W procesie zjednoczenia Włoch kluczową rolę odegrali działacze tajnych organizacji spiskowych, w tym karbonariuszy, oraz politycy wywodzący się z Piemontu (Królestwo Sardynii). Giuseppe Garibaldi uznawany jest za ojca zjednoczenia Włoch. Marynarz i rewolucjonista, w młodości był świadkiem walk i starań o niepodległość państw Ameryki Południowej. Do dzieła zjednoczenia Włoch przyłączył się w okresie Wiosny Ludów. Stanął na czele czerwonych koszul, a w następnych latach na czele marszu tysiąca. Zabiegał, by Rzym stał się stolicą zjednoczonych Włoch, wbrew papiestwu. Kolejnym liderem powstań i walk o zjednoczone Włochy był Giuseppe Mazzini, lider wśród europejskich spiskowców dążących do obalenia systemu międzynarodowego ukształtowanego przez Kongres Wiedeński. Obydwaj Giuseppe Garibaldi i Giuseppe Mazzini wspierali tez polski ruch narodowowyzwoleńczy. Karol Albert i jego syn Wiktor Emanuel byli królami Sardynii z dynastii sabaudzkiej. Uczynili oni z Królestwa Sardynii, które oprócz wyspy obejmowało Piemont (region położony u podnóża Alp) najważniejszy ośrodek polityczny Zjednoczenia Włoch. W okresie, gdy bogate rolnictwem południe - Królestwo Obojga Sycylii nie podzielało idei zjednoczeniowych, pozbawiony jeszcze wysoko rozwiniętego przemysłu Piemont, zagrożony przez dominację Austrii, chętnie udzielał poparcia karbonariuszom. Kluczową postacią z Piemontu był też premier tego państwa, hrabia Camillo Cavour, podejmujący od połowy XIX wieku szeroko zakrojony plan modernizacji i uprzemysłowienia Piemontu, uczynienia z Turynu ważnego ośrodka przemysłowego, ale też zjednoczenia Włoch, choć nie jako państwa unitarnego, lecz federacji.
Kluczowe postaci zjednoczenia Włoch
W procesie zjednoczenia Włoch kluczową rolę odegrali działacze tajnych organizacji spiskowych, w tym karbonariuszy, oraz politycy wywodzący się z Piemontu (Królestwo Sardynii). Giuseppe Garibaldi uznawany jest za ojca zjednoczenia Włoch. Marynarz i rewolucjonista, w młodości był świadkiem walk i starań o niepodległość państw Ameryki Południowej. Do dzieła zjednoczenia Włoch przyłączył się w okresie Wiosny Ludów. Stanął na czele czerwonych koszul, a w następnych latach na czele marszu tysiąca. Zabiegał, by Rzym stał się stolicą zjednoczonych Włoch, wbrew papiestwu. Kolejnym liderem powstań i walk o zjednoczone Włochy był Giuseppe Mazzini, lider wśród europejskich spiskowców dążących do obalenia systemu międzynarodowego ukształtowanego przez Kongres Wiedeński. Obydwaj Giuseppe Garibaldi i Giuseppe Mazzini wspierali tez polski ruch narodowowyzwoleńczy. Karol Albert i jego syn Wiktor Emanuel byli królami Sardynii z dynastii sabaudzkiej. Uczynili oni z Królestwa Sardynii, które oprócz wyspy obejmowało Piemont (region położony u podnóża Alp) najważniejszy ośrodek polityczny Zjednoczenia Włoch. W okresie, gdy bogate rolnictwem południe - Królestwo Obojga Sycylii nie podzielało idei zjednoczeniowych, pozbawiony jeszcze wysoko rozwiniętego przemysłu Piemont, zagrożony przez dominację Austrii, chętnie udzielał poparcia karbonariuszom. Kluczową postacią z Piemontu był też premier tego państwa, hrabia Camillo Cavour, podejmujący od połowy XIX wieku szeroko zakrojony plan modernizacji i uprzemysłowienia Piemontu, uczynienia z Turynu ważnego ośrodka przemysłowego, ale też zjednoczenia Włoch, choć nie jako państwa unitarnego, lecz federacji.
Dasz naj?? :D tyle sie opisałam... :PP