Willy Brandt, właściwie Karl Herbert Frahm
(ur. 18 grudnia 1913 roku w Lubece, zm. 8 października 1992 w Unkel), polityk niemiecki, działacz socjaldemokratyczny, członek SPD i jej
przewodniczący w latach 1969-1987, kanclerz
RFN w latach 1969-1974, laureat pokojowej Nagrody Nobla w 1971 roku.
Młodość i czasy II wojny światowej
Pochodził z robotniczej rodziny. W 1932 roku ukończył gimnazjum Johanneum w Lubece. Wcześnie zainteresował się działalnością polityczną, od 1932 roku współpracował z Socjalistyczną Partią Robotniczą . W tym czasie udzielał się także jako dziennikarz. Po przejęciu władzy przez Adolfa Hitlera w Niemczech w 1933 roku wyemigrował do Norwegii, by założyć tam filię SPR i prowadzić walkę przeciwko nazistom. Nawiązał kontakty z norweskim ruchem robotniczym. W 1938 roku władze III Rzeszy pozbawiły Frahma obywatelstwa. Używał on już wtedy nazwiska Brandt i przyjął obywatelstwo Norwegii. W latach 1937-39 był korespondentem prasowym w republikańskiej Hiszpanii. Po zajęciu Norwegii przez nazistów, Brandt uciekł do Szwecji, gdzie kontynuował działalność polityczną. W czasie emigracji w Szwecji Willy Brandt wypowiadał się w sprawie stosunku Niemiec do Polski i kształtu jejgranic. Uznawał prawo Polaków do odbudowy własnego państwa, do bezpieczeństwa
narodowego i regulacji terytorialnych.
Kariera w RFN
Po II wojnie światowej Willy Brandt wrócił do Niemiec jako korespondent prasy skandynawskiej, głównie norweskiej. Relacjonował m.in. przebieg procesu zbrodniarzy nazistowskich w Norymberdze. Pełnił także funkcję attache prasowego norweskiej misji wojskowej przy Sojuszniczej Radzie Kontroli Niemiec. Po powrocie na stałe do Niemiec, związał swe życie z Berlinem. Rozpoczął pracę
w SPD, jako pełnomocnik zarządu partii i jej przedstawiciel
we władzach alianckich. Był to początek jego wielkiej kariery politycznej. Był wieloletnim deputowanym w Bundestagu z Berlina Zachodniego. W latach 1957-1966 sprawował funkcję burmistrza Berlina, wykazał się zdolnościami politycznymi zwłaszcza w czasie tzw. II kryzysu berlińskiego w 1958 roku. Brandt zdecydowanie odrzucił ultimatum Chruszczowa, domagającego się zniesienia praw okupacyjnych w BerlinieZachodnim i przekształcenia go w wolne miasto. Wyrazem poparcia dla nieustępliwej polityki Brandta w Berlinie była wizyta prezydenta USA, John'a F. Kennedy'ego w Berlinie 26 czerwca 1963 roku. W jej trakcie z ust amerykanskiego prezydenta padły słynne słowa: Ich bin ein Berliner.
Kariera w SPD
W 1964 roku Brandt zastąpił Ericha Ollenhauera na stanowisku przewodniczącego SPD, pełnił tę funkcję do roku 1987. W wyborach parlamentarnych z 1961 i 1965 roku był kandydatem SPD na kanclerza. W okresie rządów nietypowej koalicji CDU/CSU i SPD w latach 1966-1969 Brandt pełnił urząd wicekanclerza i ministra spraw zagranicznych. Po wygraniu wyborów do Bundestagu przez koalicję SPD i FDP we wrześniu 1969 roku, Willy Brandt został wybrany kanclerzem (21 października 1969 r.).
Kanclerz RFN
Za swoich rządów podpisał układ o normalizacji wzajemnych stosunków z ZSRR, a 7 grudnia 1970 roku zawarł układ z Polską. Zmienił również politykę wobec Wschodnich Niemiec, w grudniu 1972 roku podpisał z NRD układ (tzw. Grundlagenvertrag). W 1973 roku RFN oraz NRD zostały przyjęte do ONZ. Brandt onosił sukcesy jednak jedynie na polu międzynarodowym, nie powiodło się mu jednak w polityce wewnętrznej. Nie zdołał uporządkować problemów gospodarczych i finansowych
Niemiec. Dodatkowo wykrycie szpiega NRD wśród pracowników urzędu kanclerskiego na tyle osłabiło pozycję
kanclerza, że ten podał się do dymisji 7 maja 1974 roku. W następnych latach Willy Brandt pełnił nadal funkcję przewodniczącym SPD. Po ustąpieniu w 1987 roku, został honorowym przewodniczącym tej partii.
(ur. 18 grudnia 1913 roku w Lubece, zm. 8 października 1992 w Unkel), polityk niemiecki, działacz socjaldemokratyczny, członek SPD i jej
przewodniczący w latach 1969-1987, kanclerz
RFN w latach 1969-1974, laureat pokojowej Nagrody Nobla w 1971 roku.
