Question

Mam napisać referat o poznaniu

Answer 1

Poznań – jedno z najstarszych i największych polskich miast, położone nad rzekami Wartą i Cybiną, na Pojezierzu Wielkopolskim. Stolica Wielkopolski i województwa wielkopolskiego. W obrębie miasta znajduje się duży węzeł drogowy i kolejowy oraz międzynarodowy port lotniczy. Piąte pod względem liczby ludności miasto w Polsce i szóste pod względem powierzchni.

Według danych z 30 czerwca 2009 roku, miasto miało 556 022 mieszkańców
Poznań był jednym z ośrodków stołecznych i religijnych państwa Piastów w X i XI wieku, w przeszłości pełnił funkcję stolicy państwa oraz siedziby władców. W 2008 roku Poznań - historyczny zespół miasta uznano za pomnik historii.

Obecnie Poznań to duży ośrodek gospodarczy, akademicki, naukowy i kulturalny. Duży ośrodek przemysłu (Poznański Okręg Przemysłowy) i usług, miejsce corocznych Międzynarodowych Targów Poznańskich. Według zewnętrznych ocen przeprowadzonych przez agencję ratingową Moody's Investors Service, pod względem wiarygodności dla inwestorów nieznacznie ustępuje znacznie większej Warszawie. Siedziba kurii archidiecezji poznańskiej.

W Poznaniu działa 8 państwowych szkół wyższych (w tym 4 uniwersytety) i 17 uczelni prywatnych, kształcących łącznie blisko 133 tys. studentów. Na 1000 mieszkańców przypada 221 studentów – wśród dużych polskich miast Poznań zajmuje pod tym względem 1. miejsce.

Miasto nazywane jest również w przewodnikach turystycznych "muzyczną stolicą Polski z powodu działających tutaj chórów chłopięcych i męskich, organizowanym co 5 lat konkursom skrzypcowym oraz lutniczym im. Henryka Wieniawskiego, a także dzięki działalności Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia "Amadeus" pod dyrekcją Agnieszki Duczmal, opery i Polskiego Teatru Tańca.

Miasto jest silnie powiązane komunikacyjnie i ekonomicznie z otaczającymi je gminami powiatu poznańskiego tworzącymi aglomerację poznańską (ze wspólną infrastrukturą np. wodociągami).

Poznań, według przygotowanego w czerwcu 2009 roku przez redakcję tygodnika Przekrój rankingu, jest najlepszym do życia miastem w Polsce. W 2009 roku Poznań wystartował w konkursie o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

Położenie:
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 261,85 km². Poznań znajduje się w środkowo-zachodniej Polsce, w środkowej części województwa wielkopolskiego. Miasto położone jest na obszarze trzech mezoregionów fizjograficznych tj. zachodnia część na Pojezierzu Poznańskim, wschodnia na Równinie Wrzesińskiej, a najstarsza część miasta znajduje się na dnie zorientowanego wzdłuż osi północ-południe Poznańskiego Przełomu Warty. Te 3 obszary są częściami makroregionu Pojezierze Wielkopolskie.

Rozciągłość granic administracyjnych Poznania na osi północ-południe wynosi ok. 23 km, a na osi wschód-zachód ok. 24 km. Poznań stanowi centralną cześć aglomeracji poznańskiej. Miasto graniczy z 11 innymi gminami, które należą do powiatu poznańskiego. Bezpośrednio graniczy z dwoma innymi miastami tj. z Luboniem i Swarzędzem.

Miasto jest położone w dolinie Warty, a także w dolinach mniejszych cieków jak: Bogdanki, Cybiny i Głównej.

Poznań jest uznawany za historyczną stolicę Wielkopolski.

Ukształtowanie terenu
Ponad 58% obszaru Poznania znajduje się na terenach wysoczyznowych, położonych powyżej 80 m n.p.m. Około 35% powierzchni na wyższych terasach rzecznych oraz w obrębie rynien glacjalnych, a ok. 7% na terasie zalewowej doliny Warty. Najwyżej położonym punktem na terenie miasta jest Góra Moraska (154 m n.p.m.), która znajduje się w jego północnej części. Najniższej położnym obszarem jest dolina Warty (60 m n.p.m.). Teren Poznania i jego okolic charakteryzuje się rzeźbą pochodzenia polodowcowego. W rejonie Poznania przeważają gleby piaszczyste i gliniasto-piaszczyste.

