- wykonuj wszystkie prace na bieżąco, planuj co kiedy masz zrobić,
- twórz sobie plan dnia, aby zagospodarować właściwie czas,
- bądź systematyczny, zamiast uczyć się na sprawdzian w jeden dzień, ucz się przez tydzień i codziennie utrwalaj nowe wiadomości,
- zaspokajaj swoje potrzeby.
Skorzystaj z tego będzie ci łatwiej. Pozdro ;)
0 votes Thanks 1
kasiulen
Jak unikać stresu? - Dbać o dobry stan zdrowia. - Przestrzegać zasad higieny fizycznej i psychicznej. - Wypoczywać. - Unikać zażywania leków i środków chemicznych. - Stosować bogatą w witaminę B dietę antystresową (zielonolistne warzywa, owoce, zarodki pszenicy, pełnoziarniste produkty zbożowe, jaja, produkty mleczne, ryby, chude mięso, nasiona roślin strączkowych, słonecznika i dyni oraz orzechy). - Korzystać z pomocy lekarskiej i psychologicznej. - Uprawiać sport. - Wykonywać zajęcia dające satysfakcję. - Zapewnić sobie przyjazne otoczenie. - Zabiegać o uzyskanie dobrych wyników w szkole. - Stawiać sobie realne do osiągnięcia cele.
Opanowywanie negatywnych skutków stresu pomaga radzić sobie z trudnymi sytuacjami dnia codziennego, zwiększa efektywność wykonywanych zadań, pozwala lepiej i łatwiej żyć, a także jest oznaką kształtowania siebie.
1 votes Thanks 1
buziaczekewelina
Stres można definiować na wiele sposobów : jest to stan napięcia nerwowo-emocjonalnego wywołany mniej lub bardziej długotrwałym bodźcem; relacja między możliwościami człowieka, a wymaganiami stawianymi przez otoczenie; a także naturalna biologiczna reakcja każdego organizmu – normalne fizjologiczne zjawisko związane z procesami życia. Ze stresem człowiek spotyka się na co dzień, sytuacje zagrożenia tylko go potęgują. Stres jest wywoływany przez różnorodne czynniki, takie jak: - kłopoty w pracy lub w szkole, - problemy rodzinne, - nadmiar pracy przy zbyt małej ilości czasu, - egzaminy, rozmowy kwalifikacyjne; - brak pewności siebie. Zachowanie się człowieka w warunkach stresu dzieli się na trzy stadia: 1) Stadium alarmu – jest wyrazem mobilizacji organizmu, wzrasta wtedy ciśnienie we krwi i ciepłota ciała. W stadium tym następuje ogólne pobudzenie nerwów układu wegetatywnego – zwłaszcza części współczulnej i gruczołów z nimi współpracujących. 2) Stadium odporności – organizm względnie dobrze znosi czynniki szkodliwe, jednak słabiej toleruje działanie innych, wcześniej nieszkodliwych bodźców. 3) Stadium wyczerpania – pobudzenie organizmu powodujące naruszenie równowagi ustroju. Działa destruktywnie. W czasie wysokiego poziomu stresu, wywołanego strachem, gniewem, złością czy wściekłością, nadnercza zwiększają produkcję hormonu stresu (m.i.n. noadrenaliny), który pobudza organy i naczynia krwionośne. Praca serca i układu oddechowego ulega przyspieszeniu, co powoduje: - zmniejszenie średnic tętnic, - wzrost tętna i ciśnienia krwi, - ustanie ruchów trawiennych jelit i żołądka, - rozszerzenie źrenic oczu, - zwiększenie ukrwienia twarzy (wypieki na twarzy), - gęsią skórkę, - pojawienie się zimnego potu na czole i plecach, - suchość w ustach. W czasie długotrwałego występowania stresu często nasz umysł przestaje prawidłowo funkcjonować, występuje amnezja, eskalacja ujemnych emocji ( nienawiść, pogarda, wrogość, zazdrość, chęć odwetu). Może wystąpić również bezsenność, uczucie rezygnacji, słabości, obojętności wobec otoczenia. Nagły wysoki poziom stresu może wywołać panikę, lament, szał, lub reakcje zgoła przeciwne, takie jak bezruch, otępienie. Długotrwały, wysoki poziom stresu może powodować stany