Question

Znaczenie Chopina dla muzyki polskiej i światowej
Wkład formatotwórczy Chopina w rozwój literatury fortepianowej
Wpływ twórczości Chopina na kompozytorów późniejszych epok .


(Długie) na A4






[Nie przyjmuję krótkich odpowiedzi i będę zgłaszać jaką błędną !!]
Pozdrawiam ;D NS

Answer 1

1.      Twórczość F. Chopina zajmuje w muzyce światowej specjalne miejsce ze względu na:

- wyeksponowanie muzyki fortepianowej,

- wyrażanie się za pomocą środków ściśle muzycznych (kompozytor nie korzysta z pomocy słowa ani programu – tworzy muzykę na ogół autonomiczną),

- mistrzowską stylizację – przetwarzanie elementów folkloru polskiego,

- stworzenie własnego typu melodyki kantylenowo-ornamentalnej oraz harmoniki (nowatorskie rozwiązania, często wychodzące poza schematy odniesień funkcyjnych oraz chromatyka itd. ),

- wprowadzenie tzw. tempa rubato ( swoboda w użyciu przyspieszeń i zwolnień tempa ).

Dla Polaków twórczość Chopina ma bardzo szczególne znaczenie, gdyż najważniejszymi wartościami dla kompozytora zawsze były dom rodzinny i kraj, co często podkreślał w swoich listach. Te tęsknoty przekładał na przepiękną, subtelną, wzruszającą muzykę, niezależnie od tego, czy były to wielkie kompozycje, czy też np. etiudy, z których uczynił małe arcydzieła. W każdym utworze łączył bogate treści emocjonalne z doskonałością formy, często czerpiąc inspiracje z polskiego folkloru. W twórczości F. Chopina nie mamy jednak do czynienia z folklorem autentycznym, gdzie występują cytaty rdzennych melodii ludowych, lecz z tzw. folklorem wyimaginowanym. Polega on na artystycznym przetwarzaniu charakterystycznych dla muzyki ludowej zwrotów melodyczno-artystycznych. Chopin stylizował zasłyszane melodie w sposób odległy tak, że w pierwszym rzędzie rozpoznajemy jego indywidualny język muzyczny, bardzo wyrazisty i charakterystyczny, a później doszukujemy się związków z folklorem. Związki te mają różne oblicza. Oprócz wspomnianych już zwrotów melodyczno-rytmicznych, kompozytor stosuje archaiczne skale ludowe i typowe dla tej muzyki brzmienia, które poszerza w aspekcie wyrafinowanej i trudnej harmonii. Był mistrzem stylizacji, wykorzystywał polskie tańce narodowe: kujawiak, mazur, oberek, krakowiak, polonez.

 

2.       W historii muzyki powszechnej Chopin pozostanie symbolem niezwykłej sztuki pianistycznej – sztuki idealnie zespalającej artyzm z techniką. Inne rodzaje muzyczne, jak pieśni, czy zespołowa muzyka kameralna i utwory z orkiestrą, miały dla Chopina drugorzędne znaczenie. Mimo pewnego ograniczenia, jakie spowodował wybór jednego instrumentu, jego spuścizna jest bardzo urozmaicona. Chopin komponował niemal wszystkie gatunki muzyki fortepianowej: formy małe i wielkie, liryczne i dramatyczne. Na muzykę Chopina składają się: etiudy, walce, mazurki, polonezy, sonaty, ronda, wariacje, pieśni z towarzyszeniem fortepianu oraz dwa koncerty z orkiestrą. Większość osiągnęła w twórczości Chopina ważna kulminację w historii ewolucji gatunkowej.

Do najważniejszych zdobyczy Chopina w zakresie faktury fortepianowej należą:

a.       Wykorzystanie całej skali instrumentu,

b.      Ustalenie jednolitej faktury dla określonej faktury lub gatunku, a z drugiej strony kumulacja rozmaitych środków pianistycznych w ramach jednego utworu.

c.       Przekształcenie ornamentów w wartości kolorystyczne.

d.      Dostosowanie faktury do celów dynamiczno-kolorystycznych, polegające na jej zagęszczeniu lub ograniczaniu ilości głosów w utworze,

e.      Wypracowanie faktury kantylenowej,

f.        Nowatorstwo harmoniczne kompozytora.

 

3.       W historii muzyki Chopin pozostał wielkim, fascynującym artystą, który narodowe walory muzyki przeniósł na najrozmaitsze formy i gatunki w sposób na tyle dyskretny, by uczynić je trwałą wartością dla całej ludzkości. Geniusz tego kompozytora zdominował twórczość wielu kompozytorów, również polskich – rówieśników Chopina, a także artystów starszej i młodszej generacji. Twórczość Chopina wywarła istotny wpływ na inne rodzaje muzyki fortepianowej twórców późniejszych, ponieważ stała się bogatym źródłem informacji formotwórczych, fakturalnych, przekazując rodzaj materiału muzycznego, specyficzny rodzaj ruchu (głównie taneczność), specyficzny rodzaj tonalności.  Twórczość ta doprowadziła do pogłębienia wartości wyrazowych stylu brillant, wszechstronnego rozwoju faktury fortepianowej oraz konstrukcyjnego i wyrazowego traktowania dynamiki i agogiki.

 

Pozdrawiam.