Najważniejszymi czynnikami społecznymi jest tutaj umiejętność dostosowania się do środowiska, w którym żyjemy – pełna integracja z nim. Jest to tzw. socjalizacja jednostki, czyli uspołecznienie. Chodzi tu o umiejętność życia samodzielnego i w grupie społecznej, komunikacji interpersonalnej i kompetencji na poziomie realizowania jej potrzeb i celów, radzenia sobie ze swoimi emocjami i innych, stresem, konfliktami w grupie oraz przystosowywanie się do zmieniających się warunków środowiska społecznego, czyli zdolności adaptacyjne oraz pozytywna asymilacja jednostki przez grupę. Także dyktat sytuacji, od którego zależy nasze zachowanie dopasowane do potrzeb chwili, adekwatne do sytuacji i kulturowo uznane za normę społeczną.
Socjalizacja polega na usamodzielnieniu się jednostki, uniezależnieniu jej i przystosowaniu, dostosowaniu do życia w grupie społecznej. Wynika ona z instynktu samozachowawczego – przetrwania w grupie i przeżycia. Oczywiście musi ten instynkt być wykorzystywany w sposób ludzki – asertywny, a nie może być tutaj mowy o manipulacji, bierności (ucieczce od problemu czy homilofobii) i agresji (ataku i walce werbalnej czy gestach, przemocy słownej i fizycznej) . Należy natomiast dyskutować, argumentować i negocjować.
Na zdrowie społeczne człowieka ma także wpływ branie udziału w życiu społecznym jakiejś grupy. np. koleżeńskiej, zawodowej, sportowej, artystycznej, kulturalnej lub wolontarialnej czy grupy samopomocy społecznej lub związanej z naszymi innymi zainteresowaniami, pasjami lub potrzebami.
Wskazane jest również branie udziału w grupowej formie rekreacji ruchowej jaką jest np. taniec na kursach tańca lub koncertach czy dyskotekach tzw. choreoterapia. Każda dobra ekspresja w dobrej grupie i społeczne wyrażanie swoich pozytywnych emocji, więzi i jedności z grupą jest mile widziane i ogólnie przecież społecznie akceptowane.
Także znaczenia ma tutaj pozytywny lub negatywny konformizm. Jest to na podstawie obserwacji naśladowanie zachowań jednostki lub grupy społecznej i świadome bądź pozostające poza nasza świadomością przejmowanie dobrych lub złych zachowań i nawyków, stylu życia. To także bycie pod wpływem różnego rodzaju dobrej lub złej kultury i sztuki „uprawiającej naszą duszę” jak literatura, filmy, muzyka, koncerty, teatr... oraz różnych środków masowego przekazu - mediów: radio, telewizja, prasa, Internet…
Wartościowy kontakt społeczny z grupą rówieśniczą lub inną grupą społeczną jest bardzo ważny dla człowieka, gdyż potrzebujemy innych do własnego rozwoju - naszej osobowości, predyspozycji, talentów i cech charakteru oraz umiejętności zawodowych.
Ważnym czynnikiem jest tutaj podobieństwo społeczne różnych grup i pojedynczych jednostek do nas samych. Udziela nam ono społecznego wsparcia dla naszej tożsamości, indywidualności, cech osobowości, predyspozycji, naszych idei, poglądów, przekonań, wierzeń, postaw, wartości, celów, zachowań, atrybucji, postrzegania nas samych, innych ludzi i otaczającej nas rzeczywistości, reakcjach oraz aprobaty, akceptacji i słuszności dokonywanych przez nas wyborów - często nawet na całe życie...
Jesteśmy istotami społecznymi i bez kontaktu z drugim człowiekiem lub grupą społeczną człowiek może popaść w destrukcję... i różnego rodzaju dolegliwości i choroby zarówno psychiczne jak i somatyczne.
A więc ważne jest doświadczanie różnych sytuacji, okoliczności, wydarzeń i przeżyć życia społecznego i kulturalnego i udzielania się w nim. Taka konfrontacja pomaga nam zebrać doświadczenia, lepiej zrozumieć i poznać siebie i innych, nasze reakcje, zachowania, potrzeby i uczucia oraz pogłębić relację z innymi i rozwinąć nas, a także oczywiście, jak najbardziej czerpać przyjemność, zadowolenie, radość i spełnienie czyli satysfakcję z udanego życia towarzyskiego.
Zdrowie społeczne wyraża się w umiejętności zawierania i podtrzymywania przyjaźni, satysfakcjonującym życiu rodzinnym, podejmowaniu aktywności z innymi ludźmi, poczuciu przynależności, otrzymywaniu i dawaniu wsparcia, pełnieniu różnych ról społecznych, dobrych kontaktach z sąsiadami, poczuciu pewności siebie, byciu sobą, zachowaniu swojej indywidualnej oraz grupowej tożsamości wśród innych.
