Przedstaw zasadnicze rysy osoby księdza Jerzego Popiełuszki.
biolożka
No to ja to zrobię tak, że opiszę po kolei każdy okres jego życia. Nie wiem czy dokładnie o to chodzi ale tak to rozumiem.
Dzieciństwo. Ksiądz Jerzy, Alfons Popiełuszko urodził się 14 września 1947 we wsi Okopy - wiosce położonej na Białostocczyźnie, niedaleko Suchowoli. Jego rodzice, Marianna i Władysław byli rolnikami. Prowadzili oni gospodarstwo. W rodzinnym domu księdza Jerzego religia była bardzo ważną częścią życia. Do kościoła chodziło się nawet w siarczysty, trzydziestostopniowy mróz. Ks. Jerzy miał czworo rodzeństwa. Był ministrantem. Uczył się dobrze, ale był raczej typem samotnika. Od dzieciństwa wyróżniał się głęboką religijnością. Po jego postawie było widać, że chce być księdzem.
Seminarium duchowne i służba wojskowa. Po maturze w 1965 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. Na początku drugiego roku studiów został przymusowo wcielony do wojska. W latach 1966 - 1968 odbył zasadniczą służbę wojskową w specjalnej jednostce dla kleryków w Bartoszycach. Jerzy Popiełuszko wyróżniał się odwagą w obronie swoich katolickich przekonań, co umacniało w wierze pozostałych kleryków. Po powrocie z wojska zaczęły się u niego poważne problemy ze zdrowiem. Chorował na złośliwą anemię i często przebywał w szpitalu.
Młody kapłan. Duszpasterz służby zdrowia oraz młodzieży. 28 maja 1972 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Na obrazku prymicyjnym zapisał znamienne motto: "Posyła mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc". Ks. Jerzy pełnił posługę kapłańską w parafiach: p.w. Św. Trójcy w Ząbkach i p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Aninie oraz p.w. Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. W posłudze duszpasterskiej szczególnie upodobał sobie pracę z dziećmi i młodzieżą. W roku akademickim 1979/80 pracował w duszpasterstwie Akademickim Św. Anny. Prowadził konwersatorium dla studentów medycyny. Z końcem roku 1978 ks. Jerzy został mianowany duszpasterzem średniego personelu medycznego. Odtąd co miesiąc odprawiał Mszę Św. w kaplicy Res Sacra Miser. Dzięki Jego zaangażowaniu te modlitewne spotkania stworzyły wspólnotę formacyjną łączącą bardzo wielu ludzi, szczególnie pielęgniarki. Ostatnim miejscem pracy ks. Jerzego, od 20 maja 1980 r., była parafia p.w. Św. Stanisława Kostki. Jako rezydent prowadził duszpasterstwo średniego personelu medycznego, a od sierpnia 1980 r. zaangażował się w powstające Duszpasterstwo Ludzi Pracy. W październiku 1981 r. został mianowany diecezjalnym duszpasterzem służby zdrowia i kapelanem Domu Zasłużonego Pracownika Służby Zdrowia.
Kapelan "Solidarności". Msze święte za Ojczyznę. Czasem przełomu w życiu Ks. Jerzego stało się lato 1980 r. Gdy w sierpniu robotnicy ogłosili strajk okupacyjny, on przybył by odprawić im niedzielną Mszę świętą. Miała ona serdeczną i niepowtarzalną atmosferę. Na środku placu fabrycznego hutnicy zbudowali ołtarz oraz postawili krzyż. Od tego spotkania rozpoczęła się duchowa przyjaźń robotników z ks. Jerzym. Zaczął on regularnie do nich przychodzić, odprawiał kolejne Msze, spowiadał, chrzcił i udzielał ślubów. Organizował liczne działania charytatywne. Wspomagał ludzi prześladowanych i skrzywdzonych. Uczestniczył w procesach tych, którzy byli aresztowani za przeciwstawianie się prawu stanu wojennego. Ksiądz Jerzy Popiełuszko organizował również rozdział darów przywożonych zza granicy. Od 28 lutego 1982 r. celebrował Msze Św. za Ojczyznę i wygłaszał kazania patriotyczno - religijne, w których przez pryzmat Ewangelii i nauki Kościoła, interpretował moralny wymiar bolesnej współczesności. W homiliach głosił prawo do życia w wolności i sprawiedliwości, protestował przeciw aktom bezprawia i przemocy. Jego kazania były bardzo potrzebne. W tym trudnym czasie, jakim były rządy komunistów w Polsce, dawały ludziom nadzieję na to, że kiedyś będzie lepiej.
