Streśc ten artykuł daje dużo pkt : Czy możesz wskazać jakiegokolwiek człowieka, który spełniłby przynajmniej kilkanaście biblijnych proroctw opisujących Mesjasza? Czy przypadkowo w osobie Jezusa spełniły się aż 332 proroctwa? Bóg w swojej nieskończonej miłości nie mógł patrzeć obojętnie na cierpienie czło- wieka, który wybrał grzech i śmierć. Bóg zapragnął przyjąć człowieka z powro- tem, przebaczając i naprawiając całe zło, jakiego człowiek kiedykolwiek się dopu- ścił. Ale jak miał umożliwić człowiekowi poznanie siebie, kiedy spotkanie grzesz- nego człowieka ze świętym Bogiem nie- chybnie musiało się skończyć śmiercią człowieka? Jak miał przekonać czło- wieka, która droga prowadzi do Niego? Jak miał wyeliminować oszustów – fał- szywych bogów i ich głosicieli? Uczynił to w sposób niezwykły i nie- samowity: przez prawie 2000 lat realizo- wał swój plan, zapowiadając narodziny, mękę i śmierć Jezusa Chrystusa, który miał umożliwić każdemu człowiekowi pojedna- nie się z Bogiem i powrót do Niego. Rola proroka W naszym społeczeństwie utarło się rozu- mienie, że prorok to ten, kto przepowiada przyszłość. Jednak biblijni prorocy mieli powierzone przez Boga zadanie napomi- nać ludzi tkwiących w grzechach, nawoły- wać do pokuty i nawrócenia, wskazywać drogę uwolnienia z grzechu i przestrzegać o tragicznych konsekwencjach nieposłu- szeństwa Bogu. Wskazując drogę do Boga, prorocy nieustannie zapowiadali nadejście Kogoś, kto umożliwi każdemu zbawienie. Księgi Biblii zawierają kilkaset pro- roctw, które miały pomóc narodowi żydowskiemu rozpoznać w Jezusie Chry- stusie prawdziwego Boga, który dla naszego zbawienia stał się prawdziwym człowiekiem. Pierwsze rozdziały Ewan- gelii Mateusza co chwila przywołują wypowiedź jakiegoś proroka, która się spełniła w Jezusie Chrystusie. Wielu Żydów uwierzyło w Niego właśnie dlatego, że nikt inny nie odpowiada obrazowi Mesjasza, nakreślonemu z polecenia Boga przez proroków. Bóg konsekwentnie realizował swój plan zba- wienia ludzkości, stopniowo objawiając swoje zamiary przez swoje sługi – pro- roków żydowskich. A Jezus ten plan zrealizował w tak zdumiewających szcze- gółach, że przypadek po prostu jest nie- możliwy. Same z siebie wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa są dowodem na to, że właśnie On jest kulminacją Bożego planu zbawienia. Zastanówmy się, czy ktoś inny mógłby z taką precyzją spełnić przynajmniej kilka podstawowych proroctw, jakie spełnił Jezus. Rodziny się nie wybiera... Prawda jest taka, że ogromna większość ludzi po prostu nie nadaje się do roli Mesjasza – Syna Bożego i odkupiciela – z powodu swojego nieżydowskiego pochodzenia. Może nam się to podobać lub nie, ale w swoim planie zbawienia Bóg podjął właśnie taką decyzję: Mesjasz ma się urodzić w gronie potomków Abra- hama. Samego Abrahama Bóg powołał tylko po to, by jego syn mógł odziedzi- czyć obietnicę mesjańską – zostać ojcem narodu, w którym urodzi się Mesjasz. Potomkowie Izaaka i Jakuba musieli przejść przez niewolę egipską, by potem spotkać się z Bogiem na Synaju i dowie- dzieć się o swojej niezwykłej roli w histo- rii zbawienia. Kiedy Mojżesz miał już odejść, zapowiedział jednoznacznie nadejście proroka większego niż on sam: „Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spo- śród braci twoich” (Pwt 18,15). Ten właśnie Prorok miał doprowadzić do zba- wienia cały naród Izraela i całą ludzkość. Zatem jakikolwiek prorok, który nie pochodził spośród Żydów, po prostu nie był wysłannikiem Boga. Bóg się