Monarchia stanowa – forma ustroju politycznego, charakterystyczna dla schyłkowego okresu średniowiecza, związana z wyodrębnieniem się zróżnicowanych grup społecznych.
W Polsce do najwyższych urzędów państwowych dochodzili przedstawiciele szlachty i duchowieństwa. Te stany miały najsilniejszą pozycję w państwie, mimo że do najliczniejszych nie należały. Stan mieszczaństwo był w okresie, o którym mowa, jeszcze w fazie rozwoju. Najliczniejszą grupą społeczną byli chłopi. Jednak zasady państwa wczesnonowożytnego nie przyznawał im żadnych praw i przywilejów, stąd nie mięli wpływu na podejmowane decyzje.
Monarchia stanowa – forma ustroju politycznego, charakterystyczna dla schyłkowego okresu średniowiecza, związana z wyodrębnieniem się zróżnicowanych grup społecznych.
W Polsce do najwyższych urzędów państwowych dochodzili przedstawiciele szlachty i duchowieństwa. Te stany miały najsilniejszą pozycję w państwie, mimo że do najliczniejszych nie należały. Stan mieszczaństwo był w okresie, o którym mowa, jeszcze w fazie rozwoju. Najliczniejszą grupą społeczną byli chłopi. Jednak zasady państwa wczesnonowożytnego nie przyznawał im żadnych praw i przywilejów, stąd nie mięli wpływu na podejmowane decyzje.
Monarchia stanowa był to ustrój polityczny (pod koniec średniowiecza). Wyodrębniły się wówczas poszczególne grupy/ stany społeczne (stąd nazwa).
Stany w składzie monarchii to :
- duchowieństwo
- rycerstwo
- mieszczaństwo
- chłopi
Pozdrawiam ;)