Question

z 10-15 linijek o roli młodzieży w życiu lokalnym

Answer 1

Wiek XIX jest okresem w którym uwydatniło się działanie młodzieży w życiu politycznym. Każdorazowy zryw powstańczy był inspirowany przez ludzi młodych często tak jak mamy to choćby podczas powstania listopadowego nie przygotowanych w momencie jego wszczęcia. W pierwszym okresie tuż porozbiorowym młodzież polska nie angażowała się zbytnio w życie polityczne, widoczne to było choćby w pruskiej W-wie przełomu XVIII i XIX wieku. Z czasem jednak jej aspiracje znacznie wzrosły szczególnie w okresie romantyzmu gdy stawiano na młodość, w duchy jego powoływano organizacje konspiracyjne jak choćby wileńskich filomatów, filaretów czy promieni stów, a rozbicie działalności których przyczyniło się do zmarginalizowania pod względem głównie naukowym znaczącego ośrodka jakim było dotychczas Wilno.  Wraz z procesem likwidacji szkolnictwa w zaborze rosyjskim, następował spadek wykształcenia, choć w pewnej mierze spadek liczby szkół oficjalnych powodował rozwój nauczania nieoficjalnego tak tajnego jak również prywatnego. Natomiast w Królestwie, głównie w Warszawie w latach 1818-1821 powstało 14 związków i kółek młodzieżowych. Wśród nich: Związek Przyjaciół Panta Koina, założony w 1817 r.  przez Ludwika Mauersbergera był on antagonistycznie nastawiony wobec Związku Wolnych Polaków z Wiktorem Heltmanem na czele i postrzeganym jako grupie zawodowych rewolucjonistów. Z czasem około roku 1821 organizacje zaczęły obumierać, jednakże ich istnienie miało znaczący wpływ dla ich członków w późniejszym okresie ich działalności.  Już samo Sprzysiężenie Wysockiego było oparte głównie na młodych ludziach i to oni zainicjowali wybuch powstania, nie przygotowując jednak się odpowiednio do niego, bowiem potencjał i szanse na zwycięstwo w tym powstaniu ludność polska miała dość znaczne.

Answer 2

Każdorazowy zryw powstańczy był inspirowany przez ludzi młodych często tak jak mamy to choćby podczas powstania listopadowego nie przygotowanych w momencie jego wszczęcia. W pierwszym okresie tuż porozbiorowym młodzież polska nie angażowała się zbytnio w życie polityczne, widoczne to było choćby w pruskiej W-wie przełomu XVIII i XIX wieku. Z czasem jednak jej aspiracje znacznie wzrosły szczególnie w okresie romantyzmu gdy stawiano na młodość, w duchy jego powoływano organizacje konspiracyjne jak choćby wileńskich filomatów, filaretów czy promieni stów, a rozbicie działalności których przyczyniło się do zmarginalizowania pod względem głównie naukowym znaczącego ośrodka jakim było dotychczas Wilno.  Wraz z procesem likwidacji szkolnictwa w zaborze rosyjskim, następował spadek wykształcenia, choć w pewnej mierze spadek liczby szkół oficjalnych powodował rozwój nauczania nieoficjalnego tak tajnego jak również prywatnego. Natomiast w Królestwie, głównie w Warszawie w latach 1818-1821 powstało 14 związków i kółek młodzieżowych. Wśród nich: Związek Przyjaciół Panta Koina, założony w 1817 r.  przez Ludwika Mauersbergera był on antagonistycznie nastawiony wobec Związku Wolnych Polaków z Wiktorem Heltmanem na czele i postrzeganym jako grupie zawodowych rewolucjonistów. Z czasem około roku 1821 organizacje zaczęły obumierać, jednakże ich istnienie miało znaczący wpływ dla ich członków w późniejszym okresie ich działalności.  Już samo Sprzysiężenie Wysockiego było oparte głównie na młodych ludziach i to oni zainicjowali wybuch powstania, nie przygotowując jednak się odpowiednio do niego, bowiem potencjał i szanse na zwycięstwo w tym powstaniu ludność polska miała dość znaczne.