Stosunki wodne
Zachodni kraniec Jeziora Maltańskiego (2007 r.)

Poznań położony jest w zlewni Warty i jej dopływów: Bogdanki, Cybiny, Głównej, Kopli, Strumienia Junikowskiego i Różanego Potoku.

Miasto posiada kilka większych jezior oraz kilkadziesiąt mniejszych zbiorników wodnych, zarówno pochodzenia naturalnego, jak i utworzonych sztucznie na terenach rekreacyjnych. Naturalne jeziora polodowcowe to Jezioro Kierskie i Strzeszyńskie, natomiast największymi zbiornikami sztucznymi są: w dolinie Bogdanki – Rusałka, na rzece Cybinie – Jezioro Maltańskie, stawy: Olszak, Staw Browarny i Staw Młyński, w zlewni rzeki Głównej – staw Kajka, a w dolinie Strumienia Junikowskiego – Staw Baczkowski, Staw Rozlany, Stara Baba, Staw Kachlarski, Głęboki Dół. Kilka mniejszych zbiorników istnieje także w zlewniach potoku Czapnicy i Różanego Potoku, a także w Dębinie. Duża liczba stawów znajduje się także na obszarach parkowych (np. w Parku Sołackim, w Nowym Zoo).


Na obszarze Poznania silnie zmieniono sieć hydrograficzną. Nie tylko zredukowano liczbę odnóg Warty, ale również zasypywano małe cieki, a niektóre jak dolny bieg Bogdanki, Segankę czy Wierzbak wprowadzono do miejskiej kanalizacji. Mimo to dna dolin tych dopływów nadal stanowią tak kliny zieleni.

Na terenie Poznania znajdują się bogate zasoby wód podziemnych w warstwach trzecio- i czwartorzędowych oraz termalnych wód artezyjskich o temperaturze 45 °C–51 °C znajdujące się na głębokościach 1100–1300 m oraz termalnych wód bogatych w substancje mineralne o temperaturze 150 °C na głębokości 4000 m.

Klimat

Poznań podlega pod przeważające wpływy mas powietrza polarno-morskiego napływającego znad Oceanu Atlantyckiego. Znacznie mniejsze znaczenie mają masy powietrza polarno-kontynentalnego oraz zwrotnikowego. W rejonie Poznania najczęściej występują wiatry zachodnie o prędkościach od 2 do 10 m/s. Rejon Poznania należy do obszarów o najmniejszych opadach w Polsce. Na podstawie danych z lat 1971−2000 obliczono, że średnioroczna wysokość opadu atmosferycznego wynosi 634 mm, przy największym średniomiesięcznym opadzie w lipcu 76 mm. Najmniejsza średnia miesięczna temperatura powietrza w Poznaniu wynosi −1,0 °C dla stycznia. Najwyższa średnia miesięczna temperatura powietrza wynosi 18,2 °C dla lipca

Przyroda

Obszary mające znaczenie dla Wspólnoty: Biedrusko, Fortyfikacje w Poznaniu.

Przy północno-zachodnich obrzeżach miasta projektowany jest obszar specjalnej ochrony ptaków "Dolina Samicy", natomiast przy wschodniej części miasta specjalny obszar ochrony siedlisk "Dolina Cybiny".

Rezerwaty przyrody: Meteoryt Morasko, Żurawiniec
Toponimia

Historia
Historia Poznania
Pierwsze ślady ludzi na terenie dzisiejszego Poznania pochodzą z okresu około 8900–8000 roku p.n.e. Byli to łowcy reniferów. Względnie stałe osady powstały na przełomie V i IV tysiąclecie p.n.e. Około 2200 p.n.e. na tych ziemiach pojawiła się ludność indoeuropejska, zaś z V wieku pochodzą ślady osadnictwa niezaprzeczalnie słowiańskiego, zaś w VIII wieku pojawili się tu Polanie, z tego okresu pochodzi też prawdopodobnie gród na Ostrowie Tumskim, który stał się zaczątkiem dzisiejszego miasta. W X wieku gród znalazł się pod panowaniem Piastów, którzy uczynili go jednym ze stołecznych (obok Gniezna, Giecza i Ostrowa Lednickiego ośrodków w swoim państwie.

