krok 1 Dowiedz się więcej na temat oznak i objawów anoreksji, abyś mógł je prawidłowo zidentyfikować. Należy jednak uważać, aby niczego nie uogólniać, nie wysuwać hipotez i nie klasyfikować danej osoby. krok 2 Przyjmij do wiadomości, że anoreksja może stanowić zagrożenie dla życia i nie powinna być uważana jedynie za "fazę przejściową". Szacuje się, że około 10 % zachorowań na anoreksję kończy się śmiercią. krok 3 Słuchaj ze zrozumieniem, szacunkiem i czułością. Osoby chore na anoreksję prawdopodobnie potrzebują twojej uwagi i wsparcia, w większym stopniu niż chciałyby się do tego przyznać. krok 4 Bądź wytrwały i konsekwentny w swoim podejściu. Bądź konkretny, ale życzliwy. Trudna miłość jest zawsze lepsza, niż brak miłości. krok 5 Bądź zawsze dostępny dla danej osoby, niech wie, że jesteś tu po to, by jej pomóc. Osoby z anoreksją być może nie będą chciały od razu o tym rozmawiać, ale po zastanowieniu się nad swoim problemem, być może będą chciały do ciebie wrócić i pogadać. krok 6 Towarzysz tej osobie podczas wizyty u lekarza lub bądź przy niej i pomóż jej wykonać wstępną rozmowę telefoniczną z prośbą o pomoc. krok 7 Udziel jej swoich rad w zmaganiach, ale nie dominuj rozmowy. Stwórz bezpieczne warunki do wymiany delikatnych i skrywanych emocji poprzez aktywne słuchanie drugiej strony. krok 8 Sporządź listę dostępnych środków leczenia tej przypadłości, w tym celu możesz skontaktować się ze specjalistą i zasięgnąć profesjonalnej porady. Udaj się do lokalnego szpitala, lekarzy lub poszukaj w Internecie informacji o grupach wsparcia i ośrodkach zajmujących się leczeniem takich przypadków. krok 9 Znajdź miejsce, w którym uzyskasz wsparcie dla siebie. Pomaganie innym ludziom z problemami, może być emocjonalnie wyczerpujące dla ciebie. Będziesz potrzebował wsparcia zarówno ze strony przyjaciół jak i specjalistów, którzy maja doświadczenie w radzeniu sobie z takimi przypadkami.
krok 1 Dowiedz się więcej na temat oznak i objawów anoreksji, abyś mógł je prawidłowo zidentyfikować. Należy jednak uważać, aby niczego nie uogólniać, nie wysuwać hipotez i nie klasyfikować danej osoby. krok 2 Przyjmij do wiadomości, że anoreksja może stanowić zagrożenie dla życia i nie powinna być uważana jedynie za "fazę przejściową". Szacuje się, że około 10 % zachorowań na anoreksję kończy się śmiercią. krok 3 Słuchaj ze zrozumieniem, szacunkiem i czułością. Osoby chore na anoreksję prawdopodobnie potrzebują twojej uwagi i wsparcia, w większym stopniu niż chciałyby się do tego przyznać. krok 4 Bądź wytrwały i konsekwentny w swoim podejściu. Bądź konkretny, ale życzliwy. Trudna miłość jest zawsze lepsza, niż brak miłości. krok 5 Bądź zawsze dostępny dla danej osoby, niech wie, że jesteś tu po to, by jej pomóc. Osoby z anoreksją być może nie będą chciały od razu o tym rozmawiać, ale po zastanowieniu się nad swoim problemem, być może będą chciały do ciebie wrócić i pogadać. krok 6 Towarzysz tej osobie podczas wizyty u lekarza lub bądź przy niej i pomóż jej wykonać wstępną rozmowę telefoniczną z prośbą o pomoc. krok 7 Udziel jej swoich rad w zmaganiach, ale nie dominuj rozmowy. Stwórz bezpieczne warunki do wymiany delikatnych i skrywanych emocji poprzez aktywne słuchanie drugiej strony. krok 8 Sporządź listę dostępnych środków leczenia tej przypadłości, w tym celu możesz skontaktować się ze specjalistą i zasięgnąć profesjonalnej porady. Udaj się do lokalnego szpitala, lekarzy lub poszukaj w Internecie informacji o grupach wsparcia i ośrodkach zajmujących się leczeniem takich przypadków. krok 9 Znajdź miejsce, w którym uzyskasz wsparcie dla siebie. Pomaganie innym ludziom z problemami, może być emocjonalnie wyczerpujące dla ciebie. Będziesz potrzebował wsparcia zarówno ze strony przyjaciół jak i specjalistów, którzy maja doświadczenie w radzeniu sobie z takimi przypadkami.
Mi Się zdaję że to powinno być dobrze