Na czym polega gospodarka węglowodanowa w organizmie człowieka.
olusa
Węglowodany (cukry) dostarczane w pokarmie są dla organizmu człowieka podstawowym źródłem energii. Ich wykorzystanie przez komórki uzależnione jest od insuliny - hormonu wydzielanego przez trzustkę, który odpowiada za dokomórkowy transport glukozy. Kiedy poziom cukru we krwi wzrasta (np. po posiłkach) wzrasta również poziom insuliny. W prawidłowych warunkach, dzięki insulinie, poziom cukru we krwi wraca do normy po upływie ok. 1-2 godzin.Bardzo często zdarza się , że trzustka produkuje dostateczne ilości insuliny, jednak komórki nie są wrażliwe na jej działanie tzw. odporność insulinowa. Z przypadkami takimi spotykamy się najczęściej u osób otyłych, gdyż głównym czynnikiem predysponującym do tego typu zmian jest nadmiar tkanki tłuszczowej, szczególnie w okolicy brzucha. W warunkach nasilonej oporności insulinowej, glukoza nie mając możliwości przedostania się do wnętrza komórek wywołuje zjawisko hiperglikemii (podwyższonego poziomu cukru we krwi), co dla ogólnego funkcjonowania organizmu jest niezwykle niebezpieczne.Podwyższony poziom cukru i insuliny we krwi oraz rozwinięta insulinooporność powodują szereg niebezpiecznych zmian w układzie krążenia. Miedzy innymi dochodzi do nasilonego wytwarzania niebezpiecznych lipoprotein wykazujących silne działanie miażdżycowe oraz obniżenia korzystnej frakcji HDL-cholesterolu. Zaburzenia gospodarki węglowodanowej (głównie cukrzyca) są jednym z zasadniczych czynników promujących rozwój choroby niedokrwiennej serca. Z tego tytułu należy zwrócić uwagę na kilka istotnych czynników dietetycznych zapobiegających powstawaniu niekorzystnych zmian w krwiobiegu