Question

Zapisz w punktach zalety polskiej szlachty i poprzyj odpowiednimi przykładami ("Pan Tadeusz")

Proszę o wyczerpujące odpowiedzi :) daje 'naj' .

Answer 1

wielki patriotyzm - interesowanie się wieściami o Napoleonie, Soplicowo jako centrum polszczyzny, kiedy Bartek Prusak powiedział " Ilekroć z Prus powracam, chcąc zmyć się z niemczyzny, Wpadam do Soplicowa jak w centrum polszczyzny"

 

waleczność, solidaryzowanie się w obliczu zagrożenia bytu narodowego - (przekształcenie się zajazdu w bitwę z Moskalami : " Wtem z drugiej strony izby wpada szlachty wiele Przez okna, z rapierami, Rózeczka na czele. Płut w sieni, Rykow za nim, wołają żołnierzy[...]Moskale cofają się, Maciek ich wygania, Na dziedziniec."

 

szlachta nie była mściwa - " Widząc szlachtę Dobrzyńskich w tak ciężkiej niewoli, Zaczęli z dawnych gniewów ostygać powoli, Bo szlachta polska, chociaż niezmiernie kłótliwa I porywcza do bitew, przecież nie jest mściwa."

 

gościnność - "bo Sędzia nigdy nie chciał, według nowej mody, Odsyłać konnie gości Żydom do gospody."

 

szczerość - "A głupi! a głupi! A głupi wy! na kim się mleło, na was skrupi. To póki o wskrzeszeniu Polski była rada, O dobrupospolitym, głupi, u was zwada? [...]" (słowa Macka Dobrzyńskiego)

 

przywiązanie do tradycji - "wtem brząknął w tabakierę złotą Podkomorzy I rzekł " Mój Sędzio, dawniej było jeszcze gorzej! Teraz nie wiem, czy moda i nas starych zmienia, Czy młodzież lepsza, ale widzą mniej zgorszenia. Ach ja pamiętam czasy, kiedy do Ojczyzny Pierwszy raz zawitała moda francuszczyzny !" (on tutaj krytykował strasznie tą modę francuską, że to wypiera polskość z ludzi i zamienia jezyk polski we francuski)
"zachwyzeni dziewczyny urodą, postawą, A szczególniej jej strojem litewskim, prostaczym; Bo dla tych wodzów, którzy w swym życiu tułaczym Tak długo błąkali się w obcych stronach świata, Dziwne miała powaby narodowa szata, Która im wspominała i młode ich lata, I dawne ich miłostki; więc ze łzami prawie Skupili się do stołu, patrzyli ciekawie."

 

- umiejętność wybaczania - (umierający Stolnik, który czyniąc znak krzyża przebaczył Jackowi popełniony czyn )"Powiem tobie coś, pewnie to ciebie pocieszy. Kiedy nieboszczyk Pan mój upadał zraniony, A ja, klęcząc nad jego piersią pochylony I miecz maczając w ranę, zemstę zaprzysiągnął, Pan głową wstrząsnął, rękę ku bramie wyciągnął W stronę, gdzie stałeś, i krzyż w powietrzu naznaczył; Mówić nie mógł, lecz dał znak, że zabójcy przebaczył."

 

jeej xD mam nadzieję, że to o to chodziłoi przyda się, bo sie narobiłam trochę. Pozdrawiam serdecznie :)