Question

polityczne i militarne uwarunkowania polityki bezpieczeństwa i obrony

około 15 zdań prosze szybko i na temat

Answer 1

-         czynnik demograficzny (liczba ludności państwa, struktura demograficzna i tendencje demograficzne - wzrost lub spadek liczby ludności);

-         czynnik geograficzny (położenie przestrzenne, rozmiary terytorium, ukształ­towanie terenu, klimat);

-         czynnik ekonomiczny (zasoby surowcowe, potrzeby i braki, obecny i za­kładany poziom wzrostu gospodarczego);

-         czynnik historyczno-psychologiczno-socjologiczny (doświadczenia, sto­sunek do życia, spójność społeczeństwa);

-         czynnik organizacyjno-administracyjny (forma rządów, stosunek społe­czeństwa do władzy, efektywność jej działania);

-         czynnik militarny (sposób organizacji i stan efektywności sił zbrojnych, ich rozmiary w stosunku do liczby ludności w wieku poborowym.

Stosunkowo najbardziej syntetyczne ujęcie składników siły państwa odna­leźć można w propozycji przedstawionej przez Claude"a Pochona. Wymienione przez niego składniki uszeregować można w następujących aspektach:

-         ilościowym (wielkość terytorium, liczba ludności, stan zasobów oraz po­tencjału militarnego i gospodarczego);

-         jakościowym (kształt terytorium, przebieg granic, strategiczne znaczenie ukształtowania terenu i innych jego cech fizycznych, poziom życia ludności, stan świadomości społecznej, kultury i wykształcenia)

-         wspólne wszystkim państwom dążenie do obrony i umacniania interesów egzystencjalnych, szczególnie suwerenności i integralności terytorialnej;

-         specyficzne uwarunkowania podmiotowe (narodowe);

-         fundamentalny wybór miejsca w strukturze stosunków międzynarodowych (uczestnictwo w sojuszach lub niesprzymierzanie się pod postacią neutralności, niezaangażowania, albo polegania na własnych siłach);

-         ranga i rola spełniana przez państwo w tych układach strukturalnych;

-         inne okoliczności faktyczne (militarne, polityczne, ekonomiczne i w pewnym stopniu kulturowe), w których państwo realizuje swoją politykę bezpieczeństwa;

-         wizja pożądanej ewolucji stosunków międzynarodowych (światowych, re­gionalnych, wspólnotowych, sąsiedzkich), preferowana przez dany naród i pań­stwo;

-         ideologiczny i pragmatyczny stosunek do pokoju i wojny”