. Skąd:
Po prawej stronie mamy zbieżny szereg harmoniczny rzędu alfa = 3/2, więc szereg jest zbieżny.
12) kryterium d'Alemberta.
Gdy n dąży do nieskończoności, ułamek (n+2)/(n+1) dąży do 1, więc mogę go po prostu "wyrzucić", bo nie ma żadnego wpływu na wynik. Dostajemy dalej:
Wykorzystujemy wzór Eulera rzecz jasna z granic....
Więc na podstawie kryterium d'Alemberta szereg jest zbieżny.
13) Kryterium Leibniza.
wykorzystując ln a - ln b = ln (a/b) za (-1)^n mam wyrażenie
Ponieważ to dąży do ln 1 = 0, kwestia dążenia do 0 jest spełniona. By dowieść, że ta funkcja jest malejąca, wystarczy dowieść, że jest malejące.
Najpierw doprowadzamy do
Jesteś studentem, więc na pewno znasz te sztuczki. Liczymy pochodną:
Mianownik jest zawsze dodatni. Ponieważ w liczniku mamy wielomian i współczynnik przy najwyższym stopniu jest ujemny, oznacza to, że on od któregoś momentu do +nieskończoności będzie ujemny. Zatem wykazaliśmy, że od któregoś miejsca zachodzi cały czas więc pokazaliśmy, że od któregoś momentu f(n) jest malejące. Na podstawie kryterium Leibniza szereg jest zbieżny ------------------------------------------------------------- Jeżeli nie miałeś pochodnych, spróbujemy to rozwiązać kryterium ilorazowym. Najpierw dla "n" parzystych otrzymujemy, że (-1)^n jest dodatnie. Pozostałe wyrażenie będzie wynosić tyle, co po podłożeniu "2n" pod "n". Dla nieparzystych będziemy mieli - przed szeregiem i podłożymy "2n-1". Stąd:
Wystarczy udowodnić, że oba są zbieżne, a są. Oba przyrównamy do szeregu 1/n^2. Pierwszy jest zbieżny. Teraz z drugim robimy to samo. Tu upraszczamy:
Różnica dwóch zbieżnych szeregów da nam zbieżny szereg, więc na podstawie kryterium ilorazowego, Twój szereg jest zbieżny.
Z tego kryterium od razu widać, że szereg jest rozbieżny, wystarczy porównać do rozbieżnego
8) Kryterium ilorazowe
Tu porównamy również do szeregu 1/n.
I widzimy, że szereg jest też rozbieżny.
9) kryterium porównawczego.
Wykorzystujemy fakt, że ln ( 1 + f(x) ) < f(x) w swej dziedzinie. Skąd:
Po prawej stronie mamy zbieżny szereg harmoniczny rzędu alfa = 3/2, więc szereg jest zbieżny.
12) kryterium d'Alemberta.
Gdy n dąży do nieskończoności, ułamek (n+2)/(n+1) dąży do 1, więc mogę go po prostu "wyrzucić", bo nie ma żadnego wpływu na wynik. Dostajemy dalej:
Wykorzystujemy wzór Eulera rzecz jasna z granic....
Więc na podstawie kryterium d'Alemberta szereg jest zbieżny.
13) Kryterium Leibniza.
wykorzystując ln a - ln b = ln (a/b) za (-1)^n mam wyrażenie
Ponieważ to dąży do ln 1 = 0, kwestia dążenia do 0 jest spełniona. By dowieść, że ta funkcja jest malejąca, wystarczy dowieść, że jest malejące.
Najpierw doprowadzamy do
Jesteś studentem, więc na pewno znasz te sztuczki. Liczymy pochodną:
Mianownik jest zawsze dodatni. Ponieważ w liczniku mamy wielomian i współczynnik przy najwyższym stopniu jest ujemny, oznacza to, że on od któregoś momentu do +nieskończoności będzie ujemny. Zatem wykazaliśmy, że od któregoś miejsca zachodzi cały czas więc pokazaliśmy, że od któregoś momentu f(n) jest malejące. Na podstawie kryterium Leibniza szereg jest zbieżny
-------------------------------------------------------------
Jeżeli nie miałeś pochodnych, spróbujemy to rozwiązać kryterium ilorazowym.
Najpierw dla "n" parzystych otrzymujemy, że (-1)^n jest dodatnie. Pozostałe wyrażenie będzie wynosić tyle, co po podłożeniu "2n" pod "n".
Dla nieparzystych będziemy mieli - przed szeregiem i podłożymy "2n-1". Stąd:
Wystarczy udowodnić, że oba są zbieżne, a są. Oba przyrównamy do szeregu 1/n^2.
Pierwszy jest zbieżny. Teraz z drugim robimy to samo. Tu upraszczamy:
Różnica dwóch zbieżnych szeregów da nam zbieżny szereg, więc na podstawie kryterium ilorazowego, Twój szereg jest zbieżny.