Question

Daję NAJ...:)

Bardzo proszę o interpretację wierszy ks. Jana Twadowskiego pt.

a)"Jesteś"

b)"Koło"

c)"Modlitwa"

d)"O wierze"

e)"Zdziwienie"

f)"Wierzę"

Daję dużo punktów więc mam nadzieję, że się postaracie:)

Answer 1

Wiersz ,,Jesteś''

 

Kiedy wierzymy nie tłumaczymy swojego istnienia. Jesteśmy, ponieważ tak zostało nam pisane. Dwie ważne ludzkie egzystencje - nadzieja i miłość zostają zapisane w naszych kartach życia. Wielu z nas choć po części czyni rzeczy na wzór świętych. Skrypulant jest to osoba widząca grzech choć go wcale nie ma. Być może jej oszukańczość ma chronić Boga. Mamy taki zwrot jak ,,rzucać perły przed wieprze'' oznacza to, że oddajemy komuś przysługę. Łza po pierwszej miłości porównana z tym idiomem może oznaczać rzecz nieodwracalną choć miłą. Ludzie i zwierzęta żyją krótko, a choroba i śmierć często nagłe stają się utrapieniem. Powinniśmy szukać sensu tam gdzie go nie ma. Życie zmienne jest i może nas niespodziewanie zaskoczyć. Nie dociekając istnienia pokładamy nadzieję w Bogu. Zwątpienie jest wiarą w szatana.

 

epitety : wiara stoi, spisane pacierze, za krótka choroba

personifikacja : lampka skrypulatka

porównanie : łza po pierwszej miłości jak perła bez wieprza

brak rymów

powtórzenie : jesteś bo jesteś

 

Wiersz ,,Koło''

 

Nawet chcąc utracić wiarę nie zawsze możemy to zrobić, ponieważ czasami jest nieprzemożona. Mamy tutaj rodzaj liryki bezpośredniej. Autor pisze, że kiedy chciał dokonać małego czynu następowały wielkie zmiany, a kiedy chciał dokonać czegoś więcej zatrzymywały go drobne sprawy. W zwątpieniu znalazł milczenie, a milczenie często jest najlepszym bodźcem na przywrócenie wiary. Tutaj stało się ono końcem początku czyli jej przywrócenia.

 

epitety : jasnoniebieska sikorka

przerzutnia : została sikorka jasnoniebieska zawsze na początku zimy

brak rymów

hiperbola : chciał zgasić gwiazdę, a nie drgnęła reszta świata

 

Wiersz ,,Modlitwa"

 

Autor wiersza zwraca się w nim do drugiej osoby (inwokacja?). Opisuje jego inne spojrzenie na świat. Osoba ta dostrzega w innych dobro, nie zwraca uwagi na potknięcia. Jest obdarowana niezwykłym zmysłem mogącym zmieniać innych. Podmiot liryczny prosi o to aby móc znaleźć schronienie u takiej osoby.

 

epitety : ludzkie ręce, cienki kącik

powtórzenia: któryś, któryś ; który, który

porównanie : było ciasno jak w pacierzu, jak trzy złote placki

przenośnia : gąbka ciszy

brak rymów

 

Wiersz ,,O wierze''

 

Mamy tutaj lirykę refleksyjno-filozoficzną. Podmiot liryczny zadaje pytanie ile razy musimy zwątpić aby obrać właściwy kierunek. Mamy różne rodzaje wiary i nie łatwo jest odnaleźć tą dobrą. Dlatego nieustannie powinniśmy szukać. Tak jak w wierszu ,,Jesteś'' możemy zostać zaskoczeni naszymi odkryciami. Pisząc, że wiara jest zielona możemy porównać ją z niedojrzałym owocem. Ona wciąż buduję się w naszych sercach aż w końcu rozkwitnie.

 

epitety : wiara urzędowa, wiara nadęta, wiara asekurująca

przerzutnia : wiara nadęta urzędowa

personifikacja : wiara zadzierająca nosa do góry

przenośnia : wiara jak węgiel zielony

oksymoron : niepewność staje się pewnością

brak rymów

 

Wiersz ,,Zdziwienie''

 

Nie będę tego wiersza rozbierać na części pierwsze, ponieważ straci swoje przesłanie. Dowiadujemy się z niego, że wiara może przyjść nagle, że może stać się naszą pobudką. Bóg i Kościół są niezwykli i zadziwiają zwykłego człowieka. Bez modlitwy i nacisku możemy w to wszystko uwierzyć. Ja bym się tutaj połakomiła na filozofię czy w takim razie powinniśmy zachować swój osobny styl w wierze czy lecieć szablonami ustawionymi przez Kościół? Tutaj, jak w niktórych innych wierszach Twardowskiego mamy moment nagłej zmiany. Chłopcy wpadają do kościoła i nagle wstępuje w nich Bóg.

 

epitety : najniższa dziewczynka, czarne języki, uchylone drzwi

przerzutnia :  że w dłonie by ją schowała najniższa dziewczynka w bieli

porównanie : milkną jak gawrony

personifikacja : Kościół zadziwia powagą

wyliczenia : matkę, osiołka , Betlejem ;  tajemnic, dogmatów, Judaszów, męczennic, kwiatów

brak tymów

 

Wiersz ,,Wierzę"

 

Podmiot liryczny w bardzo prosty, przystępny sposób opisuje swoją wiarę w Boga. Pokazuje nam, że świat nie jest idealny i powinniśmy kochać każdego, niezależnie jakim jest. Kiedy zrozumiemy czym jest życie będziemy mogli zrozumieć samego Boga i móc być bliżej niego. Nie powinniśmy odcinać się na ból i cierpienie lecz doświadczać go i stawać się silniejszym walcząc z nim.

Twardowski pokazał nam tu, że nie jesteśmy ideałem, a wielu z nas ma ciężkie życie. Doświadaczając tego ukazujemy jak mocna jest nasza wiara.

 

brak rymów

epitety : piąta klepka, biały chrześcijanin, wyczekujący spowiednik,

powtórzenia : do,do,do

porównanie : silnych jak koń

przenośnia : z uszami w obie strony

 

Pozdrawiam