chorobliwe oraz zaburzenia psychiczne, nerwice. Jest wiele sposobów radzenia sobie ze stresem. Podstawą jest relaksacja. Aby unikać długotrwałych, wysokich stanów stresowych należy prowadzić aktywny tryb życia, ale też podchodzić do życia z dystansem, nie należy się chorobliwie przejmować sprawami codziennymi. Należy też być dobrze poukładanym, mieć wszystko zaplanowane, żeby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podwyższających stres, panować nad sobą. Niestety często ludzie nie mogący poradzić sobie ze stresem sięgają po używki, takie jak alkohol, papierosy czy narkotyki. Panika – nagły i nieoczekiwany wybuch silnego i szybko rozprzestrzeniającego się zbiorowego strachu, wywołanego najczęściej urojeniem lub wyolbrzymionym niebezpieczeństwem, powodującego gwałtowną ucieczkę, której towarzyszy zaćmienie świadomości ulegających jej osób. Powstawaniu paniki sprzyja często chaos, dezinformacja, bezradność, brak pomocy lub jednostki przywódczej. Przeciwdziałanie panice polega w dużym stopniu na zwalczaniu zagrożeń mogących powodować panikę. Ludność powinna być zaznajomiona z metodami przeciwdziałania sytuacjom nadzwyczajnym. Powinno zostać zorganizowane kierownictwo, dzięki któremu ludzie poczują się bezpieczniej. Ważna jest szybka i sprawna ewakuacja ludności z miejsc zagrożonych. Informacje powinny być przekazywane rzeczowo i jasno, nie można zaprzeczyć żadnemu faktowi, ani żadnego przemilczeć, należy się jednak wystrzegać zbyt szczegółowego opisu. Osoby kierujące powinny być spokojne, opanowane, zarazem jednak stanowcze i pewne siebie. Ludzi należy wspierać duchowo osoby podłamane psychicznie, pilnować, aby osoby ogarnięte strachem nie „zaraziły” nim całej grupy. W życiu codziennym na człowiek czyha wiele sytuacji kryzysowych, takich jak wypadki samochodowe, pożary, powodzie. Zagrożenia występują wtedy, kiedy pojawia się obawa o utratę życia, zdrowia czy mienia. W takich sytuacjach należy dostrzegać realne niebezpieczeństwa. Sytuacje takie powodują duże podwyższenie poziomu stresu, mogą również wywołać panikę, aby zapobiec nieszczęściom należy postępować według ustalonych reguł: - aktualne informacje muszą być przekazywane na bieżąco, - należy stosować się do rozporządzeń i komunikatów służb zarządzania kryzysowego, a także wykonywać rozkazy osób koordynujących działania. - w przypadku ewakuacji należy zabrać tylko niezbędne rzeczy (takie jak: dokumenty, pieniądze, leki i środki opatrunkowe, narzędzia: latarkę, telefon komórkowy, nóż, zapałki), zapasy wody (3 litry na jedną osobę na dzień) oraz zapas trwałej, niepsującej się żywności na kilka dni, - powiadomienie o zagrożeniu najbliższego otoczenia (sąsiadów), oraz rodziny, - zabezpieczenie zwierząt domowych i hodowlanych, - należy odłączyć dopływ gazu i prądu, - w przypadku zagrożenia skażeniem chemicznym należy przemieścić się do odpowiednio przygotowanego pomieszczenia (dobrze izolowane, posiadające założone filtry na otwory do przewietrzania) i wyposażyć w maski gazowe, - w każdej sytuacji należy przede wszystkim zachować spokój. Niektórzy ludzie w sytuacjach nadzwyczajnych mogą reagować agresją, osłupieniem, amokiem, majaczeniem lub urojeniami, należy umieć sobie radzić z tymi jednostkami i nie dopuścić do rozprzestrzenienia się niepożądanych zachowań. W długotrwałych sytuacjach kryzysowych ludzie mogą odczuwać zbiorowe halucynacje, urojenia czy iluzje wynikające z wyczerpania psychicznego. Należy nie dopuścić do zaistnienia tego typu sytuacji.
