Jest to typ koncertu barokowego przeznaczonego na grupę instrumentów solowych (zwaną concertino lub principale) i orkiestrę (zwaną tutti, concerto, concerto grosso). Concertino obejmuje zwykle I i II skrzypce, wiolonczelę i klawesyn. Tutti we wczesnym concerto grosso ograniczało się do małej orkiestry smyczkowej, do której później doszły instrumenty dęte : oboje, flety, rogi (np. w „Koncertach brandenburskich” J. S. Bacha).
Za twórcę pierwszego concerto grosso uważa się Arcangelo Corellego, którego „Concerti grossi” wykonywane były już w 1682 roku. Klasyczną formę nadał concerto grosso Antonio Vivaldi ustalając 3-częściowy schemat : allegro – adagio – allegro i przyjmując dla szybkiej części zasadę stałego powrotu odcinka tutti.
Koncert solowy
Określenie „koncert” wywodzi się z łacińskiego czasownika „concertare” co oznacza spierać się, walczyć. W koncercie solowym jeden solista występuje z towarzyszeniem np. orkiestry. W początkowym okresie swojego rozwoju koncert instrumentalny nie wykazywał istotnych różnic w stosunku do sonaty.
Istniały dwa rodzaje koncertów :
·concerto da chiesa (przeznaczone do wykonywania w kościele podczas nabożeństw) z częściami fugowanymi o nietanecznym charakterze;
·concerto da camera (przeznaczone do wykonywania w komnatach dworskich) z elementami tanecznymi.
Concerto grosso
Jest to typ koncertu barokowego przeznaczonego na grupę instrumentów solowych (zwaną concertino lub principale) i orkiestrę (zwaną tutti, concerto, concerto grosso). Concertino obejmuje zwykle I i II skrzypce, wiolonczelę i klawesyn. Tutti we wczesnym concerto grosso ograniczało się do małej orkiestry smyczkowej, do której później doszły instrumenty dęte : oboje, flety, rogi (np. w „Koncertach brandenburskich” J. S. Bacha).
Za twórcę pierwszego concerto grosso uważa się Arcangelo Corellego, którego „Concerti grossi” wykonywane były już w 1682 roku. Klasyczną formę nadał concerto grosso Antonio Vivaldi ustalając 3-częściowy schemat : allegro – adagio – allegro i przyjmując dla szybkiej części zasadę stałego powrotu odcinka tutti.
Koncert solowy
Określenie „koncert” wywodzi się z łacińskiego czasownika „concertare” co oznacza spierać się, walczyć. W koncercie solowym jeden solista występuje z towarzyszeniem np. orkiestry. W początkowym okresie swojego rozwoju koncert instrumentalny nie wykazywał istotnych różnic w stosunku do sonaty.
Istniały dwa rodzaje koncertów :
· concerto da chiesa (przeznaczone do wykonywania w kościele podczas nabożeństw) z częściami fugowanymi o nietanecznym charakterze;
· concerto da camera (przeznaczone do wykonywania w komnatach dworskich) z elementami tanecznymi.
Pozdrawiam.