Proszę o napisanie o 1 partii politycznej. Nie wklejać kopi z innych źródeł i pisać abym sobie znalazł.
Ma ta notatka zawierać, kto założył gdzie i kiedy, czym się kieruje ta partia kto jest przedstawicielem itp.
Dziękuje
girl99
W 2001 roku Roamn Giertych założył Ligę Polskich Rodzin. Liderami tej partii byli Roman Giertych i Sylwester Chruszcz. Program polityczny tej partii to sprzeciw wobez prywatyzacji, ochrona majątku narodowego i ochrona rynku polskiego przed nieuczciwą konkurencją. Postulowali również ochronę polskiego rolnictwa na zasadzie rodzinnego charakteru gospodarstw wiejskich. Specyficzną cechą była ich polityka prorodzinna (ulgi podatkowe i pomoc finansowa). Ostro sprzeciwiali się legalizacji aborcji, eutanazji i małżeństwom homoseksualnym. Popierali jednak współpracę z USA, akceptowali członkostwo Polski w UE, chociaż sprzeciwiali się dalszej integracji europejskiej, wspólnej polityce i wprowadzeniu euro.
1 votes Thanks 0
oofxoo
Solidarność Walcząca to antykomunistyczna, niepodległościowa organizacja podziemna, założona we Wrocławiu w czerwcu 1982 przez Kornela Morawieckiego.
Była jedną z największych niepodległościowych organizacji niezależnych, wywodzących się z pierwszej w bloku wschodnim masowej organizacji społecznej NSZZ Solidarność, powstałych w konsekwencji delegalizacji "Solidarności" przez komunistyczne władze PRL oraz wprowadzenia stanu wojennego. Działalność podziemna Solidarności Walczącej sprowadzała się do aktywności wydawniczej, propagandowej, analitycznej i wywiadowczej.
Pierwszym sukcesem "SW" były manifestacje 13 i 26 czerwca 1982. Na wezwanie redakcji pisma "Solidarność Walcząca" na ulice Wrocławia wyszły tysiące mieszkańców. Demonstracje przekształciły się w wielogodzinne walki uliczne, wznoszono barykady, niejednokrotnie zmuszając oddziały ZOMO do wycofania się.
Solidarność Walcząca drukowała i wydawała liczne broszury i książki oraz 134 periodyki, z których najbardziej znane są "Biuletyn Dolnośląski" (Wrocław), "Solidarność Walcząca" (Wrocław), "Solidarność Walcząca" (Poznań) oraz "Galicja" (Rzeszów) i także innych organizacji podziemnych, prowadziła działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze przeciwko Służbie Bezpieczeństwa oraz wspomagała antykomunistyczne organizacje poza Polską - także w Związku Sowieckim, w szczególności publikując wydawnictwa w językach rosyjskim, ukraińskim, czeskim
Od momentu powstania do 1989 r. "SW", jako jedyna organizacja podziemna w Polsce, nadawała każdego tygodnia audycje własnego radia we Wrocławiu, a także sporadycznie w Warszawie, Poznaniu, Rzeszowie, Zakopanem.
Od momentu powstania w swoim programie głosiła upadek komunizmu, niepodległość Polski i innych narodów zniewolonych przez komunizm, niepodległość republik sowieckich, zjednoczenie Niemiec przy zachowaniu narzuconych jałtańskim porządkiem granic powojennych. Do najsilniejszych ośrodków "SW" obok Wrocławia należały Poznań, Gdańsk, Rzeszów oraz Górny Śląsk. Czołowi działacze poza Dolnym Śląskiem to Maciej Frankiewicz (Poznań), Andrzej Kołodziej, Roman Zwiercan (Gdynia), Jadwiga Chmielowska (Sosnowiec), Jerzy Gorzelik (Katowice), Krzysztof Korczak (Szczecin) czy Janusz Szkutnik (Rzeszów). Koncepcję działania Solidarności Walczącej podzielała powstała w połowie lat 80. Federacja Młodzieży Walczącej, aktywna zwłaszcza w Gdańsku i Wrocławiu.
W latach 1989-1992 działacze Wydziału Wschodniego "SW" udzielali znaczącej pomocy sprzętowej, materiałowej i szkoleniowej działaczom niepodległościowym Litwy, Łotwy, Estonii, Ukrainy, a także Mołdawii, Gruzji, Kazachstanu, Armenii, Azerbejdżanu.
W 1990 spośród działaczy oraz środowiska Solidarności Walczącej powstała Partia Wolności. Kandydat Partii Wolności na prezydenta, Kornel Morawiecki, po zgłoszeniu swej kandydatury nie zebrał wymaganych 100 tys. podpisów. W czasie telewizyjnej kampanii wyborczej przed kamerami telewizyjnymi demonstracyjnie wywrócił okrągły stół.