Młodość i czasy II wojny światowej
Pochodził z robotniczej rodziny. W 1932 roku ukończył gimnazjum Johanneum w Lubece. Wcześnie zainteresował się działalnością polityczną, od 1932 roku współpracował z Socjalistyczną Partią Robotniczą . W tym czasie udzielał się także jako dziennikarz. Po przejęciu władzy przez Adolfa Hitlera w Niemczech w 1933 roku wyemigrował do Norwegii, by założyć tam filię SPR i prowadzić walkę przeciwko nazistom. Nawiązał kontakty z norweskim ruchem robotniczym. W 1938 roku władze III Rzeszy pozbawiły Frahma obywatelstwa. Używał on już wtedy nazwiska Brandt i przyjął obywatelstwo Norwegii. W latach 1937-39 był korespondentem prasowym w republikańskiej Hiszpanii. Po zajęciu Norwegii przez nazistów, Brandt uciekł do Szwecji, gdzie kontynuował działalność polityczną. W czasie emigracji w Szwecji Willy Brandt wypowiadał się w sprawie stosunku Niemiec do Polski i kształtu jejgranic. Uznawał prawo Polaków do odbudowy własnego państwa, do bezpieczeństwa
narodowego i regulacji terytorialnych.
Kariera w RFN
Po II wojnie światowej Willy Brandt wrócił do Niemiec jako korespondent prasy skandynawskiej, głównie norweskiej. Relacjonował m.in. przebieg procesu zbrodniarzy nazistowskich w Norymberdze. Pełnił także funkcję attache prasowego norweskiej misji wojskowej przy Sojuszniczej Radzie Kontroli Niemiec. Po powrocie na stałe do Niemiec, związał swe życie z Berlinem. Rozpoczął pracę
w SPD, jako pełnomocnik zarządu partii i jej przedstawiciel
we władzach alianckich. Był to początek jego wielkiej kariery politycznej. Był wieloletnim deputowanym w Bundestagu z Berlina Zachodniego. W latach 1957-1966 sprawował funkcję burmistrza Berlina, wykazał się zdolnościami politycznymi zwłaszcza w czasie tzw. II kryzysu berlińskiego w 1958 roku. Brandt zdecydowanie odrzucił ultimatum Chruszczowa, domagającego się zniesienia praw okupacyjnych w BerlinieZachodnim i przekształcenia go w wolne miasto. Wyrazem poparcia dla nieustępliwej polityki Brandta w Berlinie była wizyta prezydenta USA, John'a F. Kennedy'ego w Berlinie 26 czerwca 1963 roku. W jej trakcie z ust amerykanskiego prezydenta padły słynne słowa: Ich bin ein Berliner.
Kariera w SPD
W 1964 roku Brandt zastąpił Ericha Ollenhauera na stanowisku przewodniczącego SPD, pełnił tę funkcję do roku 1987. W wyborach parlamentarnych z 1961 i 1965 roku był kandydatem SPD na kanclerza. W okresie rządów nietypowej koalicji CDU/CSU i SPD w latach 1966-1969 Brandt pełnił urząd wicekanclerza i ministra spraw zagranicznych. Po wygraniu wyborów do Bundestagu przez koalicję SPD i FDP we wrześniu 1969 roku, Willy Brandt został wybrany kanclerzem (21 października 1969 r.).
Kanclerz RFN
Za swoich rządów podpisał układ o normalizacji wzajemnych stosunków z ZSRR, a 7 grudnia 1970 roku zawarł układ z Polską. Zmienił również politykę wobec Wschodnich Niemiec, w grudniu 1972 roku podpisał z NRD układ (tzw. Grundlagenvertrag). W 1973 roku RFN oraz NRD zostały przyjęte do ONZ. Brandt onosił sukcesy jednak jedynie na polu międzynarodowym, nie powiodło się mu jednak w polityce wewnętrznej. Nie zdołał uporządkować problemów gospodarczych i finansowych
Niemiec. Dodatkowo wykrycie szpiega NRD wśród pracowników urzędu kanclerskiego na tyle osłabiło pozycję
kanclerza, że ten podał się do dymisji 7 maja 1974 roku. W następnych latach Willy Brandt pełnił nadal funkcję przewodniczącym SPD. Po ustąpieniu w 1987 roku, został honorowym przewodniczącym tej partii.
