Question

Stosunek Polaków do sprawy niepodległości.
(około 1-2 stron zeszytu.)

Answer 1

Od 1795 roku Polska stara się za wszelką cenę odzyskać niepodległość.
Istniały wówczas dwie koncepcje odzyskania suwerenności: zrywem zbrojnym lub na drodze dyplomatycznej przy pomocy któregoś z mocarstw.

Pierwszą koncepcją było: odzyskanie niepodległości dzięki Napoleonowi.
Aby zdobyć sympatię cesarza emigracyjna organizacja Agencja zwróciła się za pośrednictwem Henryka Dąbrowskiego do Napoleona z prośbą o utworzenie ochotniczych oddziałów polskich przy armii francuskiej. Utworzono więc Legiony, które walczyły między innymi pod Civita Castellana czy San Domingo. Mimo tego, że Polacy walczyli bardzo dobrze(dzięki ich szturmowi zdołano zwyciężyć pod Civita Castellana), Napoleon odnosił się dość sceptycznie do utworzenia państwa polskiego.
Gdy 2 grudnia 1805 roku Napoleon pobił zjednoczone wojska Franciszka II i Aleksandra I pod Austerlitz. Armia napoleońska wkroczyła na ziemie polskie. Po dwuletnich walkach udało jej się opanować tereny uzyskane przez zaborców poprzez drugi i trzeci rozbiór. Po tych zwycięstwach 28 czerwca 1807 podpisano pokój w Tylży między carem, a Napoleonem. Na jego mocy car Aleksander zgodził się na przystąpienie do frontu antyangielskiego, w zamian za ustąpienie Napoleona w sprawie polskiej. Napoleon wbrew nadziejom Polaków nie chciał czynić niczego w sprawie polskiej wiedząc, że to spowodowałoby nowy europejski konflikt; również Aleksander nie kwapił się do rozwiązania tej sprawy. Francuska okupacja ziem zaboru pruskiego spowodowała, że przebywający w Paryżu Kościuszko zażądał gwarancji niepodległości, tych jednak Napoleon nie udzielił.
W związku z takim obrotem sprawy Polacy sami zaczęli przejmować władzę na terenie zaboru. Dzięki temu w 1807 roku cesarz zgodził się na utworzenie tymczasowego rządu polskiego.
W trakcie tych działań niedawni rozmówcy z Tylży postanowili utworzyć Księstwo Warszawskie, któremu 22 lipca 1807 Napoleon nadał konstytucję. Ustanawiała ona: sejm dwuizbowy, wprowadzała prawo równości wobec prawa i sądu, wolność wyznania, monarchię konstytucyjną.
Utworzono podział administracyjny na wzór francuskiego: na departamenty i powiaty.
W 1808 roku wprowadzono kodeks Napoleona, który gwarantował prawo równości wszystkich ludzi.
Nie było to jednak państwo suwerenne- wszystkie decyzje w nim podlegały Napoleonowi.
Kolejny konflikt Francuzów z Rosją i klęska w 1813 roku, rozwiała złudzenia Polaków, o ostatecznym pogromie Rosjan i odbudowania Polski.
Jeszcze kilkakrotnie Polacy opierali w XIX wieku swoje plany na pomocy Francji, jednak nigdy już nie udało się jej nakłonić do pomocy Polsce.
Ostatnia próba pomocy miała miejsce w 1815 roku podczas Kongresu Wiedeńskiego kiedy to Francja i Anglia zaproponowały przywrócenie Polski przedrozbiorowej; jednak spowodowane było to tylko próbą nie dopuszczenia do zbytniego wzmocnienia Rosji.