Szykany i prowokacje ze strony władz PRL - u. Działalność Księdza Jerzego sprawiła, że stał się On celem niewybrednych ataków władz. Mnożyły się zdarzenia, mające służyć zastraszeniu powszechnie szanowanego kapłana, także poprzez powodowanie zagrożenia jego życia. Dwukrotnie włamano się do Jego mieszkania, nieustannie śledzono, niszczono samochód, nieznani sprawcy wrzucili do mieszkania ładunek wybuchowy. Dwukrotnie ksiądz Popiełuszko uczestniczył w wypadkach samochodowych, które sprawiały wrażenie wcześniej przygotowanych. Nieustannie wysyłano pisma urzędowe do hierarchów Kościoła z zarzutami, że kazania głoszone w Kościele p. w. Św. Stanisława Kostki "godzą w interesy PRL". Rozpoczął się wyjątkowo trudny czas w Jego życiu. Od stycznia do czerwca 1984 roku był przesłuchiwany 13 razy. Raz aresztowany, uwolniony po interwencji Kościoła. Został oskarżony, ale uwolniony od kary na mocy amnestii z 1984 r. Upozorowany wypadek samochodowy 13 października w drodze z Gdańska do Warszawy był pierwszym zamachem na życie ks. Popiełuszki.
Ostatni dzień życia. 19 października 1984 roku, ks. Jerzy Popiełuszko był zaproszony do Bydgoszczy, do parafii p.w. Świętych Polskich Braci Męczenników, na spotkanie modlitewne w Duszpasterstwie Ludzi Pracy. Celebrował Mszę św., ostatnią - jak się potem okazało - w swoim życiu. Następnie poprowadził rozważania wokół bolesnych tajemnic Różańca Świętego. Ostatnie z nich kończyło się zdaniem: "Módlmy się, byśmy byli wolni od lęku, zastraszenia, ale przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy". Pomimo nalegań, ks. Jerzy postanowił wrócić do Warszawy jeszcze tego samego wieczoru. W drodze wraz ze swoim kierowcą Waldemarem Chrostowskim został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, którzy przewieźli unieruchomionego i zakneblowanego kapłana w bagażniku Fiata 125p. Kilka minut po północy wrzucili skrępowane i zmasakrowane zwłoki do Wisły, na tamie niedaleko Włocławka. Pogrzeb zamordowanego księdza odbył się 3 listopada 1984 r, i stał się ogólnopolską manifestacją solidarności i walki o wolność.
Kult. Grób ks. Jerzego zaraz po jego śmierci zaczęły odwiedzać tłumy ludzi. Jedni przychodzili tam z powodów religijnych, inni chcieli w ten sposób ukazać swoje poparcie dla "Solidarności". Dopiero w latach dziewięćdziesiątych pielgrzymki do grobu księdza Popiełuszki miały tylko religijne przesłanki. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1997 roku. W październiku 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret o męczeństwie polskiego kapłana. Beatyfikacja odbyła się 6 czerwca 2010 roku w Warszawie.
Dzieciństwo.
Ksiądz Jerzy, Alfons Popiełuszko urodził się 14 września 1947 we wsi Okopy - wiosce położonej na Białostocczyźnie, niedaleko Suchowoli. Jego rodzice, Marianna i Władysław byli rolnikami. Prowadzili oni gospodarstwo. W rodzinnym domu księdza Jerzego religia była bardzo ważną częścią życia. Do kościoła chodziło się nawet w siarczysty, trzydziestostopniowy mróz. Ks. Jerzy miał czworo rodzeństwa. Był ministrantem. Uczył się dobrze, ale był raczej typem samotnika. Od dzieciństwa wyróżniał się głęboką religijnością. Po jego postawie było widać, że chce być księdzem.
Seminarium duchowne i służba wojskowa.
Po maturze w 1965 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. Na początku drugiego roku studiów został przymusowo wcielony do wojska. W latach 1966 - 1968 odbył zasadniczą służbę wojskową w specjalnej jednostce dla kleryków w Bartoszycach. Jerzy Popiełuszko wyróżniał się odwagą w obronie swoich katolickich przekonań, co umacniało w wierze pozostałych kleryków. Po powrocie z wojska zaczęły się u niego poważne problemy ze zdrowiem. Chorował na złośliwą anemię i często przebywał w szpitalu.
Młody kapłan. Duszpasterz służby zdrowia oraz młodzieży.
28 maja 1972 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Na obrazku prymicyjnym zapisał znamienne motto: "Posyła mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc". Ks. Jerzy pełnił posługę kapłańską w parafiach: p.w. Św. Trójcy w Ząbkach i p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Aninie oraz p.w. Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. W posłudze duszpasterskiej szczególnie upodobał sobie pracę z dziećmi i młodzieżą. W roku akademickim 1979/80 pracował w duszpasterstwie Akademickim Św. Anny. Prowadził konwersatorium dla studentów medycyny. Z końcem roku 1978 ks. Jerzy został mianowany duszpasterzem średniego personelu medycznego. Odtąd co miesiąc odprawiał Mszę Św. w kaplicy Res Sacra Miser. Dzięki Jego zaangażowaniu te modlitewne spotkania stworzyły wspólnotę formacyjną łączącą bardzo wielu ludzi, szczególnie pielęgniarki. Ostatnim miejscem pracy ks. Jerzego, od 20 maja 1980 r., była parafia p.w. Św. Stanisława Kostki. Jako rezydent prowadził duszpasterstwo średniego personelu medycznego, a od sierpnia 1980 r. zaangażował się w powstające Duszpasterstwo Ludzi Pracy. W październiku 1981 r. został mianowany diecezjalnym duszpasterzem służby zdrowia i kapelanem Domu Zasłużonego Pracownika Służby Zdrowia.
