Przeczytaj fragment pisma świetego (Mt 13, 1-9, 19-23) i opowiedz o przypowieści oraz czego nas uczy ta przypowieść.
Tutaj macie ten fragment Pisma św.:
1 Tamtego dnia, po wyjściu z domu, usiadł Jezus nad jeziorem. 2 Zebrały się przy Nim tłumy tak liczne, że wszedł do łodzi, usiadł w niej, a cały tłum był na brzegu. 3 Zaczął im dużo mówić w przypowieściach. Powiedział: "Oto siać wyszedł siewca. 4 Kiedy siał, jedne [ziarna] padły przy drodze. Ptactwo przyszło i wydziobało je. 5 Inne padły na grunt skalisty, gdzie niewiele znalazły ziemi. Szybko wzeszły, bo nie miały głębokiego podłoża. 6 Gdy jednak słońce się podniosło i spiekotą zostały dotknięte, uschły z braku korzenia. 7 Inne znowu padły między osty. Osty wybujały i zagłuszyły je. 8 Jeszcze inne padły na ziemię dobrą i wydały plon: to stokrotny, tamto sześćdziesięciokrotny, a tamto trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy, niech słucha".19 Gdy ktoś słucha nauki o królestwie, a nie pojmuje jej, przychodzi ów zepsuty i porywa to, co zasiane w jego sercu. Jest on tym zagonem przy drodze. 20 A zagonem na gruncie skalistym jest ten, kto słyszy naukę i zaraz chętnie ją przyjmuje. 21 Nie przyjmuje jednak korzenia w siebie, bo jest niestały. Gdy przychodzi ucisk i prześladowanie z powodu tej nauki, szybko się załamuje. 22 A znowu zagonem z ostami jest ten, kto słyszy naukę, lecz starania związane ze światem i łudzenie bogactwa zagłuszają pospołu ową naukę i pozostaje bez plonu. 23 Wreszcie zagonem na dobrej ziemi jest ten, kto naukę słyszy i pojmuje. On właśnie owocuje i wydaje plon: ten stokrotny, tamten sześćdziesięciokrotny, a tamten trzydziestokrotny". Plis na jutro.
uczy nas tego że słuchamy nauki i tak jej nie rozumiemy a ten kto ją zrozumie zbiera ''plony'' a inni wyśmiewani z powodu swej wiary szybko sie załamują w wierzą w to co większość
Przypowiesc mowi o siewcy ktory wyszedl siac. Ziarna padly na droge ale wydziobaly je ptaki. Inne padly na skaly ale slonce je wypalilo, jeszcze inne padly miedzy osty lecz tam osty zagluszyly je. Inne padly na dobra ziemie i wydaly plon.
Siewca jest Jezus Chrystus a ziarnem jest Slowo Boze. Ziemia nieurodzajna to ludzie ktorzy slyszeli Slowo Boze, rozumieli je, ale klopoty, troski, wlasny egoizm zagluszyly to Slowo i pod jego wplywem ten czlowiek sie nie zmienil.
Ziemia urodzajna to czlowiek ktory slyszal Slowo rozmial je i pod jego wplywem zmienil swee zycie. Ta przypowiesc uczy nas jak bardzo wazne jest uwazne i rozsadne sluchanie oraz wypelnianie Slowa Bozego. To przez nie nasze zycie jest lepsze i mozemy sie zmienic :)