Określ: koncept, język, styl, problematykę i temat utworu :
Jan Andrzej Morsztyn "O sobie"
Nie tyle Puszcza Niepołomska zwierza,
Nie tyle ordy janczarskie żołnierza,
Nie tyle pszczółek ukraińskie ule,
Nie tyle włoskich kortegian gondule,
Nie tyle krymskich strzał różne sajdaki,
Nie tyle goździ indyjskie karaki,
Nie tyle wrzecion brabanckie kądziele,
Nie tyle kółek młyn, co jedwab miele,
Nie tyle śledzi od północy morze,
Nie tyle różnych barw tęcza i zorze,
Nie tyle Loret toczonych pacierzy,
Nie tyle Wiedeń sieci i obierzy,
Nie tyle gdański port łasztów tatarki,
Nie tyle książek frankfortskie jarmarki,
Nie tyle wiosna kwiatów, lato kłosów,
Jesień owoców i organy głosów,
Gwiazd jasne niebo, piasku morskie brzegi,
Kropel spory deszcz, spłachcia gęste śniegi,
Nie tyle mają i jeziora trzciny,
Jak ja mam bólu dla swej Katarzyny.
Czytelnik spodziewał się czegoś równie niezwykłego , a okazuje się, że wyliczanie to służyło tylko pokazaniu, że poeta bardzo cierpi z powodu nieszczęśliwej miłości. Morsztyn posłużył się tu konceptem , mającym na celu olśnienie czytelnika, a treść samego utworu jest błaha. Wiersz jest jednozwrotkowy , z układem rymów parzystych.
Wiersz jest napisany w języku poetyckim. W wierszu pojawiają się wyliczenia, apostrofy, wiersz jest jedno stroficzny.