Question

6 organizacji terrorystycznych dzisłających na świecie, trzeba uwzględnic ich zasady, czym sie kieruja i jak jest to ich główny założyciel.

Answer 1

Al-Kaida - organizacja posługująca się metodami terrorystycznymi, stworzona w 1988 roku przez Abdallaha Azzama. Początkowo Al-Kaida miała na celu przeciwstawiać się radzieckiej napaści na Afganistan, przekształciła się w pansunnickie ugrupowanie, którego głównym celem stało się zwalczanie wpływów Izraela, USA i szeroko pojętego Zachodu w krajach muzułmańskich.
Mówi się, że obecnie Al-Kaida liczy kilka tysięcy członków zakonspirowanych na całym świecie, głównie w krajach arabskich i muzułmańskich. Organizacja współpracuje z wieloma organizacjami fundamentalistów islamskich, bądź sama jest tylko siecią luźno powiązanych organizacji lub tylko zbiorem niezwiązanych ze sobą organizacji uznawanych za Al-Kaidę. Charakterystyczną cechą Al-Kaidy jest jej luźna, zdecentralizowana struktura, zabezpieczająca przed zniszczeniem organizacji z chwilą rozbicia którejkolwiek jej części.
Osama bin Laden twierdził, że organizacja posiada trzy niezależne, niepowiązane ze sobą sieci ekonomiczne, w tym przynajmniej jedną opartą o przepływy finansowe z ręki do ręki bez udziału banków. Nie wiadomo, czy to prawda, jednak po ataku na WTC wszelkie konta bankowe na całym świecie należące do osób i instytucji choćby tylko podejrzanych o współpracę z Al-Kaidą zostały zablokowane [wg filmu Fahrenheit 9/11 Michaela Moore'a rząd saudyjski nie zamroził kont 15 porywaczy samolotów z 11 września, nawet nie zezwolił na przesłuchanie ich rodzin].
Niektórzy bojownicy walczący przeciw siłom USA w Iraku przyznają się do związków z Al Kaidą. Szefem organizacji w tym kraju miał być Abu Musab al-Zarkawi a po jego śmierci Abu Hamza al-Muhadżir.


Cele

Początkowo wspierała ugrupowania islamskie walczące z armią radziecką podczas wojny afgańskiej. W 1991 przekształciła się w organizację terrorystyczną, mającą zasięgiem obejmować na początku XXI w. kilkadziesiąt krajów, a mimo tego być zdolną do wykonywania (nagrywanych od czasu do czasu na kasetach VHS) rozkazów swojego ukrywającego się w Afgańskich jaskiniach przywódcy, wpływanie na politykę międzynarodową a nawet tendencje teologiczne. W latach 1989-1991 jej kwatera główna miałaby się znajdować w Pakistanie, potem w Sudanie, od 1996 w Afganistanie.
Według deklaracji wojny ogłoszonej przez Osamę bin Ladena celem Al-Kaidy jest radykalizacja istniejących ugrupowań islamskich i utworzenie ich w miejscach, gdzie nie występują; powstrzymanie ekspansji Stanów Zjednoczonych, których obecność i polityka zagraniczna postrzegana jest jako główne przeszkody w reformowaniu muzułmańskich społeczeństw; porozumienie o nieagresji z Europą; popieranie muzułmańskich wojowników w Afganistanie, Algierii, Bośni, Kosowie, Pakistanie, Somalii, Tadżykistanie i Jemenie. Dąży do usunięcia wojsk amerykańskich z terytorium Arabii Saudyjskiej, na którym znajdują święte miejsca islamu.
W 1998 bin Laden ogłosił powstanie Światowego Frontu Islamskiego na Rzecz Walki z Żydami i Krzyżowcami (Al-Jabhah al-Islamiyyah al-`Alamiyyah li-Qital al-Yahud wal-Salibiyyin), w skład którego weszły egipskie organizacje terrorystyczne Gamaat al-Islamiya i Egipski Dżihad.




Chaled Szejk Mohammed, Chalid Szajch Muhammad, arab. خالد شيخ محمد (ur. w 1964 lub 1965 roku) - katarski terrorysta, pomysłodawca i główny organizator zamachów na World Trade Center z 11 września 2001. Pełnił funkcję szefa operacji wojskowych Al Kaidy.
W 1996 roku na spotkaniu z Osamą bin Ladenem przedstawił pomysł ataku na USA. Dziesięć samolotów miało uderzyć w wieże World Trade Center, Kapitol, Biały Dom, Pentagon, siedzibę FBI i CIA. Bin Laden nie był zainteresowany pomysłem Chaleda. Trzy lata później, w roku 1999 po ataku Amerykanów na obóz Bin Ladena, szef Al Kaidy wezwał Chaleda Szejka Mohammeda i wspólnie z Abu Hafsem wybrali cele ataku opracowanego przez Mohammeda. Chaled zaczął szkolić ludzi Al Kaidy.
Chaled Szejk Mohammed został aresztowany przez Amerykanów 1 marca 2003 roku w pakistańskim Rawalpindi. Po aresztowaniu był przetrzymywany w tajnym więzieniu CIA być może w Starych Kiejkutach.
Po trwającym procesie i osądzeniu Chalid Szejk Mohammed zostanie najprawdopodobniej stracony.




