Praca na ok 2 str A4 najlepiej z bibliografią ale tez moze byc bez!
Z neta zgłaszam spam
różne oblicza miłości romantycznej w literaturze XIXw. w odniesieniu do utworów z tamtej epoki
aneta44
O miłości pisze się od zawsze. Jest to główne ludzkie uczucie bez, którego nie istniał by świat. Miłość może być różna np.: miłość łącząca kobietę i mężczyznę, do samego siebie, do ojczyzny, jak również miłość rodziców o dzieci i odwrotnie. Literatura związana była zawsze zżyciem narodu i jego sytuacją polityczno społeczną. W literaturze romantycznej pojawiał się także temat miłości, gdzie pisano o miłości nieszczęśliwej i o miłość do ojczyzny. Miłość nieszczęśliwą przedstawia Adam Mickiewicz w " Dziadach części IV". Jest ona jakby monologiem miłosnym. Wędrowiec w rozmowie z księdzem wyjawia dzieje swej nieszczęśliwej miłości, która doprowadziła go do obłąkania. Poeta pokazał jak miłość może doprowadzić do nieszczęścia z powodu różnic społecznych. Z nieszczęśliwej dającej tylko łzy miłości kpi Aleksander Fredro w "Ślubach panieńskich". Poeta analizuje dwa typy miłości: Gustawa do Anieli i Albina do Klary. Analiza uczucia została przeprowadzona z wielką subtelnością i prawdą. Komedia jest także wyrazem buntu Anieli i Klary przeciw małżeństwu dla interesu, a nie z uczucia. Poeta wierzy, że miłość jest siłą twórczą, że przynosi radość życia, czyni ludzi lepszymi, dodaje im energii i wiary w siebie. Obraz miłości do ojczyzny przedstawił także Adam Mickiewicz w swym poemacie pod tytułem " Konrad Wallenrod", gdzie bohater staje się żywym przykładem płomiennej, ofiarnej i bohaterskiej miłości do ojczyzny. Mówi on nam, że sprawa wolności narodu jest najważniejszą sprawą w życiu człowieka. Poemat stał się buntem przeciwko niewoli a zarazem wezwanie do zbrojnego czynu. Tak właśnie odczytali go współcześni i młodzież spiskowa, która 24 listopada 1830 ruszyła na Belweder. Czynem tym zapoczątkowała powstanie listopadowe. Obok Konrada wcieleniem miłości do ojczyzny jest pieśniarz Halban. Występuje on w toku doradcy Wallenroda. Sam nie walczy, lecz zagrzewa do walki. Nie ginie razem z Konradem, lecz żyje nadal, aby sławę jego czynu rozgłosić na Litwie. Bohater poświęcił się cały dla ojczyzny, lecz jego samotna walka nie mogła przynieść rezultatów, ponieważ była oderwana od ludu. Postulat walki zbrojnej całego narodu wysuwa Adam Mickiewicz w "Panu Tadeuszu". Pisząc tę epopeję ocenił epokę napoleońską z perspektywy przyszłości. Zarysowana jest ona jako wizja, którą tworzy decyzja Tadeusza - uwolnienia chłopów od pańszczyzny celem włączenia ich do walki. Problem walki narodowo wyzwoleńczej reprezentuje Jacek Soplica, dawny zabijaka, który przeobraża się stopniowo w patriotę i bojownika o wolność. Walczy w licznych bitwach odnosi rany , naraża życie dla ojczyzny. Literatura romantyczna ma swych wspaniałych poetów i była bodźcem pobudzającym naród do walki o wolność i istnienie. Polacy pokazali całej Europie, że nie pogodzili się z utratą niepodległości i będą nadal walczyć. Nade wszystko kochali ojczyznę wiedzieli, że jej służą i przyświecała im ciągle nadzieja rychłej niepodległości. Powyższe przypadki miłości są rozmaite i z tego powodu każdy może odnaleść w nich siebie samego. Tematy przedstawione w zaprezentowanych utworach literackich na zawsze pozostaną ważne, gdyż miłość zawsze będzie ludziom towarzyszyła. Nie jest to uczucie łatwe, ale poprostu jest ściśle związane z życiem człowieka. Jest ono głębokim uczuciem nie ważne czy do ojczyzny, czy do drugiego człowieka jest ono równie mocne.
Literatura związana była zawsze zżyciem narodu i jego sytuacją polityczno społeczną. W literaturze romantycznej pojawiał się także temat miłości, gdzie pisano o miłości nieszczęśliwej i o miłość do ojczyzny.
Miłość nieszczęśliwą przedstawia Adam Mickiewicz w " Dziadach części IV". Jest ona jakby monologiem miłosnym. Wędrowiec w rozmowie z księdzem wyjawia dzieje swej nieszczęśliwej miłości, która doprowadziła go do obłąkania. Poeta pokazał jak miłość może doprowadzić do nieszczęścia z powodu różnic społecznych.
Z nieszczęśliwej dającej tylko łzy miłości kpi Aleksander Fredro w "Ślubach panieńskich". Poeta analizuje dwa typy miłości: Gustawa do Anieli i Albina do Klary. Analiza uczucia została przeprowadzona z wielką subtelnością i prawdą. Komedia jest także wyrazem buntu Anieli i Klary przeciw małżeństwu dla interesu, a nie z uczucia. Poeta wierzy, że miłość jest siłą twórczą, że przynosi radość życia, czyni ludzi lepszymi, dodaje im energii i wiary w siebie.
Obraz miłości do ojczyzny przedstawił także Adam Mickiewicz w swym poemacie pod tytułem " Konrad Wallenrod", gdzie bohater staje się żywym przykładem płomiennej, ofiarnej i bohaterskiej miłości do ojczyzny. Mówi on nam, że sprawa wolności narodu jest najważniejszą sprawą w życiu człowieka. Poemat stał się buntem przeciwko niewoli a zarazem wezwanie do zbrojnego czynu. Tak właśnie odczytali go współcześni i młodzież spiskowa, która 24 listopada 1830 ruszyła na Belweder. Czynem tym zapoczątkowała powstanie listopadowe. Obok Konrada wcieleniem miłości do ojczyzny jest pieśniarz Halban. Występuje on w toku doradcy Wallenroda. Sam nie walczy, lecz zagrzewa do walki. Nie ginie razem z Konradem, lecz żyje nadal, aby sławę jego czynu rozgłosić na Litwie. Bohater poświęcił się cały dla ojczyzny, lecz jego samotna walka nie mogła przynieść rezultatów, ponieważ była oderwana od ludu.
Postulat walki zbrojnej całego narodu wysuwa Adam Mickiewicz w "Panu Tadeuszu". Pisząc tę epopeję ocenił epokę napoleońską z perspektywy przyszłości. Zarysowana jest ona jako wizja, którą tworzy decyzja Tadeusza - uwolnienia chłopów od pańszczyzny celem włączenia ich do walki. Problem walki narodowo wyzwoleńczej reprezentuje Jacek Soplica, dawny zabijaka, który przeobraża się stopniowo w patriotę i bojownika o wolność. Walczy w licznych bitwach odnosi rany , naraża życie dla ojczyzny.
Literatura romantyczna ma swych wspaniałych poetów i była bodźcem pobudzającym naród do walki o wolność i istnienie. Polacy pokazali całej Europie, że nie pogodzili się z utratą niepodległości i będą nadal walczyć. Nade wszystko kochali ojczyznę wiedzieli, że jej służą i przyświecała im ciągle nadzieja rychłej niepodległości.
Powyższe przypadki miłości są rozmaite i z tego powodu każdy może odnaleść w nich siebie samego. Tematy przedstawione w zaprezentowanych utworach literackich na zawsze pozostaną ważne, gdyż miłość zawsze będzie ludziom towarzyszyła. Nie jest to uczucie łatwe, ale poprostu jest ściśle związane z życiem człowieka. Jest ono głębokim uczuciem nie ważne czy do ojczyzny, czy do drugiego człowieka jest ono równie mocne.