Impresjonizm to nurt w sztuce europejskiej, który został zapoczątkowany przez grupę paryskich artystów w drugiej połowie XIX wieku. Za początek impresjonizmu uznaje się I wystawę grupy artystów zorganizowaną w atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku. W uczelni założonej przez Ludwika XIV, od początku jej istnienie dokładnie i starannie kładziono nacisk na malowanie według zasad impresjonizmu, bez dodatków artysty który chciałby zmienić obraz dodaniem pewnego elementu w celu urozmaicenia obrazu. Uczono według akademickiej doktryny wyidealizowanego piękna, a efektem tego były idealne odlewy gipsowe rzeźb. Kolor był traktowany jako rodzaj światła.
Impresjonizm skupiał się na powierzchowności i ulotności chwil. Odrzucał tematy religijne, literackie, mitologiczne, historyczne. Ich miejsce zajęła codzienność oraz wpółczesność. Malowano ludzi w ruchu, podczas zabaw oraz czasu wolnego od pracy. Malarstwo przedstawiało jedynie pozytywne strony życia nie interesując się jego problemami takimi jak np. śmierć czy choroby. Metodą twórczą impresjonistów był dywizjonizm – nakładanie tuż obok siebie plam czystego koloru tak, iż z pewnej odległości zlewały się tworząc barwy uzupełniające. Jednak dywizjonizm nie był podstawową regułą impresjonistów i tylko niektórzy stosowali ten styl. Artystami którzy tworzyli impresonizm byli m.in.:Pierre Bonnard, Eugène Boudin,Gustave Caillebotte, Mary CassattClaude DebussyEdgar Degas,Fryderyk Hayder,Georges Lacombe, Claude Monet, Berthe Morisot, Camille Pissarro oraz polacy Olga Boznańska Xawery Dunikowski Julian Fałat Józef Pankiewicz
Impresjonizm to nurt w sztuce europejskiej, który został zapoczątkowany przez grupę paryskich artystów w drugiej połowie XIX wieku. Za początek impresjonizmu uznaje się I wystawę grupy artystów zorganizowaną w atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku. W uczelni założonej przez Ludwika XIV, od początku jej istnienie dokładnie i starannie kładziono nacisk na malowanie według zasad impresjonizmu, bez dodatków artysty który chciałby zmienić obraz dodaniem pewnego elementu w celu urozmaicenia obrazu. Uczono według akademickiej doktryny wyidealizowanego piękna, a efektem tego były idealne odlewy gipsowe rzeźb. Kolor był traktowany jako rodzaj światła.
Impresjonizm skupiał się na powierzchowności i ulotności chwil. Odrzucał tematy religijne, literackie, mitologiczne, historyczne. Ich miejsce zajęła codzienność oraz wpółczesność. Malowano ludzi w ruchu, podczas zabaw oraz czasu wolnego od pracy. Malarstwo przedstawiało jedynie pozytywne strony życia nie interesując się jego problemami takimi jak np. śmierć czy choroby. Metodą twórczą impresjonistów był dywizjonizm – nakładanie tuż obok siebie plam czystego koloru tak, iż z pewnej odległości zlewały się tworząc barwy uzupełniające. Jednak dywizjonizm nie był podstawową regułą impresjonistów i tylko niektórzy stosowali ten styl. Artystami którzy tworzyli impresonizm byli m.in.:Pierre Bonnard, Eugène Boudin,Gustave Caillebotte, Mary CassattClaude DebussyEdgar Degas,Fryderyk Hayder,Georges Lacombe, Claude Monet, Berthe Morisot, Camille Pissarro oraz polacy Olga Boznańska Xawery Dunikowski Julian Fałat Józef Pankiewicz