- wykonuj wszystkie prace na bieżąco, planuj co kiedy masz zrobić,
- twórz sobie plan dnia, aby zagospodarować właściwie czas,
- bądź systematyczny, zamiast uczyć się na sprawdzian w jeden dzień, ucz się przez tydzień i codziennie utrwalaj nowe wiadomości,
- zaspokajaj swoje potrzeby.
Skorzystaj z tego będzie ci łatwiej.
Pozdro ;)
- Dbać o dobry stan zdrowia.
- Przestrzegać zasad higieny fizycznej i psychicznej.
- Wypoczywać.
- Unikać zażywania leków i środków chemicznych.
- Stosować bogatą w witaminę B dietę antystresową (zielonolistne warzywa, owoce, zarodki pszenicy, pełnoziarniste produkty zbożowe, jaja, produkty mleczne, ryby, chude mięso, nasiona roślin strączkowych, słonecznika i dyni oraz orzechy).
- Korzystać z pomocy lekarskiej i psychologicznej.
- Uprawiać sport.
- Wykonywać zajęcia dające satysfakcję.
- Zapewnić sobie przyjazne otoczenie.
- Zabiegać o uzyskanie dobrych wyników w szkole.
- Stawiać sobie realne do osiągnięcia cele.
Opanowywanie negatywnych skutków stresu pomaga radzić sobie z trudnymi sytuacjami dnia
codziennego, zwiększa efektywność wykonywanych zadań, pozwala lepiej i łatwiej żyć, a także jest oznaką kształtowania siebie.
- kłopoty w pracy lub w szkole,
- problemy rodzinne,
- nadmiar pracy przy zbyt małej ilości czasu,
- egzaminy, rozmowy kwalifikacyjne;
- brak pewności siebie.
Zachowanie się człowieka w warunkach stresu dzieli się na trzy stadia:
1) Stadium alarmu – jest wyrazem mobilizacji organizmu, wzrasta wtedy ciśnienie we krwi i ciepłota ciała. W stadium tym następuje ogólne pobudzenie nerwów układu wegetatywnego – zwłaszcza części współczulnej i gruczołów z nimi współpracujących.
2) Stadium odporności – organizm względnie dobrze znosi czynniki szkodliwe, jednak słabiej toleruje działanie innych, wcześniej nieszkodliwych bodźców.
3) Stadium wyczerpania – pobudzenie organizmu powodujące naruszenie równowagi ustroju. Działa destruktywnie.
W czasie wysokiego poziomu stresu, wywołanego strachem, gniewem, złością czy wściekłością, nadnercza zwiększają produkcję hormonu stresu (m.i.n. noadrenaliny), który pobudza organy i naczynia krwionośne. Praca serca i układu oddechowego ulega przyspieszeniu, co powoduje:
- zmniejszenie średnic tętnic,
- wzrost tętna i ciśnienia krwi,
- ustanie ruchów trawiennych jelit i żołądka,
- rozszerzenie źrenic oczu,
- zwiększenie ukrwienia twarzy (wypieki na twarzy),
- gęsią skórkę,
- pojawienie się zimnego potu na czole i plecach,
- suchość w ustach.
W czasie długotrwałego występowania stresu często nasz umysł przestaje prawidłowo funkcjonować, występuje amnezja, eskalacja ujemnych emocji ( nienawiść, pogarda, wrogość, zazdrość, chęć odwetu). Może wystąpić również bezsenność, uczucie rezygnacji, słabości, obojętności wobec otoczenia. Nagły wysoki poziom stresu może wywołać panikę, lament, szał, lub reakcje zgoła przeciwne, takie jak bezruch, otępienie. Długotrwały, wysoki poziom stresu może powodować stany chorobliwe oraz zaburzenia psychiczne, nerwice.