Nie wiem czy o to ci chodziło ale mam nadzieję ze tam ; )
Najważniejszymi czynnikami społecznymi jest tutaj umiejętność dostosowania się do środowiska, w którym żyjemy – pełna integracja z nim. Jest to tzw. socjalizacja jednostki, czyli uspołecznienie. Chodzi tu o umiejętność życia samodzielnego i w grupie społecznej, komunikacji interpersonalnej i kompetencji na poziomie realizowania jej potrzeb i celów, radzenia sobie ze swoimi emocjami i innych, stresem, konfliktami w grupie oraz przystosowywanie się do zmieniających się warunków środowiska społecznego, czyli zdolności adaptacyjne oraz pozytywna asymilacja jednostki przez grupę. Także dyktat sytuacji, od którego zależy nasze zachowanie dopasowane do potrzeb chwili, adekwatne do sytuacji i kulturowo uznane za normę społeczną.
Socjalizacja polega na usamodzielnieniu się jednostki, uniezależnieniu jej i przystosowaniu, dostosowaniu do życia w grupie społecznej. Wynika ona z instynktu samozachowawczego – przetrwania w grupie i przeżycia. Oczywiście musi ten instynkt być wykorzystywany w sposób ludzki – asertywny, a nie może być tutaj mowy o manipulacji, bierności (ucieczce od problemu czy homilofobii) i agresji (ataku i walce werbalnej czy gestach, przemocy słownej i fizycznej) . Należy natomiast dyskutować, argumentować i negocjować.
Na zdrowie społeczne człowieka ma także wpływ branie udziału w życiu społecznym jakiejś grupy. np. koleżeńskiej, zawodowej, sportowej, artystycznej, kulturalnej lub wolontarialnej czy grupy samopomocy społecznej lub związanej z naszymi innymi zainteresowaniami, pasjami lub potrzebami.
Wskazane jest również branie udziału w grupowej formie rekreacji ruchowej jaką jest np. taniec na kursach tańca lub koncertach czy dyskotekach tzw. choreoterapia. Każda dobra ekspresja w dobrej grupie i społeczne wyrażanie swoich pozytywnych emocji, więzi i jedności z grupą jest mile widziane i ogólnie przecież społecznie akceptowane.
Także znaczenia ma tutaj pozytywny lub negatywny konformizm. Jest to na podstawie obserwacji naśladowanie zachowań jednostki lub grupy społecznej i świadome bądź pozostające poza nasza świadomością przejmowanie dobrych lub złych zachowań i nawyków, stylu życia. To także bycie pod wpływem różnego rodzaju dobrej lub złej kultury i sztuki „uprawiającej naszą duszę” jak literatura, filmy, muzyka, koncerty, teatr... oraz różnych środków masowego przekazu - mediów: radio, telewizja, prasa, Internet…
Wartościowy kontakt społeczny z grupą rówieśniczą lub inną grupą społeczną jest bardzo ważny dla człowieka, gdyż potrzebujemy innych do własnego rozwoju - naszej osobowości, predyspozycji, talentów i cech charakteru oraz umiejętności zawodowych.
Ważnym czynnikiem jest tutaj podobieństwo społeczne różnych grup i pojedynczych jednostek do nas samych. Udziela nam ono społecznego wsparcia dla naszej tożsamości, indywidualności, cech osobowości, predyspozycji, naszych idei, poglądów, przekonań, wierzeń, postaw, wartości, celów, zachowań, atrybucji, postrzegania nas samych, innych ludzi i otaczającej nas rzeczywistości, reakcjach oraz aprobaty, akceptacji i słuszności dokonywanych przez nas wyborów - często nawet na całe życie...
Jesteśmy istotami społecznymi i bez kontaktu z drugim człowiekiem lub grupą społeczną człowiek może popaść w destrukcję... i różnego rodzaju dolegliwości i choroby zarówno psychiczne jak i somatyczne.
A więc ważne jest doświadczanie różnych sytuacji, okoliczności, wydarzeń i przeżyć życia społecznego i kulturalnego i udzielania się w nim. Taka konfrontacja pomaga nam zebrać doświadczenia, lepiej zrozumieć i poznać siebie i innych, nasze reakcje, zachowania, potrzeby i uczucia oraz pogłębić relację z innymi i rozwinąć nas, a także oczywiście, jak najbardziej czerpać przyjemność, zadowolenie, radość i spełnienie czyli satysfakcję z udanego życia towarzyskiego.
Zdrowie społeczne wyraża się w umiejętności zawierania i podtrzymywania przyjaźni, satysfakcjonującym życiu rodzinnym, podejmowaniu aktywności z innymi ludźmi, poczuciu przynależności, otrzymywaniu i dawaniu wsparcia, pełnieniu różnych ról społecznych, dobrych kontaktach z sąsiadami, poczuciu pewności siebie, byciu sobą, zachowaniu swojej indywidualnej oraz grupowej tożsamości wśród innych.
Nie wiem czy o to ci chodziło ale mam nadzieję ze tam ; )