nie przy- znaje do wielu fałszywych proroków w samym Izraelu, a tym bardziej do żad- nego proroka spoza Izraela. Jeśli więc nawet ktokolwiek na świecie w swoim nauczaniu miał „ziarna prawdy”, to ziarna te nie umożliwiały nikomu osiągnięcia zbawienia. Tylko jedna droga prowadzi do Boga, i ta droga to jeden z potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba. Dalsza historia Izraela przyniosła więcej szczegółów: okazało się, że nie każdy Żyd może być Mesjaszem. Pro- rocy wskazali na Dawida, a spośród jego synów na Salomona. Wśród licznych potomków Salomona tylko Zorobabel jest wymieniony jako praojciec Mesja- sza (Za 4,7; por. Mt 1,13). Czy ktokol- wiek mógł sobie wybrać, że Jezus urodzi się w rodzinie pochodzącej bezpośred- nio od Zorobabela? Czy może jest więcej ludzi spełniających to proroctwo? Musimy pamiętać, że za czasów cesarza Domicjana, w latach 80. I w. po Chr., Rzymianie z obawy przed kolej- nym powstaniem żydowskim zarządzili wyłapanie i wymordowanie potomków Dawida. Wiedzieli bowiem, że każdy Wielu Żydów uwierzyło w Niego właśnie dlatego, że nikt inny nie odpowiada obrazowi Mesjasza, nakreślonemu z polecenia Boga przez proroków członek tej rodziny może być obwołany Mesjaszem i zostać przywódcą powsta- nia. Problemy mieli również krewni Jezusa, potomkowie Judy Apostoła, któ- rzy „zarządzali kościołami” (opowiada o tym na przykład Euzebiusz z Cezarei, Historia Kościelna III,20). Od tego czasu liczebność potomków Dawida z rodu Zorobabela zmalała tak drastycznie, że przyjście Mesjasza w wiekach później- szych stało się bardzo nieprawdopodobne. Jest to powód, dla którego niejeden Żyd musiał uznać, że tylko Jezus jest prawdzi- wym Mesjaszem. Czy wybierasz miejsce urodzenia? W całym Izraelu tylko król Herod (Idu- mejczyk ustanowiony przez Rzymian) nie wiedział, gdzie ma się urodzić Mesjasz. Dlatego, jak tylko usłyszał o narodzeniu Jezusa, zawołał rabinów. „Ci mu odpo- wiedzieli: »W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela«” (Mt 2,5-6). Kwestia miejsca urodzenia Mesja- sza jest na tyle kluczowa i jednoznaczna, że w pewnym momencie uczeni żydow- scy odrzucili samego Jezusa tylko dla- tego, iż mylili się co do Niego. „Jedni mówili: »To jest Mesjasz«. »Ale – mówili drudzy – czyż Mesjasz przyjdzie z Gali- lei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawi- dowego i z miasteczka Betlejem?« I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu” (J 7,41-43). Nie ma więc możliwości uznania za Mesjasza czło- wieka, który nie urodził się w Betlejem. Kłopot polega na tym, że obecnie żaden Żyd nie może się urodzić w tym dawidowym miasteczku. Jest ono włą- czone do Autonomii Palestyńskiej, na której terenie Żydzi nie tylko nie mogą mieszkać, ale nawet nie mogą tam wcho- dzić. Wielokrotnie pielgrzymi żydow- scy odwiedzający grób pramatki Racheli na przedmieściu Betlejem zostali ostrze- lani i obrzuceni kamieniami. Wielu Żydów zaczyna rozumieć, że w naszych czasach spełnienie się tego proroctwa jest praktycznie niemożliwe. Zaczynają oni się zastanawiać, czy w przeszłości nie urodził się w Betlejem Ktoś, w kim speł- niły się również inne proroctwa, i w ten sposób odkrywają Jezusa. Czas i rodzaj śmierci Oczywiście, każdy urodzony w Betle- jem potomek Dawida z rodu Zorobabela mógłby sobie wyobrazić, że jest tym jedynym Mesjaszem, przez którego Izrael i cały świat otrzyma zbawienie. Każdy mógłby wjechać na osiołku do Jerozo- limy, wypędzić ze Świątyni przekupniów i nawet otrzymać od Boga dar