15 czerwca 2007 76 czołowych działaczy "SW" zostało odznaczonych przez Prezydenta RP Krzyżami Odrodzenia Polski.
Liderami tej partii byli Roman Giertych i Sylwester Chruszcz.
Program polityczny tej partii to sprzeciw wobez prywatyzacji, ochrona majątku narodowego i ochrona rynku polskiego przed nieuczciwą konkurencją. Postulowali również ochronę polskiego rolnictwa na zasadzie rodzinnego charakteru gospodarstw wiejskich.
Specyficzną cechą była ich polityka prorodzinna (ulgi podatkowe i pomoc finansowa). Ostro sprzeciwiali się legalizacji aborcji, eutanazji i małżeństwom homoseksualnym. Popierali jednak współpracę z USA, akceptowali członkostwo Polski w UE, chociaż sprzeciwiali się dalszej integracji europejskiej, wspólnej polityce i wprowadzeniu euro.
Była jedną z największych niepodległościowych organizacji niezależnych, wywodzących się z pierwszej w bloku wschodnim masowej organizacji społecznej NSZZ Solidarność, powstałych w konsekwencji delegalizacji "Solidarności" przez komunistyczne władze PRL oraz wprowadzenia stanu wojennego. Działalność podziemna Solidarności Walczącej sprowadzała się do aktywności wydawniczej, propagandowej, analitycznej i wywiadowczej.
Pierwszym sukcesem "SW" były manifestacje 13 i 26 czerwca 1982. Na wezwanie redakcji pisma "Solidarność Walcząca" na ulice Wrocławia wyszły tysiące mieszkańców. Demonstracje przekształciły się w wielogodzinne walki uliczne, wznoszono barykady, niejednokrotnie zmuszając oddziały ZOMO do wycofania się.
Solidarność Walcząca drukowała i wydawała liczne broszury i książki oraz 134 periodyki, z których najbardziej znane są "Biuletyn Dolnośląski" (Wrocław), "Solidarność Walcząca" (Wrocław), "Solidarność Walcząca" (Poznań) oraz "Galicja" (Rzeszów) i także innych organizacji podziemnych, prowadziła działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze przeciwko Służbie Bezpieczeństwa oraz wspomagała antykomunistyczne organizacje poza Polską - także w Związku Sowieckim, w szczególności publikując wydawnictwa w językach rosyjskim, ukraińskim, czeskim
Od momentu powstania do 1989 r. "SW", jako jedyna organizacja podziemna w Polsce, nadawała każdego tygodnia audycje własnego radia we Wrocławiu, a także sporadycznie w Warszawie, Poznaniu, Rzeszowie, Zakopanem.
Od momentu powstania w swoim programie głosiła upadek komunizmu, niepodległość Polski i innych narodów zniewolonych przez komunizm, niepodległość republik sowieckich, zjednoczenie Niemiec przy zachowaniu narzuconych jałtańskim porządkiem granic powojennych. Do najsilniejszych ośrodków "SW" obok Wrocławia należały Poznań, Gdańsk, Rzeszów oraz Górny Śląsk. Czołowi działacze poza Dolnym Śląskiem to Maciej Frankiewicz (Poznań), Andrzej Kołodziej, Roman Zwiercan (Gdynia), Jadwiga Chmielowska (Sosnowiec), Jerzy Gorzelik (Katowice), Krzysztof Korczak (Szczecin) czy Janusz Szkutnik (Rzeszów). Koncepcję działania Solidarności Walczącej podzielała powstała w połowie lat 80. Federacja Młodzieży Walczącej, aktywna zwłaszcza w Gdańsku i Wrocławiu.
W latach 1989-1992 działacze Wydziału Wschodniego "SW" udzielali znaczącej pomocy sprzętowej, materiałowej i szkoleniowej działaczom niepodległościowym Litwy, Łotwy, Estonii, Ukrainy, a także Mołdawii, Gruzji, Kazachstanu, Armenii, Azerbejdżanu.
W 1990 spośród działaczy oraz środowiska Solidarności Walczącej powstała Partia Wolności. Kandydat Partii Wolności na prezydenta, Kornel Morawiecki, po zgłoszeniu swej kandydatury nie zebrał wymaganych 100 tys. podpisów. W czasie telewizyjnej kampanii wyborczej przed kamerami telewizyjnymi demonstracyjnie wywrócił okrągły stół.
15 czerwca 2007 76 czołowych działaczy "SW" zostało odznaczonych przez Prezydenta RP Krzyżami Odrodzenia Polski.