Jest wiele sposobów radzenia sobie ze stresem. Podstawą jest relaksacja. Aby unikać długotrwałych, wysokich stanów stresowych należy prowadzić aktywny tryb życia, ale też podchodzić do życia z dystansem, nie należy się chorobliwie przejmować sprawami codziennymi. Należy też być dobrze poukładanym, mieć wszystko zaplanowane, żeby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podwyższających stres, panować nad sobą.
Niestety często ludzie nie mogący poradzić sobie ze stresem sięgają po używki, takie jak alkohol, papierosy czy narkotyki.
Panika – nagły i nieoczekiwany wybuch silnego i szybko rozprzestrzeniającego się zbiorowego strachu, wywołanego najczęściej urojeniem lub wyolbrzymionym niebezpieczeństwem, powodującego gwałtowną ucieczkę, której towarzyszy zaćmienie świadomości ulegających jej osób. Powstawaniu paniki sprzyja często chaos, dezinformacja, bezradność, brak pomocy lub jednostki przywódczej.
Przeciwdziałanie panice polega w dużym stopniu na zwalczaniu zagrożeń mogących powodować panikę. Ludność powinna być zaznajomiona z metodami przeciwdziałania sytuacjom nadzwyczajnym. Powinno zostać zorganizowane kierownictwo, dzięki któremu ludzie poczują się bezpieczniej. Ważna jest szybka i sprawna ewakuacja ludności z miejsc zagrożonych. Informacje powinny być przekazywane rzeczowo i jasno, nie można zaprzeczyć żadnemu faktowi, ani żadnego przemilczeć, należy się jednak wystrzegać zbyt szczegółowego opisu. Osoby kierujące powinny być spokojne, opanowane, zarazem jednak stanowcze i pewne siebie. Ludzi należy wspierać duchowo osoby podłamane psychicznie, pilnować, aby osoby ogarnięte strachem nie „zaraziły” nim całej grupy.
W życiu codziennym na człowiek czyha wiele sytuacji kryzysowych, takich jak wypadki samochodowe, pożary, powodzie. Zagrożenia występują wtedy, kiedy pojawia się obawa o utratę życia, zdrowia czy mienia. W takich sytuacjach należy dostrzegać realne niebezpieczeństwa. Sytuacje takie powodują duże podwyższenie poziomu stresu, mogą również wywołać panikę, aby zapobiec nieszczęściom należy postępować według ustalonych reguł:
- aktualne informacje muszą być przekazywane na bieżąco,
- należy stosować się do rozporządzeń i komunikatów służb zarządzania kryzysowego, a także wykonywać rozkazy osób koordynujących działania.
- w przypadku ewakuacji należy zabrać tylko niezbędne rzeczy (takie jak: dokumenty, pieniądze, leki i środki opatrunkowe, narzędzia: latarkę, telefon komórkowy, nóż, zapałki), zapasy wody (3 litry na jedną osobę na dzień) oraz zapas trwałej, niepsującej się żywności na kilka dni,
- powiadomienie o zagrożeniu najbliższego otoczenia (sąsiadów), oraz rodziny,
- zabezpieczenie zwierząt domowych i hodowlanych,
- należy odłączyć dopływ gazu i prądu,
- w przypadku zagrożenia skażeniem chemicznym należy przemieścić się do odpowiednio przygotowanego pomieszczenia (dobrze izolowane, posiadające założone filtry na otwory do przewietrzania) i wyposażyć w maski gazowe,
- w każdej sytuacji należy przede wszystkim zachować spokój.
Niektórzy ludzie w sytuacjach nadzwyczajnych mogą reagować agresją, osłupieniem, amokiem, majaczeniem lub urojeniami, należy umieć sobie radzić z tymi jednostkami i nie dopuścić do rozprzestrzenienia się niepożądanych zachowań. W długotrwałych sytuacjach kryzysowych ludzie mogą odczuwać zbiorowe halucynacje, urojenia czy iluzje wynikające z wyczerpania psychicznego. Należy nie dopuścić do zaistnienia tego typu sytuacji.