uzdrawia- nia chorych – bo w końcu Bóg hojnie obdarza tych, którzy Go miłują. Jednak „załatwienie” sobie śmierci dokładnie według wskazówek proroków nie wydaje się możliwe. Pismo św. zapowiada takie szczegóły, jak wywyższenie, przebi- cie boku, niepołamanie goleni, a nawet napojenie octem i rzucanie losów o ubra- nia. Chyba nikt normalny nie powie, że ktoś mógłby zaaranżować te wszyst- kie rzeczy, by „dopasować się” do pro- roctw sprzed kilkuset lat. Księga proroka Izajasza jest znana i czytana w Izraelu od tysięcy lat. W cza- sach Jezusa była ulubioną lekturą każdego Księgi Biblii zawierają kilkaset proroctw, które miały pomóc narodowi żydowskiemu rozpoznać w Jezusie Chrystusie prawdziwego Boga ugrupowania w judaizmie, często czy- tano ją na nabożeństwach w synago- gach (Łk 4,16-17) i w czasie pielgrzymek (Dz 8,27-28). Zawiera ona kłopotliwe fragmenty mówiące o cierpiącym słudze Boga, które nie mieszczą się w ludzkich pojęciach królowania i sprawowania wła- dzy. I właśnie dlatego, że żaden władca w Izraelu nigdy nie zachował się tak jak opisany u Izajasza Sługa Pana, znaczna liczba Żydów uznała, że tylko i wyłącznie Jezus ze swoim cierpieniem i śmiercią jest spełnieniem słów proroka. Zmartwychwstanie „Bóg wzywa teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyzna- czył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych” (Dz 17,30- 31). Nawet gdyby komuś się udało spełnić kilka pro- roctw mesjańskich, jak dotąd nikomu się nie udało powstać z martwych. Kryszna uważał się za Boga, ale został postrzelony omyłkowo przez myśli- wego i zmarł. Budda twierdził, że wie, co się dzieje z człowiekiem po śmierci, ale w końcu zachorował i zmarł, i nie był w stanie opowiedzieć ludziom, czy po tamtej stronie jest naprawdę tak, jak nauczał. Zmarł i Mahomet, i Zoroaster, i Lenin, i Baha-ul-lah, i wielu innych gło- sicieli różnych religii i nauk, ale tylko Jezus był w stanie zwyciężyć śmierć zgod- nie z zapowiedzią proroków (Dz 2,29-34). Mógł więc nie tylko potwierdzić jako naoczny świadek, co się dzieje z człowie- kiem po śmierci, ale również jako zwy- cięzca śmierci był w stanie dać każdemu dar życia wiecznego. „Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostali- śmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie” (Rz 6,5). Po zmartwychwstaniu Jezus „zaczy- nając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszyst- kich Pismach odnosiło się do Niego” (Łk 24,27). W Nim spełnił się zamysł Boga i tylko w Nim mamy zbawienie, „gdyż nie dano ludziom pod niebem żad- nego innego imienia, w którym mogliby- śmy być zbawieni” (Dz 4,12). Nie lekceważmy więc tej szansy i zaufajmy Jezusowi, który za darmo daje każdemu życie wieczne WIELKIE DZIĘKI !!!
Jedyny Jezus jest Mesjaszem. Bog choć wiedział że zasłużylismy nie chciał naszego cierpienia. Przez kilka tysięcy lat walczył aby dac nam szance zbawienia. Bóg realizował swój plan zbawienia przez proroków. NIe ma szans że jęzus przypadkiem spełnił wszystkie proroctwa.
Tylko jedna droga prowadzi do Boga, i ta droga to jeden z potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba. Roziny się nie wybiera a Jezus w prostej lini pocodził od patryjarchów. Miejsca narodzenia się nie wybiera a narodził się zgodzieni z propoctwami w Betlejem Judzikim.
Jezus tez umarł według prorotwa. Jednak jeśli komuś udało się spełnić powyżse proroctwa żaden z nich nie zmartwychwstał. „Gdyż nie dano ludziom pod niebem żad- nego innego imienia, w którym mogliby- śmy być zbawieni” (Dz 4,12)