Zaprezentuj pisemnie swoje stanowisko w sprawie odwołując się do co najmniej 3 spośród podanych argumentów kategorii.
1. Czy gry komputerowe mają dobry wpływ na młodych ludzi ?
2. Agresywni uczniowe powinni być usuwani ze szkół ?
3. Przekonaj radę rodziców , że należy przeznaczyć fundusze na zorganizowanie wycieczek.
Kategorie argumentów : - doświadczenie - opinie ekspertów - dane statyczne - zdrowy rozsądek - uczucia, marzenia - iine materiały pomocnicze , rzeczy , publikacje...
trzeba wybrać jeden temat i napisac na jakąś jedną stronę a4 , daje naj ; )
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Ostatnio już rozwiązywałam to zadanie u kogos ; ) to z jakiejs ksiązki jest ? ;p
2. Agresywnych uczniów nie powinno usuwać się ze szkoły, ponieważ agresja często jest wywołana jakimiś innymi czynnikami. Dziecko nie może sobie poradzić w domu, w szkole i nie ma na czym się 'wyżyc' dlatego często odnosi się z tym do przemocy. Oczywiście nie zawsze to musi mieć takie podłoże. Dziecko może nad sobą nie panować i uszkadzać czyjeś zdrowie fizyczne i psychiczne nieumyśle, jak i specjalnie. Często zdarza się, że gdy dziecko jest agresywne, ma problemy z psychiką. Rodzice czy opiekunowie często uważają, że z wiekiem takie zachowanie przejdzie lecz jeśli mamy doczynienia z jakąś chorobą to wcale tak nie będzie, i dopiero wtedy okazuje się dlaczego dziecko tak się zachowywało. Takim uczniom powinno się pomagać, a nie ich eliminować i przekreślać już na starcie. Owszem, jesli dziecko nie wykarze żadnej chęci poprawy, to wtedy można myśleć o wydaleniu go ze szkoły, lub zawieszeniu na jakiś czas w prawach ucznia, lecz powinna to być już ostateczność. Osoby dorosłe, mające jaki kolwiek wpływ na dojrzewanie dziecka powinni widząc jakiekolwiek przejawy agresji udać się z nim do specjalisty, ponieważ to może nieść za sobą wiele późniejszych konsekwencji. Potencjalna choroba mająca podłoże psychiczne może się rozwinąć do etapu nieulaczelnego, i może to mieć nieprzyjemne konsekwencje w dalszym życiu dziecka. Np. choroba ADHD - Attention Deficit Hyperactivity Discoder czyli Zespól nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Ta choroba występuje u 4-8% dzieci w wieku od 6 do 9 lat, najczęściej u chłopców. Bez względu na resę czy kulturę. Często do wykrycia, charakteryzuje się wyraźny niepokój ruchowy w zakresie dużej i małej motoryki, niemożność pozostawania w bezruchu przez nawet krótki czas, podrywanie się z miejsca, bezcelowe chodzenie, zwiększona szybkość i częsta zmienność ruchów (wrażenie ciągłego pośpiechu), bieganie, przymusowe wymachiwanie rękami, podskakiwanie, wzmożone drobne ruchy kończyn (machanie nogami, głośne deptanie, poruszanie palcami rąk, ciągłe zajmowanie się rzeczami, które leżą w zasięgu rąk lub nóg, kiwanie się na krześle itp.), bieganie bez celu. Mam tu na myśli jedynie strefę ruchową. Dzieci cierpiące na tę chorobę, są owiele bardziej wrażliwe na jakiekolwiek chamskie uwagi ze strony rówieśników, i są owiele bardziej pobudzone. Sposoby działania mające na celu przystopowanie objawom tej choroby to miedzy innymi terapia behawioralna której celem jest elem jest modyfikacja zachowania dziecka poprzez wygaszanie złych nawyków, a wzmacnianie dobrych (zasada zasad i konsekwencji). Jest to jedyna terapia, która daje skutki długoterminowe. Nauczanie wyrównawcze czyli dodatkowe zajęcia, podczas których, dziecko nabywa pewnych nawyków pomocnych w uczestniczeniu w zajęciach. Ważne jest tutaj zaangażowanie rodziców. Terapia mowy i języka u dzieci nadpobudliwych psychoruchowo mogą (jak u każdych innych dzieci) występować zaburzenia mowy (takie jak jąkanie, problemy z artykulacją), dlatego w takich przypadkach niezbędna jest pomoc logopedy. Terapia zajęciowa nacisk głównie na prawidłowy rozwój motoryczny dziecka. Kontrola dietetyczna: istnieje przypuszczenie, że spożywanie takich produktów jak: kakao, środki konserwujące, barwniki, salicylany i cukier mogą dodatkowo wzmagać aktywność dziecka – jednak brak na ten temat dokładnych badań naukowych. Eksperci zawsze radzą sobie ze wcześnie wykrytymi chorobami psychicznymi tą jak i innymi. Zwykle agresja u młodzieży jest wywoływana przez rówieśników, którzy nie mają przejawów tolerancji dla osób grubszych, chudszych, wyższych, niższych, biedniejszych czyli poprostu innych od reszty. Wyśmiewają się z takich dzieci, a jak wiadomo już od wieków - dziecięca psychika jest krucha jak chińska filiżanka. Lub po prostu chcą zaimponować swoim znajomym, często jest to wynikiem wypieranej presji na jednostce. Takim dzieciom można i trzeba pomóc, a nie udawać, że problemu nie ma, lub po prostu się go 'pozbyć'.