Państwo Laickie - wywodzi się z Republiki Francuskiej. Francja jest krajem laickim i jest to zapisane na czołowym miejscu konstytucji: "La France est une République, une, indivisible, laïque et sociale."Rząd francuski nie ma prawa uznać żadnej religii (wyjątek uczyniono dla odzyskanej od Niemców Alzacji oraz kapelanów wojskowych). Może jedynie uznać organizacje religijne według kryteriów prawnych, które nie dotykają jednak kwestii religijnych.
W dniu dzisiejszym laickość jest akceptowana we Francji przez wszystkie większe wyznania poza grupami tradycjonalistycznych katolików, dążących do przywrócenia sytuacji, w której katolicyzm miał status religii państwowej.
Korzenie laicyzmu mogą leżeć w kulturze francuskiej religijności. We Francji religię mieszkańcy tego kraju uznają za sprawę prywatną, z którą publiczne obnoszenie się jest generalnie widziane jako nietakt. Urzędnicy publiczni winni zachować dystans pomiędzy polityką i religią, a ostentacyjne eksponowanie symboli religijnych może być zabronione. We Francji kwestia ta była przedmiotem burzliwej debaty publicznej. Zastanawiano się, czy publiczne obnoszenie się z symbolami religijnymi powinny zostać zakazane na terenie szkół publicznych. Ostatecznie po długiej debacie taki zakaz wprowadzono.
Państwo wyznaniowe to takie, które zasady religii przekłada na struktury państwowe. Dochodzi wówczas do fuzji struktur państwa ze strukturami danego wyznania.
Pojęcie państwa wyznaniowego jest pojęciem potocznym.
O państwach wyznaniowych mówi się zwykle w kontekście krajów muzułmańskich bądź luterańskiej Skandynawii, gdzie istnieją Kościoły państwowe. W Szwecji każdy obywatel był automatycznie rejestrowany jako wyznawca religii państwowej w chwili urodzin, a potem ewentualnie mógł się jej wyrzec.
Elementy państwa wyznaniowego często występują w wielu spośród krajów, w których dominująca jest jedna religia. Jednak z braku zapisu konstytucyjnego nie są to państwa wyznaniowe de nomine, a jedynie de facto. Tak więc pojęcie państwa wyznaniowego jest subiektywne.
Państwo wyznaniowe to takie, które zasady religii przekłada na struktury państwowe. Dochodzi wówczas do fuzji struktur państwa ze strukturami danego wyznania.
Pojęcie państwa wyznaniowego jest pojęciem potocznym.
O państwach wyznaniowych mówi się zwykle w kontekście krajów muzułmańskich bądź luterańskiej Skandynawii, gdzie istnieją Kościoły państwowe. W Szwecji każdy obywatel był automatycznie rejestrowany jako wyznawca religii państwowej w chwili urodzin, a potem ewentualnie mógł się jej wyrzec.
Elementy państwa wyznaniowego często występują w wielu spośród krajów, w których dominująca jest jedna religia. Jednak z braku zapisu konstytucyjnego nie są to państwa wyznaniowe de nomine, a jedynie de facto. Tak więc pojęcie państwa wyznaniowego jest subiektywne.
Państwo Laickie - wywodzi się z Republiki Francuskiej. Francja jest krajem laickim i jest to zapisane na czołowym miejscu konstytucji: "La France est une République, une, indivisible, laïque et sociale."Rząd francuski nie ma prawa uznać żadnej religii (wyjątek uczyniono dla odzyskanej od Niemców Alzacji oraz kapelanów wojskowych). Może jedynie uznać organizacje religijne według kryteriów prawnych, które nie dotykają jednak kwestii religijnych.
W dniu dzisiejszym laickość jest akceptowana we Francji przez wszystkie większe wyznania poza grupami tradycjonalistycznych katolików, dążących do przywrócenia sytuacji, w której katolicyzm miał status religii państwowej.
Korzenie laicyzmu mogą leżeć w kulturze francuskiej religijności. We Francji religię mieszkańcy tego kraju uznają za sprawę prywatną, z którą publiczne obnoszenie się jest generalnie widziane jako nietakt. Urzędnicy publiczni winni zachować dystans pomiędzy polityką i religią, a ostentacyjne eksponowanie symboli religijnych może być zabronione. We Francji kwestia ta była przedmiotem burzliwej debaty publicznej. Zastanawiano się, czy publiczne obnoszenie się z symbolami religijnymi powinny zostać zakazane na terenie szkół publicznych. Ostatecznie po długiej debacie taki zakaz wprowadzono.
Państwo wyznaniowe to takie, które zasady religii przekłada na struktury państwowe. Dochodzi wówczas do fuzji struktur państwa ze strukturami danego wyznania.
Pojęcie państwa wyznaniowego jest pojęciem potocznym.
O państwach wyznaniowych mówi się zwykle w kontekście krajów muzułmańskich bądź luterańskiej Skandynawii, gdzie istnieją Kościoły państwowe. W Szwecji każdy obywatel był automatycznie rejestrowany jako wyznawca religii państwowej w chwili urodzin, a potem ewentualnie mógł się jej wyrzec.
Elementy państwa wyznaniowego często występują w wielu spośród krajów, w których dominująca jest jedna religia. Jednak z braku zapisu konstytucyjnego nie są to państwa wyznaniowe de nomine, a jedynie de facto. Tak więc pojęcie państwa wyznaniowego jest subiektywne.
Pozdrawiam
Państwo wyznaniowe to takie, które zasady religii przekłada na struktury państwowe. Dochodzi wówczas do fuzji struktur państwa ze strukturami danego wyznania.
Pojęcie państwa wyznaniowego jest pojęciem potocznym.
O państwach wyznaniowych mówi się zwykle w kontekście krajów muzułmańskich bądź luterańskiej Skandynawii, gdzie istnieją Kościoły państwowe. W Szwecji każdy obywatel był automatycznie rejestrowany jako wyznawca religii państwowej w chwili urodzin, a potem ewentualnie mógł się jej wyrzec.
Elementy państwa wyznaniowego często występują w wielu spośród krajów, w których dominująca jest jedna religia. Jednak z braku zapisu konstytucyjnego nie są to państwa wyznaniowe de nomine, a jedynie de facto. Tak więc pojęcie państwa wyznaniowego jest subiektywne.