Żywy pełny ostrych kolorów, lekkość wręcz wirtuozeri rysunkowej. Obraz przedstawia Świętego Stanisława adorowanego przez Zygmunta Starego
i biskupa Piotra Tomickiego. Obraz przedstawia mistrzowskie używanie złota w formie delikatnych kreseczek, którymi zasnuwa całe przestrzenie i tonuje kolory. Humanistyczne indywidualizowanie portretów i renesansowe wyczucie przestrzeni. Widoczne związki z gotyckim malarstwem krakowskim, wpływy renesansu włoskiego. Miniatury są zazwyczaj obramowane bogatą bordiurą kwietną.
Żywy pełny ostrych kolorów, lekkość wręcz wirtuozeri rysunkowej. Obraz przedstawia Świętego Stanisława adorowanego przez Zygmunta Starego
i biskupa Piotra Tomickiego. Obraz przedstawia mistrzowskie używanie złota w formie delikatnych kreseczek, którymi zasnuwa całe przestrzenie i tonuje kolory. Humanistyczne indywidualizowanie portretów i renesansowe wyczucie przestrzeni. Widoczne związki z gotyckim malarstwem krakowskim, wpływy renesansu włoskiego. Miniatury są zazwyczaj obramowane bogatą bordiurą kwietną.