W jaki sposób można odczytac,że bog wzywa czlowieka do kapłaństwa?
oaza
Myślę, że decyzję o moim pójściu do klasztoru kontemplacyjnego podjął za mnie Pan Bóg. Nie oznajmił mi tego wprawdzie słowami, ale w sposób nie mniej wyraźny: dając odczuć – i to bardzo żywo, że to, co robiłam do tej pory nie jest moim właściwym powołaniem; że droga, którą kroczyłam – to tylko ścieżka doprowadzająca do właściwej trasy. Oczywiście przyjęcie tego nie było łatwe, zwłaszcza, że miałam już dość ustabilizowane życie, ciekawą pracę, obiecujące perspektywy tzw. kariery zawodowej, mieszkanie. Trzeba było wszystko zostawić, wszystko zmienić – jak gdyby zamknąć oczy i skoczyć w przepaść. Ta „Przepaść”, której na imię „Sam Bóg” przyzywała, wskazywała drogę, chwilami jakby prowadziła za rękę tak, że najtrudniejsze problemy rozwiązywały się same, niemożliwe okazywało się prostym. Dzisiaj, z perspektywy czasu, widzę wyraźnie nieprawdopodobnie wielką łaskę Boga, Jego miłość, delikatność, a jednocześnie stanowczość. Wprost nie wiem, jak wyrazić wdzięczność za tak wielki dar.
Tradycja przypisuje św. Romualdowi założenie oprócz męskich, także dwóch eremów żeńskich. Ponoć jeden z nich został założony w 1027 roku. Ta data jest przyjmowana przez niektórych za początek istnienia Mniszek Kamedułek Reguły Świętego Benedykta. Inni uważają, że prawdopodobnie dopiero od czasów bł. Rudolfa, żyjącego w XI wieku czwartego opata Camaldoli, który zredagował tekst konstytucji kamedulskich i zorganizował klasztor dla sióstr w San Pietro di Luco w Mugello koło Florencji, można mówić o istnieniu Mniszek Kamedułek. A co w tej sprawie sądzicie Wy same?
Rok śmierci św. Romualda - 1027 - to umowna data powstania Zakonu Kamedulskiego. Mówiąc o powstaniu zakonu ma się na ogół na myśli jego męską gałąź, ale w „Żywocie św. Romualda” autorstwa św. Piotra Damiana znajdujemy również dwie wzmianki o wspólnotach żeńskich: jedna z nich miała powstać w Val di Castro, w pobliżu pustelni św. Romualda i jego uczniów (rozdział 35). „Innym razem (...) postanowił wybudować klasztor dla służebnic Bożych, który znajduje się w Vallebona (...).” (rozdział 63).
W roku 1085 Rudolf IV dał nowy impuls fundacji S. Pietro a Luco in Mugello w diecezji florenckiej. Pisze o tym kameduła O. Lino Vigilucci w książce pt. „Camaldoli” (wydanej przez Camaldoli w 1988 r.).
Matko Przeoryszo, czy nadal opieracie się na Regule św. Benedykta?
Tak, opieramy się na Regule św. Benedykta. Oprócz tego posiadamy własne Konstytucje oraz tradycje kamedulskie.
Kolejny erem powstał w Sette Fontane koło Bolonii w 1099 roku. Rozkwit Waszego Zakonu przypada na XII i XIII wiek. Jak później potoczyła się jego historia?
Niestety, wiadomości na ten temat są raczej nikłe, i najczęściej zawarte są w literaturze obcojęzycznej. Wiemy tylko, że największa ilość klasztorów mniszek kamedułek powstała na przestrzeni wieków we Włoszech (według słów obecnego Majora Kamedułów Eremitów z Góry Koronnej – o. Lanfranco Longhi, dostrzegano ich około 60 w samej Italii). Na dzień dzisiejszy liczba żeńskich klasztorów kamedulskich na świecie wynosi 17 (wg Kalendarza Liturgicznego 2006 - 2007 wydanego przez Camaldoli ). Liczebność w nich jest różna: na ogół wspólnoty liczą od kilku do kilkunastu mniszek, ale są też pustelnie jednoosobowe, jak np. Vescours we Frnacji lub Shantivanam w Indiach. Największą liczebność mają klasztory w Tanzanii. Obecnie powstaje tam już trzeci klasztor kamedułek.