Answer 2

Przełom wieku XVIII i XIX był dla sprawy polskiej bardzo niepomyślny. Zaborcy wprowadzili własne porządki. Nie powodzeniem skończyły się pierwsze próby zawiązania wszelkich konspiracyjnych organizacji niepodległościowych. Dlatego część szlachty postawiła na rewolucyjną Francję, która w tym czasie walczyła prawie z całą starą Europą w tym z polskimi zaborcami. Kwestia odzyskanie suwerenności i stworzenia własnego niezależnego państwa na pewno dla Polaków była ogromnie ważna, a w Napoleonie widziano ostateczna szanse na uzyskanie jej.
Generał Jan Henryk Dąbrowski za zgodą Napoleona podjął inicjatywę powstania Legionów Polskich(1797). Wierzył, że tylko u boku Francji uda się Polsce odzyskać niepodległość. To na jego wezwanie jeńcy polscy zaciągali się do legionów, przekradali się przez granicę ochotnicy. Legioniści, którzy łudzili sie, iż staną do walki z wrogiem ojczyzny (w tym wypadku Austrią) przeliczyli sie srodze. Mieli zostać we Włoszech. W 1797 roku Napoleon podpisał z Austriakami pokój w Campo Formio i Legiony okazały się niepotrzebne, wiec zostały wysłane na wyspę Haiti i San Domingo, aby tłumić powstanie antyfrancuskie. Z archipelagu powróciło niewielu żołnierzy. Sytuacja zmieniał sie dopiero, gdy Napoleon (już jako cesarz Francuzów)ponownie wszedł w konflikt z Rosją i Prusami. Po zwycięstwach pod Jeną i Auerstad, wojska francuskie zajęły Poznań a w grudniu Warszawę. Napoleon kazał gen. Jana H. Dąbrowskiego i Józefa Wybickiego wydać odezwę do rodaków z wezwaniem, by chwycili za broń. Polacy szybko zorganizowali wojsko, Jednakże nadal byli traktowani jako karta przetargowa. Napoleon był gotów przecież oddać całą "Polskę" Aleksandrowi w zamian za niemal całkowitą likwidację państwa pruskiego (w rozmowach tylżyckich). Na mocy owego traktatu zostaje utworzone Księstwo Warszawskie ( twór całkowicie sztuczny, rozciągnięty od dorzecza Warty aż po dolny bieg Niemna i nienoszący nawet nazwy Polski)a Gdańsk uczyniono miastem wolnym ze stacjonującą francuską załogą. Władcą Księstwa został król saski Fryderyk August, co miało być kontynuacją tradycji saskiej w Polsce. Postanowienia tylżyckie przyniosły rozczarowanie patriotom polskim, którzy spodziewali się odbudowy Polski Podobnie jak w innych podporządkowanych sobie krajach, tak i w Księstwie Warszawskim Napoleon narzucił nowe formy ustrojowe, nadał Księstwu konstytucję, nie wiele licząc sie z sugestiami polaków a właściwie sam podyktował im główne punkty konstytucji. Polakom przedstawiono ją dopiero po podpisaniu jej przez cesarza i jego wyjeździe. Na mocy Konstytucji miał powstać polski rząd, który jednak mógł obradować o sprawach cywilnych, podatkach i prawie karnym.Napoloeon zniósł poddaństwo jednakże pańszczyznę utrzymał. Polityką zagraniczną miała zajmować sie dyplomacja saska w praktyce oznaczało to jednak - Francje.
Z wyjątkiem 1809 r. Polacy pozostawali zawsze pod ścisłą kontrolą francuską. W 1809 r. wybuchła wojna, co Księstwo wykorzystało i powiększyło swoje terytorium. Sytuacja jednak nadal nie była ustabilizowana.
Napoleon postanowił ostatecznie złamać potęgę Rosji, ponieważ ta wyłamała się z blokady kontynentalnej i zaczęła handlować z Anglią. Zarówno dla Francuzów, jaki i Księstwa Warszawskiego, które istniało niecałe siedem lat wyprawa ta skończyła się porażka

Napoleon Bonaparte przez kilka lat cieszył się w Polsce i w całej Europie wielką popularnością i podziwem, powstawała legenda Napoleona, która była zapowiedzią nowej romantycznej epoki. Napoleon symbolizował sukces rewolucji francuskiej, był uosobieniem równości szans dla obywateli. Mimo to uważam ze wykorzystał Polaków. Wiedział doskonale, że Polacy związali się z Francją, dlatego, że pragną przy jej pomocy doprowadzić do wyzwolenia ojczyzny. Umiejętnie podsycał tę nadzieję zachęcając do wytrwania przy boku Przyznać Napoleonowi natomiast trzeba, iż przyczynił sie do rozwoju gospodarczego, Jednakże utrzymanie wojska, liczniejszego niż w okresie przed rozbiorowym wykańczało państwo. Blokada w handlu z Brytyjczykami również powodowała straty. Niewątpliwą zasługą była rozbudowa szkolnictwa z językiem polskim, nowoczesne prawo, zniesienie poddaństwa, odrodzenie polskiej kultury i sztuki.