Opisz na stronę A5 lub więcej. Byle nie mniej. Dobra konsumpcyjne Dobra publiczne Dobra inwestycyjne Nie w formie referatu czy coś.
agusia199103
Dobra konsumpcyjne - dobra wytworzone w celu wykorzystania bezpośrednio po nabyciu przez konsument. Dobra konsumpcyjne to np. ubrania, jedzenie.
Dobra publiczne
Istnieją takie kategorie potrzeb, które mogą być zaspokajane tylko przez specyficzne dobra, nie poddające regułom rynkowym. Takie dobra nazywane są dobrami publicznymi.
Według P. A. Samuelsona są to dobra o następujących cechach:
* pełnią funkcję użyteczności dla poszczególnych osób, * nikt nie jest wyłączany z korzyści wynikających z ich użytkowania, * mogą być użytkowane przez bardzo wiele podmiotów gospodarczych; powiększenie się liczby użytkowników nie eliminuje ani nie pomniejsza możliwości korzystania z danego dobra przez wszystkich użytkowników.
Wykorzystanie dobra publicznego
Takie cechy dobra publicznego powodują, że nie może ono być skomercjalizowane. Żadne przedsiębiorstwo nie podejmie się jego produkcji i sprzedaży. Nie znaleźli by się też chętni do jego nabycia, skoro każdy może je konsumować, a opłata pieniężna nie warunkuje tej konsumpcji.
Tego typu dobro musi produkować i finansować państwo. Przykładem takiego dobra jest np.
* bezpieczeństwo wewnętrzne, * oświetlenie ulic, * i in.
Ogólnie mówiąc, jest to takie dobro, które konsumowane (użytkowane) przez jedną osobę, może być jednocześnie konsumowane przez innych.
Dobra publiczne są przeciwieństwem dóbr prywatnych, które mają cechy: wyłączności w korzyściach oraz konkurencyjności w użytkowaniu.
Dobra inwestycyjne (dobra produkcyjne, środki produkcji) – element czynników produkcji, wchodzące w skład kapitału. Są to elementy rzeczowe wykorzystywane w procesie produkcji do wytworzenia dóbr konsumpcyjnych.
Dobra inwestycyjne podzielić możemy na:
* przedmioty pracy – elementy przekształcane podczas procesu produkcji przy pomocy środków pracy w dobra konsumpcyjne, używane jednorazowo, zmieniające swoją formę zewnętrzną. Koszt ich wykorzystania odlicza się jednorazowo. Do przedmiotów pracy zaliczamy surowce, paliwa, półfabrykaty. * środki pracy – elementy wykorzystywane w procesie produkcji, przy pomocy których przekształcane zostają przedmioty pracy. Ulegają one stopniowemu zużyciu, nie zmieniając swojej formy zewnętrznej w czasie procesu ich wykorzystywania. Koszt ich wykorzystania odlicza się jako amortyzację. Do środków pracy zaliczamy m.in. budowle, maszyny, narzędzia.
Zdarza się, że to samo dobro możemy zaliczyć do dóbr konsumpcyjnych oraz dóbr inwestycyjnych – w zależności od sposobu użycia (np. mleko może zostać bezpośrednio skonsumowane – wtedy zaliczane jest do dóbr konsumpcyjnych, lub wykorzystane do wytworzenia produktów mlecznych – wtedy zaliczone zostaje do grupy dóbr produkcyjnych – przedmiotów pracy).
Dobra konsumpcyjne to np. ubrania, jedzenie.
Dobra publiczne
Istnieją takie kategorie potrzeb, które mogą być zaspokajane tylko przez specyficzne dobra, nie poddające regułom rynkowym. Takie dobra nazywane są dobrami publicznymi.
Według P. A. Samuelsona są to dobra o następujących cechach:
* pełnią funkcję użyteczności dla poszczególnych osób,
* nikt nie jest wyłączany z korzyści wynikających z ich użytkowania,
* mogą być użytkowane przez bardzo wiele podmiotów gospodarczych; powiększenie się liczby użytkowników nie eliminuje ani nie pomniejsza możliwości korzystania z danego dobra przez wszystkich użytkowników.
Wykorzystanie dobra publicznego
Takie cechy dobra publicznego powodują, że nie może ono być skomercjalizowane. Żadne przedsiębiorstwo nie podejmie się jego produkcji i sprzedaży. Nie znaleźli by się też chętni do jego nabycia, skoro każdy może je konsumować, a opłata pieniężna nie warunkuje tej konsumpcji.
Tego typu dobro musi produkować i finansować państwo. Przykładem takiego dobra jest np.
* bezpieczeństwo wewnętrzne,
* oświetlenie ulic,
* i in.
Ogólnie mówiąc, jest to takie dobro, które konsumowane (użytkowane) przez jedną osobę, może być jednocześnie konsumowane przez innych.
Dobra publiczne są przeciwieństwem dóbr prywatnych, które mają cechy: wyłączności w korzyściach oraz konkurencyjności w użytkowaniu.
Dobra inwestycyjne (dobra produkcyjne, środki produkcji) – element czynników produkcji, wchodzące w skład kapitału. Są to elementy rzeczowe wykorzystywane w procesie produkcji do wytworzenia dóbr konsumpcyjnych.
Dobra inwestycyjne podzielić możemy na:
* przedmioty pracy – elementy przekształcane podczas procesu produkcji przy pomocy środków pracy w dobra konsumpcyjne, używane jednorazowo, zmieniające swoją formę zewnętrzną. Koszt ich wykorzystania odlicza się jednorazowo. Do przedmiotów pracy zaliczamy surowce, paliwa, półfabrykaty.
* środki pracy – elementy wykorzystywane w procesie produkcji, przy pomocy których przekształcane zostają przedmioty pracy. Ulegają one stopniowemu zużyciu, nie zmieniając swojej formy zewnętrznej w czasie procesu ich wykorzystywania. Koszt ich wykorzystania odlicza się jako amortyzację. Do środków pracy zaliczamy m.in. budowle, maszyny, narzędzia.
Zdarza się, że to samo dobro możemy zaliczyć do dóbr konsumpcyjnych oraz dóbr inwestycyjnych – w zależności od sposobu użycia (np. mleko może zostać bezpośrednio skonsumowane – wtedy zaliczane jest do dóbr konsumpcyjnych, lub wykorzystane do wytworzenia produktów mlecznych – wtedy zaliczone zostaje do grupy dóbr produkcyjnych – przedmiotów pracy).