Ignacy Rzecki notuje. Rola pamietnika Rzeckiego w "Lalce" Postac Rzeckiego-losy
wiowol
Lalka bolesława Prusa należy do nurtu tzw. dojrzałego realizmu, jest rozliczeniem się twórców literatury polskiej z ideałami romantyzmu oraz pozytywizmu. ważną rolę w powieści odgrywa postać starego subiekta, Ignacego Rzeckiego. jego pamiętnik, złożony z 9 odcinków, stanowiących wstawki do powieściowego opowiadania, nie tylko urozmaica strukturę fabularną utworu i dopełnia obraz przedstawionej w nim rzeczywistości, ale także daje możliwość wprowadzenia drugiego narratora.W przeciwieństwie do narratora bezimiennego, odautorskiego, który opowiada o zdarzeniach zamkniętych w obrebie niecałych lat:1878 i 1879, narrator-subiekt opowiada o przeszłości sięgającej do jego dzieciństwa. narrator-subiekt pisze tylko o tym, co sam wie, a jego bohaterowie i te zdarzenia, w których brał udział, tworzą odrębny świat widziany oczami Rzeckiego. W pamiętnikach starego subiekta obok przeszłości jego samego i przeszłości Wokulskiego istnieje także terażniejszość. Listy Rzeckiego i jego poglądy na życie ukształtowała romantyczna rzeczywistość. to idealista polityczny, wierzący w niezniszczalną potęgę armi napoleońskiej i oczekujący wydarzeń które zmienią rzeczywistość popowstaniową:" zobaczycie, co jeszcze zrobi Napoleonek 4, który po cichu uczy się sztuki wojennej u Anglików". Rzecki to marzyciel, optymista nie rozumiejący nowych ludzi ani potrzeb swego czasu. Wciąż jednak zachowuje w sercu wiarę w człowieka i nienaruszony ideał::za wolnośc waszą i naszą". dlatego potrafił obdarzyć gorącą sympatią, " nihilistów"- niesfornych studentów i milczącego klejna. W miejscach publicznych, w teatrze, sądzie wydawał się niezgrabny i śmieszny, był sentymentalny i staroświecki wobec pani Stawskiej. Wobec wzrastających nastrojów antyżydowskich pan Ignacy próbuje łagodzić sytuacje między znajomymi, lecz czuje , że wszystko ogarnia" czarna noc" , że nie o taką polskię walczył : " Przeciw Zydom ciągle rosną kwasy. Nie brak nawet pogłosek, że Zydzi chwytają chrześcijańskie dzieci i zabijają je na mace...."Rzecki jest żywym dowodem pamięci o latach wielkich walk. Jego ocena rzeczywistości popowstaniowej nie jest obiektywna. Patrzy na nią przez pryzmat owych walk, swoich nadziei i marzeń na lepszą przyszłość narodu. Wciąż przejawia zainteresowanie sprawami politycznymi, sam próbuje interpretować różne wydarzenia i czerpać z nich nadzieje na zmianę sytuacji politycznej:mamy tedy rok 1879. Gdybym był przesądny, a nade wszystko gdybym nie rozumiał, że po najgorszych czasach nadchodzą dobre, lękałbym się tego roku 1879..." Rzecki stanowi uosobienie klęski romantyzmu patriotycznego. jego uwielbienie Napoleona jest w powieści synonimem walk wolnościowych i aspiracji niepodległościowych.