Aby układ miał rozwiązanie to rozwiąznie musi mieć pierwsze równanie układu, będące równaniem kwadratowym, czyli jednoczesnie muszą być spełnione warunki: a ≠ 0 i Δ≥ 0
Zatem:
Rysujemy przybliżony wykres, liczby 0, 1, - 1 to miejsca zerowe - rysować zaczynamy od prawej strony od dołu, bo współczynnik przy najwyższej potędze jest ujemny oraz wykres będzie przcinał oś Ox, bo pierwiastki są jednokrotne (nieparzyste) - patrz załącznik
Z wykresu odczytujemy, że : dla
Musimy uwzględnić w rozwiązaniu ustalenia z pierwiszego warunku, czyli
x²-y²=m
y-mx=0
y=mx
x²-(mx)²=m
x²-m²x²=m
x²(1-m²)-m=0
Dla 1-m²=0
(1-m)(1+m)=0
m=1 ∨ m=-1
mamy:
x²*0-m=0
-m=0
m=0
A więc sprzeczność
sprawdzamy dla 1- m²≠0 czyli m≠1 ∧ m≠-1
x²(1-m²)-m=0
Żeby równanie miało rozwiązanie musi być Δ≥0
Δ=b²-4ac=0²-4(1-m²)*(-m)=4m(1-m²)
Δ≥0 ⇔ 4m(1-m²)≥0
4m(1-m)(1+m)≥0
m1=0 m2=1 m3=-1
Szkicujemy wykres, miejsca zerowe to powyższe liczby, zaczynamy od prawej od dołu (bo mamy najwyższą potęgę 4m*(-m)²=-4m³ )
m∈(-∞,-1> U <0,1>
Ale szukamy części wspólnej z wyższym ustaleniem czyli m≠1 ∧ m≠-1
m∈(-∞,-1) U <0,1)
Aby układ miał rozwiązanie to rozwiąznie musi mieć pierwsze równanie układu, będące równaniem kwadratowym, czyli jednoczesnie muszą być spełnione warunki: a ≠ 0 i Δ≥ 0
Zatem:
Rysujemy przybliżony wykres, liczby 0, 1, - 1 to miejsca zerowe - rysować zaczynamy od prawej strony od dołu, bo współczynnik przy najwyższej potędze jest ujemny oraz wykres będzie przcinał oś Ox, bo pierwiastki są jednokrotne (nieparzyste) - patrz załącznik
Z wykresu odczytujemy, że : dla
Musimy uwzględnić w rozwiązaniu ustalenia z pierwiszego warunku, czyli
zatem układ ma rozwiązanie dla: