Potrzebuję na jak najszybciej. POTOP -_-
Scharakteryzuj poniżej przedstawione postaci, występujące w tomie III Potopu. Opis każdej osoby powinien składać się z 5-10 zdań zawierających opis ogólny, pochodzenie postaci, rangę oraz przedstawienie czynności wykonywanych w lekturze.
-Karol Gustaw
-Arwid Wittenberg
-Miller
-Hammerszyld
-Paweł Sapieha
-Wincenty Gosiewski
-Hieronim Radziejowski
-Krzysztow Opaliśnki
-Jan Zamoyski
-Michał Radziwiłł
More Questions From This User See All
Karol Gustaw- król Szwecji w latach 1654-1660, w dojrzałym wieku, mężczyzna, którego twarz wyrażała dumę i wspaniałość niepospolitego człowieka. Zbyt późno ruszył przeciw Janowi Kazimierzowi, został oblężony w widłach Wisły i Sanu i zmuszony do rezygnacji z podporządkowania sobie naszego państwadążył do opanowania Morza Bałtyckiego, jego atak na Polskę określono mianem potopu.
Arwid Wittemberg- stary i bardzo doświadczony oficer szwedzki, jeden z głównych dowódców szwedzkich wojsk.
Miller- generał, Niemiec na służbie u Szwedów, dowodził oblężeniem Jasnej Góry; był wsławiony licznymi zwycięstwami.
Hammerszyld - zawiadowca armat, brał udział w oblężeniu Jasnej Góry przez wojska Szwedzkie, po których stronie walczył.
Paweł Sapieha – hetman wielki litewski i wojewoda wileński od 1656, wojewoda witebski od 1646, podstoli wielki litewski od 1645, oboźny wielki litewski od 1638., wierny sługa króla Jana Kazimierza, który gotów był zastawić cały swój majątek i opróżnić skarbiec dla ratowania ojczyzny. Dzielny i doświadczony wojownik, którego słabą stroną jest zamiłowanie do uczt.
Wincenty Gosiewski- był herbu Ślepowron, hetman polny litewski od 1654, podskarbi wielki litewski i pisarz wielki litewski od 1652, generał artylerii litewskiej od 1651, stolnik wielki litewski od 1646. W 1656 r Stał na czele wojsk Rzeczypospolitej w bitwie pod Prostkami, gdzie rozgromił armię brandenbursko-szwedzką.
Hieronim Radziejowski- był herbu Junosza, podkanclerzy koronny 1651, wojewoda inflancki 1667, starosta sochaczewski 1634 i łomżyński 1637. Dbający tylko o własne interesy, zdrajca ojczyzny. Był skazany na banicję, ponieważ działał przeciw Janowi Kazimierzowi, towarzyszył wojskom wroga. Chciał się zemścić na Polakach i namawiał Szwedów do ataku.
Krzysztof Opaliński - wojewoda poznański, bogaty magnat, nie posiadający żadnego doświadczenia militarnego. Podczas kapitulacji, która miała miejsce pod Ujściem wraz z Radziejowskim i Wirtzem przekazał we władanie szwedzkiemu królowi Wielkopolskę.
Jan Zamoyski – cześnik koronny, nie zabiega o posady, nade wszystko ceni sobie niezależność, stąd jego przydomek Sobiepan. Dumny przede wszystkim z dzieła swojego życia – Zamościa. Zauroczony Anusią Borzobohatą-Krasieńską próbuje podstępnie osadzić ją w jakimś zameczku jako swoją kochankę. Jego zamiary udaremnia Kmicic. Później prezentuje niezłomną postawę, kiedy podczas oblegania Zamościa usiłuje go przekupić Karol Gustaw. Bierze także udział w oswobodzeniu Warszawy.
Michał Kazimierz Radziwiłł – wielki krajczy litewski; walczył przeciwko swoim krewnym Januszowi i Bogusławowi Radziwiłłom. Po pojedynku Kmicica z Bogusławem pod Prostkami, chociaż stał po przeciwnej stronie niż Bogusław, prosi o szacunek dla krewniaka i ocala go.