Pierwotnie miasto leżało nad brzegiem Cybiny i prawym brzegiem Warty. Na pobliskim wzgórzu stała tam wówczas pogańska świątynia i zamek książęcy. Poznań wiąże się również z początkami polskiej państwowości. Jest to jedno z hipotetycznych miejsc chrztu Mieszka I w 966. W 968 swą siedzibę umieścił tu Jordan, pierwszy biskup Polski. Funkcje stołeczne gród pełnił do 1039, gdy został – wraz z innymi miastami Wielkopolski i Śląska – spalony przez Brzetysława I. Co prawda Poznań stracił swe polityczne znaczenie, jednak nadal pozostał prężnym ośrodkiem gospodarczym. Kolejny okres rozkwitu przypada na rozbicie dzielnicowe, gdy gród stał się stolicą wielkopolskiej linii Piastów. Jej przedstawiciele, książęta Przemysł I i Bolesław Pobożny w 1253 lokowali miasto na lewym brzegu na prawie magdeburskim. Prace zapoczątkowane przez ojca kontynuował jeszcze Przemysł II – który jako pierwszy władca od 200 lat koronował się w Gnieźnie na króla Polski, a za swą siedzibę obrał Poznań – jego rezydencją stał się dawny zamek książęcy jego ojca na Wzgórzu Przemysła. Po jego tragicznej śmierci w rozwoju miasta nastąpił chwilowy zastój. Do dziś można jeszcze znaleźć pozostałości murów miejskich.
Litografia z 1833 roku. Po prawej Pałac Górków, pośrodku dawne kolegium jezuickie, po lewej w tle kościół bernardynów
Poznań około 1617 roku

Kolejny, pomyślny okres w historii Poznania rozpoczęło wstąpienie na tron Władysława Jagiełły. Otwarcie szlaku łączącego Litwę z zachodnią Europą oraz zamknięcie dla polskich towarów Gdańska sprawiły, że Poznań stał się ważnym węzłem, w którym przecinały się szlaki handlowe. Z czasem wokół miasta rozwinęła się sieć konkurujących z nim miasteczek należących głównie do duchowieństwa i szlachty, tworzących razem z Poznaniem prężnie rozwijającą się konurbację.

Trwające kilkaset lat korzystne warunki dla rozwoju miasta przerwał w 1655 potop szwedzki. W krótkim okresie pokoju, który po nim nastąpił Poznań usiłował się podnieść, ale kolejne konflikty zbrojne takie jak wielka wojna północna, wojna o sukcesję polską, wojna siedmioletnia oraz konfederacja barska sprawiły, że miasto pustoszyły różnorodne armie. Nadzieję na pokój przyniosła dopiero elekcja Stanisława Augusta Poniatowskiego, lecz również na początku jego panowania o miasto walczyli barzanie z wojskami pruskimi, a następnie rosyjskimi, które opuściły miasto dopiero w 1775 roku.

Kilka kolejnych lat to kolejny okres pomyślności związany z działalnością Komisji Dobrego Porządku i reformami Sejmu Czteroletniego, jednak zostały one zniweczone przez konfederację targowicką i II rozbiór Polski w wyniku którego Poznań znalazł się pod pruskim panowaniem.

W pierwszym okresie pruskiego panowania, nowe władze dokonały integracji konurbacji w jeden organizm miejski oraz tworząc podstawy do rozbudowy Poznania w kierunku zachodnim. Klęska Prus i zwycięskie powstanie w 1806 uczyniły Poznań jednym z głównych miast Księstwa Warszawskiego. Trwające jednak wojny napoleońskie nie sprzyjały rozwojowi miasta. Po klęsce Napoleona Poznań znalazł się ponownie, od 1815 roku pod Pruskim panowaniem, tym razem jako stolica autonomicznego Wielkiego Księstwa Poznańskiego.
Gospodarka