A. Macedński w ostatnich miesiącach zycia poświęcił się na to aby zorganizwować swoje imperium.Jego rządy mialy charakter rządow osobistych jednak w owym czasie Macedoński poszerzyl krąg osób do udzialu w administrowaniu jego imperium.
Znaleźli się w nim arystokraci, hetairowie oraz tak zwana grupa strażników osobistych, somatofylakes. Spośród nich wyłoniono zarządców prowincji, chiliarchów, którzy w rękach trzymali władzę cywilną i wojskową.
Niewatpliwa zasługą Macedońskiego była próba ujednolicenia monety oraz wag i miar, co miało zapobiegać nierzadko popełnianym nadużyciom.
Sprawy cywilne podporządkował kancelarii, na której czele stanął Grek cieszący się ogromnym zaufaniem Aleksandra - Eumenes.
Aleksander był przede wszystkim pionierem, jeśli chodzi o politykę ludnościową. Zdając sobie sprawę z tego, iż Macedonia posiada niewielka liczbę ludności, która nie była wystarczająco wykształcona kulturowo, podjąl decyzję, że nowym państwem rządzić będzietak zawana nowa elita, w skład której wejdą dawni i obecni zdobywcy, czyli Persowie i Macedończycy.
Aleksander III Wielki chciał zmieszać obie nacje aby stworzyć nowy naród. Dlatego też gorliwie popierał małżeństwa swoich dygnitarzy z perskimi arystokratkami, sam dając temu wzorzec - poślubiajac Baktryjkę, Roksanę.
Jak to zwykle bywa, nie wszystkim jednak podobały się nowatorskie plany Aleksandra. Starzy dowódcy czuli się odtraceni przez władcę od wpływu na istotne sprawy państwa.
Aleksander nie liczył się już wówczas z ich zdaniem. W 324 r. Aleksander Macedoński wydał dwa legendarne zarządzenia. W pierwszym zarządzeniu domagał się on zaliczenia go w poczet bogów - umożliwiało mu to swobodne władananie prawami. W drugim zarzadzeniu zlecił miastom greckim przyjęcie wygnańców politycznych - jednka godziło to w podstawy ustrojowe państw greckich, które oparte były zarówno na autonomii wewnętrznej i samorządności.
Jak traktował soich poddanych?
Macedończyk nagminnie używał krwawych metod aby uzyskać przychylność swoich poddanych. Niemniej pomimo masowych mordów jakich dokonał za czasów swojego sprawowania władzy, był wysmienitym władcą. Z poczatku starał się traktować podwładnych jak równych sobie. Jednak po zdobyciu Persji zmienił swoje zachowanie w stonsunku do podwładnych. Jak twierdził, chcąc utrzymać tak ogromne mocarstwo, musi stac się stanowczy i surowy. Nakazywal swoim podwladnym padać przed sobą na kolana. Z wielkiego króla stał się strasznym autokratom.
A. Macedński w ostatnich miesiącach zycia poświęcił się na to aby zorganizwować swoje imperium.Jego rządy mialy charakter rządow osobistych jednak w owym czasie Macedoński poszerzyl krąg osób do udzialu w administrowaniu jego imperium.
Znaleźli się w nim arystokraci, hetairowie oraz tak zwana grupa strażników osobistych, somatofylakes. Spośród nich wyłoniono zarządców prowincji, chiliarchów, którzy w rękach trzymali władzę cywilną i wojskową.
Niewatpliwa zasługą Macedońskiego była próba ujednolicenia monety oraz wag i miar, co miało zapobiegać nierzadko popełnianym nadużyciom.
Sprawy cywilne podporządkował kancelarii, na której czele stanął Grek cieszący się ogromnym zaufaniem Aleksandra - Eumenes.
Aleksander był przede wszystkim pionierem, jeśli chodzi o politykę ludnościową. Zdając sobie sprawę z tego, iż Macedonia posiada niewielka liczbę ludności, która nie była wystarczająco wykształcona kulturowo, podjąl decyzję, że nowym państwem rządzić będzietak zawana nowa elita, w skład której wejdą dawni i obecni zdobywcy, czyli Persowie i Macedończycy.
Aleksander III Wielki chciał zmieszać obie nacje aby stworzyć nowy naród. Dlatego też gorliwie popierał małżeństwa swoich dygnitarzy z perskimi arystokratkami, sam dając temu wzorzec - poślubiajac Baktryjkę, Roksanę.
Jak to zwykle bywa, nie wszystkim jednak podobały się nowatorskie plany Aleksandra. Starzy dowódcy czuli się odtraceni przez władcę od wpływu na istotne sprawy państwa.
Aleksander nie liczył się już wówczas z ich zdaniem. W 324 r. Aleksander Macedoński wydał dwa legendarne zarządzenia. W pierwszym zarządzeniu domagał się on zaliczenia go w poczet bogów - umożliwiało mu to swobodne władananie prawami. W drugim zarzadzeniu zlecił miastom greckim przyjęcie wygnańców politycznych - jednka godziło to w podstawy ustrojowe państw greckich, które oparte były zarówno na autonomii wewnętrznej i samorządności.
Jak traktował soich poddanych?
Macedończyk nagminnie używał krwawych metod aby uzyskać przychylność swoich poddanych. Niemniej pomimo masowych mordów jakich dokonał za czasów swojego sprawowania władzy, był wysmienitym władcą. Z poczatku starał się traktować podwładnych jak równych sobie. Jednak po zdobyciu Persji zmienił swoje zachowanie w stonsunku do podwładnych. Jak twierdził, chcąc utrzymać tak ogromne mocarstwo, musi stac się stanowczy i surowy. Nakazywal swoim podwladnym padać przed sobą na kolana. Z wielkiego króla stał się strasznym autokratom.