Przypowiesc "o siewcy" jest opowieścią o człowieku, który wyszedł w pole, aby zasiac na nim ziarna. Jedno ziarno padło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki, drugie padło na skałę i zostało wypalone przez słońce, trzecie zaś zagłuszyły wybujałe ciernie. Jednak te ziarna, które padły na ziemię żyzną, "wydały plon: trzydziestokrotny,sześcdziesięciokrotny i stokrotny". Ziarnem w przypowieści jest Słowo Boże, natomiast glebą są słuchacze, wszyscy ludzie, do których Słowo jest skierowane.
Przypowieśc o siewcy
Przypowiesc "o siewcy" jest opowieścią o człowieku, który wyszedł w pole, aby zasiac na nim ziarna. Jedno ziarno padło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki, drugie padło na skałę i zostało wypalone przez słońce, trzecie zaś zagłuszyły wybujałe ciernie. Jednak te ziarna, które padły na ziemię żyzną, "wydały plon: trzydziestokrotny,sześcdziesięciokrotny i stokrotny". Ziarnem w przypowieści jest Słowo Boże, natomiast glebą są słuchacze, wszyscy ludzie, do których Słowo jest skierowane.