Antygona i Ismena to bohaterki dramatu Sofoklesa "Antygona". Są córkami Edypa i Jokasty oraz siostrami zmarłego Eteoklesa i Polinejkesa. Mieszkają w Tebach. Antygona ma narzeczonego - Haimona.
Siostry są młodymi dziewczynami. Antygona została nazwana przez Strażnika "dziewką".
Antygona chce pochować swojego zmarłego brata - Polinejkesa- wbrew zakazowli Kreona. Ismena nie podziela poglądów siostry. Boi się konsekwencji. Ale w momencie oficjalnego oskarżenia Antygony wspiera siostrę i poczuwa się do współwiny : "I biorę na się, i dzielę z nią winę." Wtedy jednak pełna goryczy i cynizmu Antygona odrzuca wsparcie siostry, pragnie sławy tylko dla siebie. Liczy się to, że to ona i tylko ona sprzeciwiła się Lreonowi. Nie chce wybaczyć Ismenie chwili słabości. Upokarza siostrę, podważając jej uczucia rodzinne.
Antygona jest osobą wierzącą. Wbrew zakazowi Kreona, pochowała brata. Jest odważna, stanowcza, nieulękła. Chór określał ją "krnąbrne po krnąbrnym dziewczyna". Zupełnym przeciwieństwem Antygony jest jej siostra, która jest słaba i uległa. Podziela zdanie Antygony, ale boi się przeciwstawić prawu "nie będać w mocy działać na przekór stanowieniom władców". Ismena kocha swoją siostrę. Nie chce jej śmierci "o ty nieszczęsna, serce drży o ciebie".
Antygona jest interesującą postacią, która walczy o godność swojego brata. Dla Antygony najważniejszcze wartości to miłość do brata i prawo ustanowione przez bogów. W imię zmarłego brata poświęca nie tylko swoją przyszłość (ślub z Haimonem), ale i życie. Umiera samotnie, "bez łez, przyjaciół, weselnego pienia". Ismena chce żyć w zgodzie z prawem ustanowionym przez Kreona. Podziela zdanie siostry, ale nie przykłada ręki do pochówku. W obawie przed śmiercią uczucia do brata odchodzą na dalszy plan.
Antygona i Ismena to bohaterki dramatu Sofoklesa "Antygona". Są córkami Edypa i Jokasty oraz siostrami zmarłego Eteoklesa i Polinejkesa. Mieszkają w Tebach. Antygona ma narzeczonego - Haimona.
Siostry są młodymi dziewczynami. Antygona została nazwana przez Strażnika "dziewką".
Antygona chce pochować swojego zmarłego brata - Polinejkesa- wbrew zakazowli Kreona. Ismena nie podziela poglądów siostry. Boi się konsekwencji. Ale w momencie oficjalnego oskarżenia Antygony wspiera siostrę i poczuwa się do współwiny : "I biorę na się, i dzielę z nią winę." Wtedy jednak pełna goryczy i cynizmu Antygona odrzuca wsparcie siostry, pragnie sławy tylko dla siebie. Liczy się to, że to ona i tylko ona sprzeciwiła się Lreonowi. Nie chce wybaczyć Ismenie chwili słabości. Upokarza siostrę, podważając jej uczucia rodzinne.
Antygona jest osobą wierzącą. Wbrew zakazowi Kreona, pochowała brata. Jest odważna, stanowcza, nieulękła. Chór określał ją "krnąbrne po krnąbrnym dziewczyna". Zupełnym przeciwieństwem Antygony jest jej siostra, która jest słaba i uległa. Podziela zdanie Antygony, ale boi się przeciwstawić prawu "nie będać w mocy działać na przekór stanowieniom władców". Ismena kocha swoją siostrę. Nie chce jej śmierci "o ty nieszczęsna, serce drży o ciebie".
Antygona jest interesującą postacią, która walczy o godność swojego brata. Dla Antygony najważniejszcze wartości to miłość do brata i prawo ustanowione przez bogów. W imię zmarłego brata poświęca nie tylko swoją przyszłość (ślub z Haimonem), ale i życie. Umiera samotnie, "bez łez, przyjaciół, weselnego pienia". Ismena chce żyć w zgodzie z prawem ustanowionym przez Kreona. Podziela zdanie siostry, ale nie przykłada ręki do pochówku. W obawie przed śmiercią uczucia do brata odchodzą na dalszy plan.