Teraz napiszę jak w pamięci dojść w kilka sekund do postaci iloczynowej. Otórz w tym konkretnym przypadku patrzymy najlpierw na liczbę c=-6 i szukamy dwóch liczb całkowitych, których iloczyn daje -6. są to -6i1 -3i2 -2i3 -1i6. Teraz patrzymy czy w którejś z tych par są liczby, których suma daje współczynnik przy x czyli -1. Okazuje się, że tak (gdyby się okazało, że nie to wtedy dopiero rozwiązuje zadanie z delty) i jest to -3 i 2, więc postać iloczynowa wygląda tak:
D={x należy do R:x²-x-6różne od 0}
x²-x-6=!0 (=! oznacza różne od)
Teraz napiszę jak w pamięci dojść w kilka sekund do postaci iloczynowej. Otórz w tym konkretnym przypadku patrzymy najlpierw na liczbę c=-6 i szukamy dwóch liczb całkowitych, których iloczyn daje -6. są to -6i1 -3i2 -2i3 -1i6. Teraz patrzymy czy w którejś z tych par są liczby, których suma daje współczynnik przy x czyli -1. Okazuje się, że tak (gdyby się okazało, że nie to wtedy dopiero rozwiązuje zadanie z delty) i jest to -3 i 2, więc postać iloczynowa wygląda tak:
(x-3)(x+2)=!0
x=!3 i x=!-2
D=R-{-2;3}
Mianowik nie może się rownać zero:
x²-x-6≠0
Wyliczamy deltę:
Δ=1+24=25
Obliczamy miejsca zerowe funkcji:
x₁=(1-5):2=-2
x₂=(1+5):2=3
Teraz możemy wyznaczyć dziedzinę wyrażenia:
D=R-{-2;3}