Krajobraz typowy dla jesieni, to krajobraz pełen barw, kolorów. W okół najwięcej możemy dopatrzeć się złotych, czerwonych, brązowych i wiele, wiele innych liści, które możemy w okresie jesieni napotkać praktycznie wszędzie. Okres września, jest jeszcze czasem słonecznym i ciepłym, w październiku zaczyna się już robić chłodniej, natomiast listopad jest szarym, smutnym i przede wszystkim bardzo mokrym miesiącem. Ludzie w pośpiechu przedzierają się zimnymi ulicami do swoich ciepłych domów z parasolami w ręku. W taką pogodę nawet nie przychodzi ochota na spacery po parku, jak to ludzie lubią czynić w złotą jesień, czyli głównie w samym środku jesieni. W tym czasie cudownie jest przechadzać się po parku, gdzie liście tak pięknie komponują się na drzewach i pod nimi. Jednak, gdy późną jesienią zamierzamy spacerować, zobaczymy tylko smutny i szary widok. Z drzew liście są już całkiem opadłe i tylko włączą się niekiedy pod nogami zmoknięte i brudne. Jesień w tym czasie nie ma żadnego uroku. Dzieci z wlepionymi noskami w szybę nudzą się, bo nie mają co robić w taką pogodę. Najpiękniejszym czasem jest czas, gdy jest ciepło. Wtedy na dworze spotykamy ludzi grabiących spadające, kolorowe liście. Słońce może nie grzeje już tak mocno, jak wa czasie lata, lecz jest ciepłe i przyjemnie ocieplające nas. Dobre samopoczucie trzyma się ludzi. Niszczy je dobiero senny, smutny listopad.
Krajobraz typowy dla jesieni, to krajobraz pełen barw, kolorów. W okół najwięcej możemy dopatrzeć się złotych, czerwonych, brązowych i wiele, wiele innych liści, które możemy w okresie jesieni napotkać praktycznie wszędzie. Okres września, jest jeszcze czasem słonecznym i ciepłym, w październiku zaczyna się już robić chłodniej, natomiast listopad jest szarym, smutnym i przede wszystkim bardzo mokrym miesiącem. Ludzie w pośpiechu przedzierają się zimnymi ulicami do swoich ciepłych domów z parasolami w ręku. W taką pogodę nawet nie przychodzi ochota na spacery po parku, jak to ludzie lubią czynić w złotą jesień, czyli głównie w samym środku jesieni. W tym czasie cudownie jest przechadzać się po parku, gdzie liście tak pięknie komponują się na drzewach i pod nimi. Jednak, gdy późną jesienią zamierzamy spacerować, zobaczymy tylko smutny i szary widok. Z drzew liście są już całkiem opadłe i tylko włączą się niekiedy pod nogami zmoknięte i brudne. Jesień w tym czasie nie ma żadnego uroku. Dzieci z wlepionymi noskami w szybę nudzą się, bo nie mają co robić w taką pogodę. Najpiękniejszym czasem jest czas, gdy jest ciepło. Wtedy na dworze spotykamy ludzi grabiących spadające, kolorowe liście. Słońce może nie grzeje już tak mocno, jak wa czasie lata, lecz jest ciepłe i przyjemnie ocieplające nas. Dobre samopoczucie trzyma się ludzi. Niszczy je dobiero senny, smutny listopad.