to chyba to pzdr:)))
0 votes Thanks 0
laia
Ludzie są powołani do kapłaństwa. Kochają Boga, darzą go najszczerszą miłością. Dlatego chcą mu służyć. Głosić słowo Boże i prawdę o Nim. Bóg może wzywać człowieka do kapłaństwa, poprzez cuda.
0 votes Thanks 0
pay
Bóg wzywa do kapłaństwa przez wiele sposobów. Czasami to są poszczególne sytuacje a czasami tylko zżadzenie losu. Czasami ludzią przydażają sie takie chwile w życiu które zmieniają wszystko. Bóg może wzywać do kapłaństwa poprzez poczucie wiary, zrozumienie że bóg jest najważniejszy i zawsze bedzie bo ona zapewni nam życie wieczne!
Tradycja przypisuje św. Romualdowi założenie oprócz męskich, także dwóch eremów żeńskich. Ponoć jeden z nich został założony w 1027 roku. Ta data jest przyjmowana przez niektórych za początek istnienia Mniszek Kamedułek Reguły Świętego Benedykta. Inni uważają, że prawdopodobnie dopiero od czasów bł. Rudolfa, żyjącego w XI wieku czwartego opata Camaldoli, który zredagował tekst konstytucji kamedulskich i zorganizował klasztor dla sióstr w San Pietro di Luco w Mugello koło Florencji, można mówić o istnieniu Mniszek Kamedułek. A co w tej sprawie sądzicie Wy same?
Rok śmierci św. Romualda - 1027 - to umowna data powstania Zakonu Kamedulskiego. Mówiąc o powstaniu zakonu ma się na ogół na myśli jego męską gałąź, ale w „Żywocie św. Romualda” autorstwa św. Piotra Damiana znajdujemy również dwie wzmianki o wspólnotach żeńskich: jedna z nich miała powstać w Val di Castro, w pobliżu pustelni św. Romualda i jego uczniów (rozdział 35). „Innym razem (...) postanowił wybudować klasztor dla służebnic Bożych, który znajduje się w Vallebona (...).” (rozdział 63).
W roku 1085 Rudolf IV dał nowy impuls fundacji S. Pietro a Luco in Mugello w diecezji florenckiej. Pisze o tym kameduła O. Lino Vigilucci w książce pt. „Camaldoli” (wydanej przez Camaldoli w 1988 r.).
Matko Przeoryszo, czy nadal opieracie się na Regule św. Benedykta?
Tak, opieramy się na Regule św. Benedykta. Oprócz tego posiadamy własne Konstytucje oraz tradycje kamedulskie.
Kolejny erem powstał w Sette Fontane koło Bolonii w 1099 roku. Rozkwit Waszego Zakonu przypada na XII i XIII wiek. Jak później potoczyła się jego historia?
Niestety, wiadomości na ten temat są raczej nikłe, i najczęściej zawarte są w literaturze obcojęzycznej. Wiemy tylko, że największa ilość klasztorów mniszek kamedułek powstała na przestrzeni wieków we Włoszech (według słów obecnego Majora Kamedułów Eremitów z Góry Koronnej – o. Lanfranco Longhi, dostrzegano ich około 60 w samej Italii). Na dzień dzisiejszy liczba żeńskich klasztorów kamedulskich na świecie wynosi 17 (wg Kalendarza Liturgicznego 2006 - 2007 wydanego przez Camaldoli ). Liczebność w nich jest różna: na ogół wspólnoty liczą od kilku do kilkunastu mniszek, ale są też pustelnie jednoosobowe, jak np. Vescours we Frnacji lub Shantivanam w Indiach. Największą liczebność mają klasztory w Tanzanii. Obecnie powstaje tam już trzeci klasztor kamedułek.
to chyba to pzdr:)))