Question

Łamanie praw człowieka w Korei Północnej. Wypracowanie

Answer 1

Prawa człowieka obowiązują bez względu na obywatelstwo, religię, płeć, rasę, język, kolor skóry, pochodzenie społeczne, narodowe, posiadany majątek, czy poglądy polityczne. Są zatem prawami uniwersalnymi. Każdej jednostce przysługują prawa polityczne i obywatelskie oraz prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne. Ponad to prawa człowieka są uniwersalne terytorialnie i nie zależą od miejsca, w którym człowiek przebywa . Jak słusznie zauważa Marek Nowicki prawa człowieka występują wyłącznie w stosunkach jednostki z państwem, ponad to zaznacza, iż są to prawa indywidualne a nie zbiorowe, co często jest pomijane. Dlatego często słyszy się o prawach mniejszości narodowych, podczas gdy właściwym byłoby sformułowanie „prawa osób należących do mniejszości narodowych” .
Prawa człowieka nie są wytworem minionego stulecia, już w 1215 roku w Magna Karta Libertatum, pojawiły się zapisy mówiące o ochronie wolności osobistej i własności. Jednak prawdziwy rozkwit tej gałęzi prawa nastąpił faktycznie w połowie XX wieku. Paradoksalnie do rozwoju systemu praw człowieka oraz ich ochrony przyczyniły się okrucieństwa II wojny światowej, które w roku 1948 doprowadziły do uchwalania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Można powiedzieć, iż Korea Północna, której poświęcona jest niniejsza praca jest równolatkiem Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. W 1948 roku wyodrębniły się bowiem oddzielne władze na północy i południu kraju, co doprowadziło do powstania dwóch odrębnych państw koreańskich po obu stronach 38. równoleżnika. Przywództwo w części północnej objął Kim Ir Sen, który był „wyznawcą” marksizmu-leninizmu i w oparciu o własną interpretację owej doktryny rozpoczął budowę państwa północnokoreańskiego. Stosunki między obu państwami były chodne zaś kulminacja nienawiści nastąpiła w roku 1950, kiedy wojska północnokoreańskie przekroczyły 38. równoleżnik. Konflikt trwał do roku 1953 i nie zakończyło go podpisanie traktatu pokojowego a jedynie zawarcie rozejmu. W związku z tym Korea Północna wciąż pozostaje w stanie wojny, co „uzasadnia” ograniczenia w stosowaniu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
W roku 1991 Korea Północna i Południowa przystąpiły do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Przez ponad dwanaście lat funkcjonowania Korei Północnej w strukturach ONZ Organizacja nie podjęła żadnej rezolucji w sprawie tego państwa, która spowodowałaby jakieś większe poruszenie, czy też znalazła się w centrum uwagi. Pierwsza rezolucja dotycząca sytuacji praw człowieka w Korei Północnej została uchwalona przez Komisję Praw Człowieka dopiero w 2003 roku. Może to zatem sugerować, iż społeczność międzynarodowa w końcu postanowiła skoncentrować się na problemie pogwałceń praw człowieka we wspomnianym państwie.