Kapelan "Solidarności". Msze święte za Ojczyznę.
Czasem przełomu w życiu Ks. Jerzego stało się lato 1980 r. Gdy w sierpniu robotnicy ogłosili strajk okupacyjny, on przybył by odprawić im niedzielną Mszę świętą. Miała ona serdeczną i niepowtarzalną atmosferę. Na środku placu fabrycznego hutnicy zbudowali ołtarz oraz postawili krzyż. Od tego spotkania rozpoczęła się duchowa przyjaźń robotników z ks. Jerzym. Zaczął on regularnie do nich przychodzić, odprawiał kolejne Msze, spowiadał, chrzcił i udzielał ślubów. Organizował liczne działania charytatywne. Wspomagał ludzi prześladowanych i skrzywdzonych. Uczestniczył w procesach tych, którzy byli aresztowani za przeciwstawianie się prawu stanu wojennego. Ksiądz Jerzy Popiełuszko organizował również rozdział darów przywożonych zza granicy. Od 28 lutego 1982 r. celebrował Msze Św. za Ojczyznę i wygłaszał kazania patriotyczno - religijne, w których przez pryzmat Ewangelii i nauki Kościoła, interpretował moralny wymiar bolesnej współczesności. W homiliach głosił prawo do życia w wolności i sprawiedliwości, protestował przeciw aktom bezprawia i przemocy. Jego kazania były bardzo potrzebne. W tym trudnym czasie, jakim były rządy komunistów w Polsce, dawały ludziom nadzieję na to, że kiedyś będzie lepiej.
Szykany i prowokacje ze strony władz PRL - u.
Działalność Księdza Jerzego sprawiła, że stał się On celem niewybrednych ataków władz. Mnożyły się zdarzenia, mające służyć zastraszeniu powszechnie szanowanego kapłana, także poprzez powodowanie zagrożenia jego życia. Dwukrotnie włamano się do Jego mieszkania, nieustannie śledzono, niszczono samochód, nieznani sprawcy wrzucili do mieszkania ładunek wybuchowy. Dwukrotnie ksiądz Popiełuszko uczestniczył w wypadkach samochodowych, które sprawiały wrażenie wcześniej przygotowanych. Nieustannie wysyłano pisma urzędowe do hierarchów Kościoła z zarzutami, że kazania głoszone w Kościele p. w. Św. Stanisława Kostki "godzą w interesy PRL". Rozpoczął się wyjątkowo trudny czas w Jego życiu. Od stycznia do czerwca 1984 roku był przesłuchiwany 13 razy. Raz aresztowany, uwolniony po interwencji Kościoła. Został oskarżony, ale uwolniony od kary na mocy amnestii z 1984 r. Upozorowany wypadek samochodowy 13 października w drodze z Gdańska do Warszawy był pierwszym zamachem na życie ks. Popiełuszki.
Ostatni dzień życia.
19 października 1984 roku, ks. Jerzy Popiełuszko był zaproszony do Bydgoszczy, do parafii p.w. Świętych Polskich Braci Męczenników, na spotkanie modlitewne w Duszpasterstwie Ludzi Pracy. Celebrował Mszę św., ostatnią - jak się potem okazało - w swoim życiu. Następnie poprowadził rozważania wokół bolesnych tajemnic Różańca Świętego. Ostatnie z nich kończyło się zdaniem: "Módlmy się, byśmy byli wolni od lęku, zastraszenia, ale przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy". Pomimo nalegań, ks. Jerzy postanowił wrócić do Warszawy jeszcze tego samego wieczoru. W drodze wraz ze swoim kierowcą Waldemarem Chrostowskim został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, którzy przewieźli unieruchomionego i zakneblowanego kapłana w bagażniku Fiata 125p. Kilka minut po północy wrzucili skrępowane i zmasakrowane zwłoki do Wisły, na tamie niedaleko Włocławka. Pogrzeb zamordowanego księdza odbył się 3 listopada 1984 r, i stał się ogólnopolską manifestacją solidarności i walki o wolność.
Kult.
Grób ks. Jerzego zaraz po jego śmierci zaczęły odwiedzać tłumy ludzi. Jedni przychodzili tam z powodów religijnych, inni chcieli w ten sposób ukazać swoje poparcie dla "Solidarności". Dopiero w latach dziewięćdziesiątych pielgrzymki do grobu księdza Popiełuszki miały tylko religijne przesłanki. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1997 roku. W październiku 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret o męczeństwie polskiego kapłana. Beatyfikacja odbyła się 6 czerwca 2010 roku w Warszawie.
Mam nadzieję, że pomogłam :)