More Questions From This User See All
Recommend Questions
Clichy
October 2020 | 0 Replies
U2Welcher Satz passt hier nicht? Streich ihn durch.Które zdanie tutaj nie pasuje? Przekreśl je.Ich wohne in einem Wolkenkratzer.Ich wohne in einem Reihenhaus.Ich wohne in einem Einfamilienhaus.Ich wohne in Österreich.Ich wohne in einem Wohnblock.Ich wohne in einem Hochhaus.
user7521
October 2020 | 0 Replies
Uzupełnij: als lub wie,1. Die Sommerferien sind in diesem Jahr kürzer ............im vorigen.2. Meine Mutter und Tante Frieda sind Zwillingsschwestern. Meine Tantesagt manchmal, dass sie jünger ist..........meine Mutter. Zehn Minuten.3. Frank ist viel klüger ...........sein Bruder Axel.4. Martin ist fünf Jahre jünger ........... sein Bruder, aber genauso groß ........ er.5. In unserem Klassenzimmer ist es noch kälter .........in eurem.
kostkabrukowa999
October 2020 | 0 Replies
uzupełnij rozmowę . *wie heiB ___ du? amelie? ~~ neih ich heiB ___amanda. *wie alt ___du? 13? ~~ ja ich ___ 13 jahre alt . *wo wohn ___du? in Berlin? ~~ neih ich wohn___in potsdam. *wo lieg ___potsdam? ~~ das lieg___ bei Berlin. z góry to tyle jak ktoś odpowie to jest kozakiem i pomocy plis
Leben und Zeit des Zweiten Weltkriegs
Er stammte aus einer Arbeiterfamilie. Im Jahr 1932 absolvierte er das Gymnasium in Johanneum Lübeck. Frühes Interesse an der politischen Tätigkeit, seit 1932 Zusammenarbeit mit der Socialist Workers 'Party. Damals gab auch als Journalist. Nach der Machtübernahme durch Adolf Hitler in Deutschland 1933 emigrierte nach Norwegen, um Einrichtung einer Filiale gibt, SPR und führen den Kampf gegen die Nazis. Knüpfte Kontakte mit der norwegischen Arbeiterbewegung. Im Jahr 1938 die Behörden des Dritten Reiches Frahm beraubt Staatsbürgerschaft. Schon damals hat er genutzt und nahm den Namen Brandt.Norwegische Staatsbürgerschaft. Von 1937-1939 war er Korrespondent in Presse republikanische Spanien. Nach der Nazi-Besetzung Norwegens floh Brandt nach Schweden, wo er seine politischen Aktivitäten. Während seines Exils in Schweden, sprach Willy Brandt über das Verhältnis von Deutschland nach Polen und Form jejgranic. Erkannte das Recht der Polen, ihr Land wieder aufzubauen, um die Sicherheit nationale und territoriale Kontrolle.
Jobs in Deutschland
Nach dem Zweiten Weltkrieg kehrte Willy Brandt nach Deutschland als Korrespondent für die skandinavische Presse, vor allem Norweger. Gemeldet wurden den Prozess der NS-Kriegsverbrecher in Nürnberg. Er fungierte auch als Presse-Attache an der norwegischen Militärmission in der Alliierte Kontrollrat in Deutschland. Nach seiner Rückkehr nach Deutschland auf permanenter Basis und band seinen Lebensmittelpunkt nach Berlin. Er begann sein ein der SPD, wie ein Vertreter der Führung und ihre Vertreter die alliierten Behörden. Dies war der Beginn seiner großen politischen Laufbahn. Viele Jahre lang war er Abgeordneter im Bundestag aus West-Berlin. In den Jahren 1957-1966 als Bürgermeister von Berlin war, hat die politische Lage vor allem während der sogenannten gezeigt. II, der Berlin-Krise im Jahr 1958. Brandt entschieden zurückgewiesen ein Ultimatum Chruschtschows, domagającego der Entziehung von Rechten in der Besetzung. BerlinieZachodnim und verwandeln sie in eine freie Stadt. Expression der unnachgiebigen Unterstützung für die Politik in Berlin, wurde Brandt den Besuch von US-Präsident John F. Kennedy in Berlin am 26. Juni 1963. Während der Untersuchung starb der amerikanische Präsident Absatz berühmten Worte: Ich bin ein Berliner.
Im Jahr 1964, Brandt durch Erich Ollenhauer wurde als Präsident der SPD ersetzt, hielt er diese Position bis 1987. In den Parlamentswahlen von 1961 und 1965 war er der SPD-Kanzlerkandidaten. Während der Herrschaft der eine ungewöhnliche Koalition aus CDU / CSU und SPD in den Jahren 1966-1969 diente Brandt als Vizekanzler und Minister für auswärtige Angelegenheiten. Nach dem Gewinn Bundestagswahl von einer Koalition aus SPD und FDP im September 1969 wurde Willy Brandt zum Bundeskanzler gewählt (21. Oktober 1969).
Nach seiner Regierung unterzeichnete einen Vertrag über die Normalisierung der Beziehungen mit der UdSSR und 7. Dezember 1970 unterzeichnete einen Vertrag mit der polnischen. Changed die Politik gegenüber Ost-Deutschland, im Dezember 1972 unterzeichnete er mit dem DDR-System (genannt Grundlagenvertrag). Im Jahr 1973 wurden West-und Ost-Deutschland Deutschland an die UNO aufgenommen. Brandt onosił erfolgreich, aber nur in der internationalen Arena, scheiterte er jedoch in der Innenpolitik. Konnte der wirtschaftlichen und finanziellen Problemen zu organisieren Deutschland. Darüber hinaus wird die Detektion der DDR-Spion Büroangestellte genug schwächen die Position Kanzler.
^^