Question

Witam. Mam prośbe. czy możecie zrobic analize ponizszych sonetów? Byłbym bardzo wdzięczny. Chodzi mi o taką analize : o czym jest mowa w każdej zwrotce, kto jest podmiotem lirycznym, do kogo się zwraca itd.

Sonet IV

Pokój - szczęśliwość, ale bojowanie
Byt nasz podniebny. On srogi ciemności
hetman i świat łakome marności
O nasze pilno czynią zepsowane.

NIe dośc na tym, o nasz możny Panie!
Ten nasz dom - ciałom dla zbiegłych lubości
Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchności,
Upaść na wieki żądać nie przestane.

Coż będę czynił w tak straszliwym boju,
Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?
Królu powszechny, prawdziwy pokoju,

Zbawienia mego jest nadzieja w Tobie!
Ty mnie przy sobie postaw, a przezpiecznie
Będę wojował i wygram statecznie !


Sonet V

I nie miłować ciężko i miłować
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one,
Które i mienić, i muszą sie psować

Komu tak będzie dostatkiem smakować
Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzenie
Piekne oblicze, by tym nasycone
I mógł mieć serce, i trwóg sie warować?

Miłość jest własny bieg bycia naszego
Ale z żywiołów utworzone ciało
To chwaląc, co zna początku równego

Zawodzi duszę, której wszystko mało,
Gdy Ciebie, wiecznej i prawej piekności,
Samej nie widz, celu swej miłości.

Answer 1

Sonet IV

Podmiot liryczny zwraca si w drugiej części utworu do Boga.
Przeznaczeniem człowieka jest życie w pokoju. Jednak nieustannie trwa on w walce, którą musi toczyć z szatanem. i światem, który hołduje nietrwałym wartością. Prócz tego wrogiem duszy ludzkiej staje się nawet ciało człowieka, skłonne do grzechu. Druga cześć sonetu jest apostrofa do Boga, którego podmiot nazywa "Królem powczechnym, prawdziwym pokojem". Prosi go o to, by zawsze bógł przy nim być, dzięki czemu wygrywa walkę z szatanem, światem i ciałem.

Sonet V

Podmiot liryczny w drugiej cześci utworu zwraca się do Boga.
"I nie miłować ciężko i miłować/Nędzna pociecha(...) - tak rozpoczyna się sonet Szarzyńskiego po miłości, która jest własciwym powołaniem losu ludzkiego. Jednak człowiek daje się łatwo uwodzić innym namiętnością, takim jak:"złoto, sceptr(berło), sława, rozkosz i stworzone/Piękne oblicze". One przesłaniają mu prawdziwe piekno : Boga.