djkinaxd
Nie! - później trzeba nadrobić zaległości - nie wróży to dobrej przyszłości - np. w firmie można stracić klientów - np. w szpitalu przez to mogą umrzeć ludzie ;)
1 votes Thanks 0
jesień
1.dojście do celu 2.Wyższe pensje 3.Lepsze stanowiska 4.Więcej urlopów
1 votes Thanks 1
Niunia9822
W polskim prawie przepisy regulujące strajki zawarte zostały w dwóch aktach prawnych; ustawie o związkach zawodowych z 1991 roku oraz w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, również z 1991 roku.
Strajkiem zgodnym z literą prawa nazwiemy działanie pracowników zmierzające do rozwiązania sporu zbiorowego z pracodawcą lub pracodawcami dotyczącego m.in. warunków pracy, płac lub świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych pracowników lub innych grup, którym przysługuje prawo zrzeszania się w związkach zawodowych.
Strajk ogłasza się wtedy, kiedy większość z co najmniej 50% pracowników zakładu pracy poprze w drodze głosowania wniosek o jego rozpoczęciu. Strajk może zostać rozpoczęty najwcześniej pięć dni po jego ogłoszeniu. Warto zaznaczyć, że strajk to ostateczny krok jaki mogą podjąć pracownicy w sporze z pracodawcą. Może zostać zorganizowany dopiero wtedy, kiedy zawiodą inne sposoby dojścia do porozumienia, lub kiedy pracodawca w niezgodny z prawem sposób nie dopuścił do polubownego rozstrzygnięcia spornej kwestii.
Udział w strajku jest dobrowolny, ale nie wszyscy pracownicy mogą wziąć w nim udział. Niedopuszczalny jest strajk pracowników, których odejście od stanowiska pracy może prowadzić do zagrożenia zdrowia lub życia innych osób. W myśl ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych strajkować nie mogą ponadto pracownicy zatrudnieni w organach władzy państwowej, administracji rządowej i samorządowej, sądach oraz prokuraturze.
Z punktu widzenia pracownika niezwykle istotne jest to, że jego udział w strajku zorganizowanym zgodnie z przepisami ustawy nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W czasie trwania takiego strajku pracownik zachowuje prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. Typologia
Strajk może przybierać różne formy. Do najbardziej znanych zaliczyć możemy:
* strajk włoski: polega na tym, że pracownicy nadal wykonują swoje obowiązki, ale w bardzo powolny i dokładny sposób co powoduje znaczne opóźnienie i straty zakładu pracy * strajk grupowy: swoim zasięgiem obejmuje więcej niż jeden zakład pracy * strajk generalny: obejmuje pracowników danej branży (lub dużego zakładu pracy) na terytorium całego kraju * strajk głodowy: rodzaj strajku, w którym protestujący pracownicy decydują się zaprzestać przyjmowania pokarmu, do czasu aż pracodawca zdecyduje się spełnić ich oczekiwania. * strajk okupacyjny: forma strajku polegająca na zaprzestaniu pracy przy jednoczesnym pozostaniu pracowników na terenie zakładu pracy.
Bibliografia
* Ustawa o związkach zawodowych z 23 maja 1991 roku * Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych z 23 maja 1991 roku
- później trzeba nadrobić zaległości
- nie wróży to dobrej przyszłości
- np. w firmie można stracić klientów
- np. w szpitalu przez to mogą umrzeć ludzie
;)
2.Wyższe pensje
3.Lepsze stanowiska
4.Więcej urlopów
Strajkiem zgodnym z literą prawa nazwiemy działanie pracowników zmierzające do rozwiązania sporu zbiorowego z pracodawcą lub pracodawcami dotyczącego m.in. warunków pracy, płac lub świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych pracowników lub innych grup, którym przysługuje prawo zrzeszania się w związkach zawodowych.
Strajk ogłasza się wtedy, kiedy większość z co najmniej 50% pracowników zakładu pracy poprze w drodze głosowania wniosek o jego rozpoczęciu. Strajk może zostać rozpoczęty najwcześniej pięć dni po jego ogłoszeniu. Warto zaznaczyć, że strajk to ostateczny krok jaki mogą podjąć pracownicy w sporze z pracodawcą. Może zostać zorganizowany dopiero wtedy, kiedy zawiodą inne sposoby dojścia do porozumienia, lub kiedy pracodawca w niezgodny z prawem sposób nie dopuścił do polubownego rozstrzygnięcia spornej kwestii.
Udział w strajku jest dobrowolny, ale nie wszyscy pracownicy mogą wziąć w nim udział. Niedopuszczalny jest strajk pracowników, których odejście od stanowiska pracy może prowadzić do zagrożenia zdrowia lub życia innych osób. W myśl ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych strajkować nie mogą ponadto pracownicy zatrudnieni w organach władzy państwowej, administracji rządowej i samorządowej, sądach oraz prokuraturze.
Z punktu widzenia pracownika niezwykle istotne jest to, że jego udział w strajku zorganizowanym zgodnie z przepisami ustawy nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W czasie trwania takiego strajku pracownik zachowuje prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia.
Typologia
Strajk może przybierać różne formy. Do najbardziej znanych zaliczyć możemy:
* strajk włoski: polega na tym, że pracownicy nadal wykonują swoje obowiązki, ale w bardzo powolny i dokładny sposób co powoduje znaczne opóźnienie i straty zakładu pracy
* strajk grupowy: swoim zasięgiem obejmuje więcej niż jeden zakład pracy
* strajk generalny: obejmuje pracowników danej branży (lub dużego zakładu pracy) na terytorium całego kraju
* strajk głodowy: rodzaj strajku, w którym protestujący pracownicy decydują się zaprzestać przyjmowania pokarmu, do czasu aż pracodawca zdecyduje się spełnić ich oczekiwania.
* strajk okupacyjny: forma strajku polegająca na zaprzestaniu pracy przy jednoczesnym pozostaniu pracowników na terenie zakładu pracy.
Bibliografia
* Ustawa o związkach zawodowych z 23 maja 1991 roku
* Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych z 23 maja 1991 roku