Szwadron śmierci to grupa paramilitarna, zazwyczaj złożona z byłych lub obecnych członków sił zbrojnych, sił policyjnych i agentów służb specjalnych oraz kryminalistów zajmująca się zabijaniem ludzi na zlecenie rządu lub instytucji państwowych. Od grup przestępczych i terrorystycznych różni się tym, iż działa najczęściej za cichym przyzwoleniem lub nawet z pomocą kraju na którego terenie wykonuje swoje zadania. Szwadrony śmierci najbardziej rozpowszechniły się w Ameryce Łacińskiej służąc do zwalczania wszelkiej opozycji politycznej w tym także partyzantki i terrorystów. Jednak najczęściej ofiarami tych grup paramilitarnych padali ludzie niewygodni dla rządzących lub prowadzący aktywną krytykę władz jak dziennikarze, intelektualiści, studenci, księża, działacze społeczni, związkowcy i obrońcy praw człowieka.
Do szwadronów śmierci należy zaliczyć działające z polecenia władz Hiszpanii oddziały Grupos Antiterroristas de Liberación zwalczające ETA. Obecnie grupy o takim charakterze w nieco zmienionej formie działają wciąż w Kolumbii, Brazylii, Salwadorze, Gwatemali, Rosji , na Białorusi, na Haiti i wielu krajach Afryki i Azji.




UÇK – Armia Wyzwolenia Kosowa - albańska zbrojna organizacja działająca na terenie Kosowa. Swe powstanie zasygnalizowała pod koniec 1992. Po raz pierwszy do przeprowadzonego przez siebie zamachu UÇK przyznała się 11 lutego 1996, podczas serii pięciu zamachów bombowych na obozy serbskich uchodźców z Krajiny. W 1998 rozpoczęła walki z siłami rządowymi oraz rozpoczęła prześladowania serbskiej ludności cywilnej i Albańczyków, którzy ich nie popierali.





Grupa Abu Sajjafa – islamska organizacja terrorystyczna, która wyłoniła się z Narodowego Frontu Wyzwolenia Moro w 1991 roku. Grupa działa na południu Filipin, głównie na wyspie Mindanao. Jej liderem był do 1998 roku, kiedy to zginął w walce z policją, weteran wojny w Afganistanie – Abduragak Abubakar Dżandżalani. Po śmierci Abduragaka dowództwo objął jego brat, Kadafi Dżandżalani.
Liczebność organizacji oceniana była w 2003 na kilkuset bojowników. Wspierana jest przez około 1000 sympatyków.
Południe wyspy Mindanao było zasiedlone przez Arabów na wieki przed przybyciem Magellana. Rządy hiszpańskie przyniosły Filipinom katolicyzm, przejęty później przez USA, które objęły we władanie archipelag. Ludność Mindanao wyznającą islam, czyni to niezmiennie mimo zmian zwierzchnictwa nad wyspą na przestrzeni wieków.
Celem działalności Grupy Abu Sajjafa jest oderwanie południa Filipin i utworzenie na tych terenach państwa islamskiego na wzór Iranu. Wg relacji CIA Abu Sajjaf ma silne związki z organizacjami fundamentalistów islamskich na całym świecie, w tym z al-Kaidą. Na tę teorię nie ma dowodów. Jest to mało prawdopodobne z powodu zacofania rejonów i braku komunikacji ze światem zewnętrznym.
Organizacja zajmuje się zamachami bombowymi, zabójstwami i porwaniami. Celem ataków często są obiekty rządowe. Dotychczas (2003 r.) najbardziej krwawą akcją grupy był rajd na chrześcijańskie miasto Ipil na Mindanao. W kwietniu 1995 roku terroryści zamordowali tam 53 osoby.
Liczbę ofiar Grupy Abu Sajjafa (ranni i zabici) ocenia się na kilkaset osób.




