Niezawisłość sędziego oznacza przede wszystkim jego wolność od wpływów zewnętrznych – od wpływów przedstawicieli władzy wykonawczej i ustawodawczej, ale także władzy sądowniczej i wszystkich osób postronnych, w tym polityków i dziennikarzy. Niezawisłość w odniesieniu do stron określa się zazwyczaj jako bezstronność. Niezawisłość jest wartością niezmiernie istotną, bez której w ogóle nie można mówić o sędziach ani o niezależnym sądzie. Sąd, w którym orzekaliby sędziowie zawiśli, byłby tylko z nazwy sądem. Niezawisłość sędziów nie jest, jak utwierdza się w przekazach medialnych, przywilejem sędziów. Umacnianie w społeczeństwie takiego przekonania jest wielkim błędem. Niezawisłość sędziego nie jest jego prawem. Jest to podmiotowe prawo publiczne obywatela. To obywatel ma prawo do niezależnego sądu i do niezawisłego sędziego, czyli prawo do sądu. Niezawisłość sędziów jest fundamentem demokratycznego państwa prawnego. Bez niezawisłości władza sądownicza byłaby pozbawiona koniecznego atrybutu dla wykonywania powierzonego jej zadania, jakim jest sprawowanie wymiaru sprawiedliwości. Sędziowie byliby jedynie urzędnikami podległymi zaleceniom i wskazaniom przełożonych, a podstawowe prawa obywateli pozostawałyby bez ochrony. Niezawisły status sędziego jest więc minimalnym standardem ochrony prawnej, jaki powinno zapewniać obywatelom państwo.
Niezawisłość sędziego oznacza przede wszystkim jego wolność od wpływów
zewnętrznych – od wpływów przedstawicieli władzy wykonawczej i ustawodawczej,
ale także władzy sądowniczej i wszystkich osób postronnych, w tym polityków
i dziennikarzy. Niezawisłość w odniesieniu do stron określa się zazwyczaj jako bezstronność.
Niezawisłość jest wartością niezmiernie istotną, bez której w ogóle nie można mówić
o sędziach ani o niezależnym sądzie. Sąd, w którym orzekaliby sędziowie zawiśli, byłby tylko
z nazwy sądem. Niezawisłość sędziów nie jest, jak utwierdza się w przekazach medialnych,
przywilejem sędziów. Umacnianie w społeczeństwie takiego przekonania jest wielkim
błędem. Niezawisłość sędziego nie jest jego prawem. Jest to podmiotowe prawo publiczne
obywatela. To obywatel ma prawo do niezależnego sądu i do niezawisłego sędziego, czyli
prawo do sądu. Niezawisłość sędziów jest fundamentem demokratycznego państwa
prawnego. Bez niezawisłości władza sądownicza byłaby pozbawiona koniecznego atrybutu
dla wykonywania powierzonego jej zadania, jakim jest sprawowanie wymiaru
sprawiedliwości. Sędziowie byliby jedynie urzędnikami podległymi zaleceniom i wskazaniom
przełożonych, a podstawowe prawa obywateli pozostawałyby bez ochrony. Niezawisły status
sędziego jest więc minimalnym standardem ochrony prawnej, jaki powinno zapewniać
obywatelom państwo.