Bezpośrednią przyczyną powstawania zaćmienia Słońca i Księżyca jest prostoliniowe rozchodzenie się światła. Warunki do powstania cienia i półcienia zostają spełnione podczas oświetlania Ziemi i Księżyca przez Słońce. Wykorzystajmy te obserwacje do wyjaśnienia zaćmień Słońca i Księżyca.
Nasza najbliższa gwiazda - Słońce, w porówaniu z innymi ciałami Układu Słonecznego, jest obiektem bardzo dużym. Nie wysyła więc promieni światła punktowego, lecz wiązkę promieni (skupisko promieni świetlnych). Jeśli na drodze promieni słonecznych oświetlających np. Księżyc znajdzie się Ziemia, to utworzy ona wtedy cień. Nasz naturalny satelita znajdujący się w cieniu naszej planety nie będzie odbijał światła słoneczego. Obserwując to zjawisko z Ziemi, zauważymy zaćmienie Księżyca. Całkowite zaćmienie srebrnego globu trwa kilka godzin. Możemy zauważyć także częściowe zaćmienie, jeśli tylko część tarczy Księżyca znajdzie się w obszarze cienia. Podczas całkowitego zaćmienia Księżyc nie jest oświetlany przez Słońce, więc będzie on ciemny, z każdego miejsca Ziemi, z którego się na niego patrzy. Dlatego zaćmienie Księżyca jest widoczne jednakowo na całej półkuli ziemskiej zwróconej ku niemu. We wszystkich miejscach na Ziemi zaczyna się ono i kończy w tym samym czasie.
Z kolei, jeśli na drodze promieni słonecznych docierających do Ziemi znajdzie się Księżyc, na naszej planecie obserwujemy częściowe lub całkowite zaćmienie Słońca. Srebrny glob jest znacznie mniejszy od naszej planety, dlatego jego cień nigdy nie przesłoni całej Ziemi. Jednak w pewnych miejscach na nią pada cień Księżyca i można z nich zaobserwować całkowite zaćmienie Słońca. Może trwać ono nawet do około 8 minut i sprawia niesamowite wrażenie - w jednej chwili robi się zupełnie ciemno i widać tylko świetlistą koronę słoneczną. Sprawni obserwatorzy mogą wówczas dojrzeć niektóre gwiazdy. W miejscach znajdujących się w półcieniu obserwujemy częściowe zaćmienie Słońca. Tarcza naszej gwiazdy jest wtedy przysłonięta, ale dosyć jasna. Trzeba więc obserwować to zjawisko przez zaciemnione szkła. Całkowite zaćmienie Słońca można było obserwować w Polsce w 1954r.
Bezpośrednią przyczyną powstawania zaćmienia Słońca i Księżyca jest prostoliniowe rozchodzenie się światła. Warunki do powstania cienia i półcienia zostają spełnione podczas oświetlania Ziemi i Księżyca przez Słońce. Wykorzystajmy te obserwacje do wyjaśnienia zaćmień Słońca i Księżyca.
Nasza najbliższa gwiazda - Słońce, w porówaniu z innymi ciałami Układu Słonecznego, jest obiektem bardzo dużym. Nie wysyła więc promieni światła punktowego, lecz wiązkę promieni (skupisko promieni świetlnych). Jeśli na drodze promieni słonecznych oświetlających np. Księżyc znajdzie się Ziemia, to utworzy ona wtedy cień. Nasz naturalny satelita znajdujący się w cieniu naszej planety nie będzie odbijał światła słoneczego. Obserwując to zjawisko z Ziemi, zauważymy zaćmienie Księżyca. Całkowite zaćmienie srebrnego globu trwa kilka godzin. Możemy zauważyć także częściowe zaćmienie, jeśli tylko część tarczy Księżyca znajdzie się w obszarze cienia. Podczas całkowitego zaćmienia Księżyc nie jest oświetlany przez Słońce, więc będzie on ciemny, z każdego miejsca Ziemi, z którego się na niego patrzy. Dlatego zaćmienie Księżyca jest widoczne jednakowo na całej półkuli ziemskiej zwróconej ku niemu. We wszystkich miejscach na Ziemi zaczyna się ono i kończy w tym samym czasie.
Z kolei, jeśli na drodze promieni słonecznych docierających do Ziemi znajdzie się Księżyc, na naszej planecie obserwujemy częściowe lub całkowite zaćmienie Słońca. Srebrny glob jest znacznie mniejszy od naszej planety, dlatego jego cień nigdy nie przesłoni całej Ziemi. Jednak w pewnych miejscach na nią pada cień Księżyca i można z nich zaobserwować całkowite zaćmienie Słońca. Może trwać ono nawet do około 8 minut i sprawia niesamowite wrażenie - w jednej chwili robi się zupełnie ciemno i widać tylko świetlistą koronę słoneczną. Sprawni obserwatorzy mogą wówczas dojrzeć niektóre gwiazdy. W miejscach znajdujących się w półcieniu obserwujemy częściowe zaćmienie Słońca. Tarcza naszej gwiazdy jest wtedy przysłonięta, ale dosyć jasna. Trzeba więc obserwować to zjawisko przez zaciemnione szkła. Całkowite zaćmienie Słońca można było obserwować w Polsce w 1954r.
Pozdrawiam.