Na czym polegało lokowanie miast i wsi na prawie niemieckim w XI-XIII w. ?
razemlepiej
Olbrzymia większość lokacji miast na prawie niemieckim odbywała się na obszarze lub w pobliżu już istniejących miast wczesnośredniowiecznych. Lokalizacja była, więc nie tyle założeniem nowego miasta, co nowym etapem w życiu miasta, które już dawno istniało. I- wyznaczenie miejsca na lokowanie wsi albo określanie terenu, na którym wieś ma zostać lokowana. II- przybycie zasadźcy na określone tereny w imieniu ludności, lustrowanie terenu III- podpisanie umowy miedzy panem feudalnym, a zasadźcą. IV- przybycie osadników V- organizacja wsi
Organizował miasto zasadźca. Robił to na podstawie umowy zawartej z panem feudalnym. - na podstawie umowy z panem feudalnym. Był on przybyszem, miejscowym mieszczaninem lub drobnym rycerzem. Zasadźca dostawał od księcia przywilej lokacyjny. Książę określał w nim prawa i obowiązki zasadźcy oraz pozostałych mieszkańców.
w pobliżu już istniejących miast wczesnośredniowiecznych. Lokalizacja była, więc nie tyle założeniem nowego miasta, co nowym etapem w życiu miasta, które już dawno istniało.
I- wyznaczenie miejsca na lokowanie wsi albo określanie terenu, na którym wieś ma zostać lokowana.
II- przybycie zasadźcy na określone tereny w imieniu ludności, lustrowanie terenu
III- podpisanie umowy miedzy panem feudalnym, a zasadźcą.
IV- przybycie osadników
V- organizacja wsi
Organizował miasto zasadźca. Robił to na podstawie umowy zawartej z panem feudalnym. - na podstawie umowy z panem feudalnym. Był on przybyszem, miejscowym mieszczaninem lub drobnym rycerzem. Zasadźca dostawał od księcia przywilej lokacyjny. Książę określał
w nim prawa i obowiązki zasadźcy oraz pozostałych mieszkańców.