Question

w załączniku pytanie, a do pytania mały tekścik:

W epoce tej pojawiło się nowe pojęcie narodu. Już przedstawiciele niemieckiego preromantyzmu podkreślali, że naród nie jest po prostu zbiorowością zamieszkującą konkretny obszar i podlegającą jednej władzy politycznej,lecz stanowi wspólnotę połączoną podobnymi wyobrażeniami, wartośiami i tradycją. Tym, co odróznia jeden naród od innych i nadaje mu tożsamość, są prawa i obyczaje oraz najstarsze mity i podania, a także odwołujące się do nich współczesne dzieła. Romantycy dowodzili, że literatura uniwersalna(oświeceniowa) to sztuczny twór, a źródłem prawdy i wartości artystycznych może być tylko litereatura narodowa.

dziękuję !:)

Answer 1

Dla romantyków naród nie był tożsamy z państwem ani tworem politycznym, które to państwo tworzyło. Romantyczna koncepcja narodu skupiała się bardziej na poczuciu jedności, wpieranej wspólną przeszłością i tradycją. Naród był zatem tworem, którego nie normowały przepisy prawa, lecz zbiorowością, żywym tworem, który żył i rozwijał się. Polscy romantycy mieli różne koncepcje narodu: Mickiewicz w "Składzie zasad" opowiadał się za stworzeniem nowej polityki państwa polskiego i gruntownym zmian o ogólnonarodowym charakterze; Słowacki utożsamiał naród z ludem, który, jak twierdził, stanowił najważniejszą część państwowości.