Dżimah Islamija jest militarną, fundamentalistyczną islamska organizacją w południowej Azji, która prowadzi walkę w imię utworzenia supermocarstwa w południowej Azji, szczególnie na terenach Indonezji, Singapuru, Brunei, Malezji, południowej Tajlandii i Filipin. "Jemaah Islamiyah" w słownictwie arabskim oznacza "Islamska Grupa" lub "Islamskie Społeczeństwo" i często używany przez organizację jest skrót JI. Organizacja prowadzi akcje terrorystyczne przeciwko Stanom Zjednoczonym i ich sojusznikom.
Rekrutacja, trenowanie, finansowanie i przeprowadzanie operacji terrorystycznych we współpracy pomiędzy JI i innymi organizacjami terrorystycznymi, takimi jak Al-Kaida, Grupa Abu Sayyaf, The Moro Islamic Liberation Front (MILF), The Misuari Renegade/Breakway Group (MRG/MBG) trwa już od wielu lat do dnia dzisiejszego.
Zamachy terrorystyczne przeprowadzone przez organizację Dżimah Islamija
O organizacji Dżimah Islamija głośno usłyszano po tym jak przeprowadziła 12 października 2002 roku zamachy bombowe na wyspie Bali, w wyniku którego zginęły lub zostały ranne setki osób. W dwóch atakach, przeprowadzonych przez terrorystów-samobójców, zginęły 202 osoby, głównie australijscy turyści. Po tym ataku amerykański Departament Stanu zaliczył organizację Dżimah Islamija do najniebezpieczniejszych organizacji terrorystycznych na świecie.
Dżimah Islamija jest również odpowiedzialna za zamach bombowy w 2003 roku na Hotel Marriot w Dżakarcie, w 2004 roku przeprowadziła zamach bombowy na australijską ambasadę w Dżakarcie (w wyniku którego zginęło 9 osób), a w 2005 roku ponownie zaatakowała na wyspie Bali (zginęło wtedy co najmniej 20 osób). JI jest również bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialna za dziesiątki zamachów bombowych w południowym Filipinach, głównie we współpracy z organizacją Abu Sayyaf.





Tamilskie Tygrysy (Tygrysy Wyzwolenia Tamilskiego Ilamu, LTTE) - organizacja tamilska, powstała w 1976, żądająca utworzenia w północnej części Sri Lanki niepodległego państwa tamilskiego Ilamu. Jej przywódcą był Velupillai Prabhakaran.
Po uzyskaniu niepodległości przez Cejlon w 1948 syngaleska większość dominująca w rządzie stopniowo ograniczała prawa i dyskryminowała mniejszość tamilską. Wskutek napięć między oboma grupami etnicznymi dochodziło wielokrotnie do krwawych pogromów Tamilów inspirowanych przez władze. Do największych masakr doszło w 1956, 1958, 1961, 1974, 1977 i w 1983. Ostatnia data to wydarzenia zwane "Czarnym Lipcem" podczas których w stolicy Sri Lanki - Kolombo syngaleskie tłumy kierowane przez urzędników, polityków, żołnierzy, policjantów i mnichów buddyjskich zamordowały od 1000 do 3000 Tamilów.
Organizacja Tamilskich Tygrysów podjęła próbę realizacji postulatów niepodległościowych w drodze przemocy i mimo znacznej przewagi wojsk rządowych przejęła kontrolę nad częścią terytorium objętego roszczeniami. W 1992 i 1993 walki między partyzantami tamilskimi a armią rządową nasiliły się. W konflikcie zginęło już ok. 64 tys. osób. W maju 1993 w wyniku zamachu zginął prezydent Ranasinghe Premadasa.
Dokładna siła organizacji nie jest znana. Szacuje się, że Tamilskie Tygrysy liczą około 8-10 tys. dobrze uzbrojonych bojowników. Kontrolują północne i wschodnie wybrzeża Sri Lanki, a swoje akcje przeprowadzają na całej wyspie. Organizacja ma rozległe kontakty na całym świecie. Uzyskują fundusze od dużej tamilskiej diaspory w Ameryce Północnej, Azji i Europie. Od połowy lat 80. służby bezpieczeństwa państw europejskich otrzymują sygnały, że mieszkający na ich terenie Tamilowie zamieszani są w przemyt narkotyków. Tamilskie Tygrysy uznane zostały przez USA oraz UE za organizację terrorystyczną.
Pod koniec lat osiemdziesiątych, po masowych aresztowaniach mężczyzn przez wojska rządowe, tamilscy partyzanci zaczęli wysyłać na front także młode dziewczyny - początkowo jako sanitariuszki lub pracownice biurowe. Dziś kobiety same się szkolą, mają własne plany bojowe, osobne obozy. Stanowią połowę Tamilskich Tygrysów. Mają dwa pułki piechoty, pułk przeciwlotniczy, medyczny, mechaniczny, polityczny i Czarnych Tygrysów - samobójców.