Jest zadziwiające, jak szybko po odzyskaniu niepodległości doszło w Polsce do uchwalenia jej Ustawy Zasadniczej. Większość posłów Sejmu Ustawodawczego nie miała bowiem żadnego doświadczenia w pracach parlamentarnych, sama zaś Polska musiała w tym czasie tworzyć swe administracyjne i wojskowe struktury, a następnie walczyć z najazdem bolszewików.
Konstytucja, zwana od daty jej uchwalenia Marcową, przyjęta została 17 marca 1921 r. większością zaledwie 12 głosów.
Pierwsza po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Konstytucja uchwalona została przez jednoizbowy Sejm Ustawodawczy, wyłoniony w dniu 26 stycznia 1919 r. w wyniku opartych na proporcjonalnej ordynacji wyborów. Podział mandatów poselskich w konstytuancie, jak zwano niekiedy ów Sejm, wyglądał następująco: Narodowa Demokracja - 36 %, PSL Wyzwolenie - 15 %, PSL Piast - 12 %, Socjaliści - 9 %. Resztę miejsc zajmowali posłowie mniejszości narodowych.
Prace nad projektem Konstytucji były przedmiotem ostrych sporów. Kłócono się o to, czy religia rzymskokatolicka ma mieć uprzywilejowane miejsce w państwie, czy parlament ma być dwu, czy jednoizbowy, czy senat (zakładając jego istnienie) winien pochodzić z wyborów czy też członkowie wyższej izby parlamentu winni zasiadać w niej z racji pełnionych funkcji; spierano się wreszcie o zakres uprawnień prezydenta i treść prezydenckiej przysięgi.
Data: 17 marca 1921
Jest zadziwiające, jak szybko po odzyskaniu niepodległości doszło w Polsce do uchwalenia jej Ustawy Zasadniczej. Większość posłów Sejmu Ustawodawczego nie miała bowiem żadnego doświadczenia w pracach parlamentarnych, sama zaś Polska musiała w tym czasie tworzyć swe administracyjne i wojskowe struktury, a następnie walczyć z najazdem bolszewików.Konstytucja, zwana od daty jej uchwalenia Marcową, przyjęta została 17 marca 1921 r. większością zaledwie 12 głosów.
Pierwsza po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Konstytucja uchwalona została przez jednoizbowy Sejm Ustawodawczy, wyłoniony w dniu 26 stycznia 1919 r. w wyniku opartych na proporcjonalnej ordynacji wyborów. Podział mandatów poselskich w konstytuancie, jak zwano niekiedy ów Sejm, wyglądał następująco: Narodowa Demokracja - 36 %, PSL Wyzwolenie - 15 %, PSL Piast - 12 %, Socjaliści - 9 %. Resztę miejsc zajmowali posłowie mniejszości narodowych.
Prace nad projektem Konstytucji były przedmiotem ostrych sporów. Kłócono się o to, czy religia rzymskokatolicka ma mieć uprzywilejowane miejsce w państwie, czy parlament ma być dwu, czy jednoizbowy, czy senat (zakładając jego istnienie) winien pochodzić z wyborów czy też członkowie wyższej izby parlamentu winni zasiadać w niej z racji pełnionych funkcji; spierano się wreszcie o zakres uprawnień prezydenta i treść prezydenckiej przysięgi.
Konstytucja PRL