Szkicujemy wykres funkcji y = |x² + 4x - 5|, który powstaje z wykresu y = x² + 4x - 5 przez "odbicie" części wykresu znajdującej się poniżej osi OX do góry, czyli:
2) odbijamy do góry część wykresu paraboli y = x² + 4x - 5 znajdującego się ponieżej osi OX i otrzymujemy wykres funkcji y = |x² + 4x - 5|(patrz załącznik)
II
Z wykresu widać, że równanie |x² + 4x - 5| = m ma dokładnie trzy rozwiązania dla m = 9, bo wykresy funkcji y = |x² + 4x - 5| i y = 9 mają trzy wspólne punkty.
Odp. m = 9
Rozwiązanie algebraiczne
|x² + 4x - 5| = m
Zał. m ≥ 0 (wynika to z def. wartości bezwzględnej)
x² + 4x - 5 = m i x² + 4x - 5 = - m
x² + 4x - 5 - m = 0 i x² + 4x - 5 + m = 0
Zatem, aby równanie |x² + 4x - 5| = m miało dokładnie 3 rozwiązania, to jedno z równań musi mieć dwa rozwiązania, a drugie jedno rozwiązanie.
I przypadek
Jeśli równanie x² + 4x - 5 - m = 0 ma dwa rozwiązania, to równanie x² + 4x - 5 + m = 0 musi mieć jedno rozwiązanie
x² + 4x - 5 - m = 0 ma dwa rozwiązania jesli Δ > 0
Rozwiązanie z wykorzystaniem wykresu funkcji
I.
Szkicujemy wykres funkcji y = |x² + 4x - 5|, który powstaje z wykresu y = x² + 4x - 5 przez "odbicie" części wykresu znajdującej się poniżej osi OX do góry, czyli:
1) rysujemy parabolę y = x² + 4x - 5
Δ = 4² - 4 · 1 · (- 5) = 16 + 20 = 36; √Δ = 6
Miejsca zerowe:
x₁ = (- b - √Δ) / 2a = (- 4 - 6) / (2 · 1) = - 10 / 2 = - 5
x₂ = (- b + √Δ) / 2a = (- 4 + 6) / (2 · 1) = 2 / 2 = 1
Wspólrzędne wierzchołka W = (p; q)
p = - b / 2a = - 4 / 2 = - 2
q = - Δ / 4a = - 36 / 4 = - 9
W = (- 2; - 9)
2) odbijamy do góry część wykresu paraboli y = x² + 4x - 5 znajdującego się ponieżej osi OX i otrzymujemy wykres funkcji y = |x² + 4x - 5|(patrz załącznik)
II
Z wykresu widać, że równanie |x² + 4x - 5| = m ma dokładnie trzy rozwiązania dla m = 9, bo wykresy funkcji y = |x² + 4x - 5| i y = 9 mają trzy wspólne punkty.
Odp. m = 9
Rozwiązanie algebraiczne
|x² + 4x - 5| = m
Zał. m ≥ 0 (wynika to z def. wartości bezwzględnej)
x² + 4x - 5 = m i x² + 4x - 5 = - m
x² + 4x - 5 - m = 0 i x² + 4x - 5 + m = 0
Zatem, aby równanie |x² + 4x - 5| = m miało dokładnie 3 rozwiązania, to jedno z równań musi mieć dwa rozwiązania, a drugie jedno rozwiązanie.
I przypadek
Jeśli równanie x² + 4x - 5 - m = 0 ma dwa rozwiązania, to równanie x² + 4x - 5 + m = 0 musi mieć jedno rozwiązanie
x² + 4x - 5 - m = 0 ma dwa rozwiązania jesli Δ > 0
Δ = 4² - 4 · 1 · (- 5 - m) = 16 - 4 · (- 5 - m) = 16 + 20 + 4m = 36 + 4m
36 + 4m > 0
4m > - 36 /:4
m > - 9
m ∈ (- 9; + ∞)
Równanie x² + 4x - 5 + m = 0 ma jedno rozwiązanie jeśli Δ = 0
Δ = 4² - 4 · 1 · (- 5 + m) = 16 - 4 · (- 5 + m) = 16 + 20 - 4m = 36 - 4m
36 - 4m = 0
- 4m = - 36 /: (- 4)
m = 9
m ∈ {9}
Stąd: m ∈ (- 9; + ∞) n {9} = {9}, czyli m = 9 spełnia założenie m ≥ 0
II przypadek
Jeśli równanie x² + 4x - 5 - m = 0 ma jedno rozwiązania, to równanie x² + 4x - 5 + m = 0 musi mieć dwa rozwiązania
x² + 4x - 5 - m = 0 ma jedno rozwiązania jeśli Δ = 0
Δ = 4² - 4 · 1 · (- 5 - m) = 16 - 4 · (- 5 - m) = 16 + 20 + 4m = 36 + 4m
36 + 4m = 0
4m = - 36 /:4
m = - 9
m ∈ {- 9}
Równanie x² + 4x - 5 + m = 0 ma dwa rozwiązania jeśli Δ > 0
Δ = 4² - 4 · 1 · (- 5 + m) = 16 - 4 · (- 5 + m) = 16 + 20 - 4m = 36 - 4m
36 - 4m > 0
- 4m > - 36 /: (- 4)
m < 9
m ∈ (- ∞; 9)
Stąd: m ∈ {- 9} n (- ∞; 9)= {- 9}, czyli m = - 9 nie spełnia założenia m ≥ 0
Zatem dla m = 9 rówanie |x² + 4x - 5| = m ma dokładnie 3 rozwiązania
Odp. m = 9