Temat lekcji: ,, łzy w kinie" Stanisław Barańczak. Polecenie: Na czym polega według Barańczaka katarzis w kinie. ? WYMAGAM BARDZO DOBREJ ODP. !! Wiersz: Łzy w kinie płyną łatwiej. Łatwiej niż w życiu (pomoc: zgaszenie na sali świateł) ale i łatwiej niż w domu, przed własnym telewizorem: za wydatek na bilet pragnie się mieć wieczorem coś uchwytnego: chwilę śmiechu lub - zwłaszcza - łez (od śmiechu widz czuje się lepiej, od płaczu - lepszym niż jest). Kinowa łza nie oślepia oka; przeciwnie, przemywa i kąpielami słonymi sprawia, że oko przeżywa to, co samochód w myjni lub dusza w trakcie spowiedzi. Kratką i ciemnym okienkiem- ekran, przed którym się siedzi (w kinie, jeśli kto klęknie, są to przypadki nieliczne), lecz prze tym panoramicznie rozrosłym konfesjonałem oterciem łzy wyznajemy swój grzech śmiertelny, tajemny, nie umujący - ujemny znak, minus, który jest piętnem: \"choć się naprawdę starałem, choć próbowałem usilnie, od ostatniego seansu znów nie zdołałem żyć w pięknie, w krainie Sensu i Glansu, w sposób tak żywy, człowieczy, pełny, prawdziwy, bezsprzeczny jak żyją aktorzy w filmie.
Redandwhite
Autor porównuje kino z konfesjonałem- miejscem spowiedzi, w którym przeżywamy skruchę, często wzruszenie doprowadzające do płaczu. Kino jest miejscem rozrywki, przeżycia w nim powstają pod wpływem obrazu na ekranie, przez co są wywołane sztucznie. Według Barańczak KINO to współczesny konfesjonał, pełniący rolę antycznego teatru, który pomaga nam przeżyć wewnętrzne oczyszczenie. Widz w kinie obserwuje cudze błędy, życiowe rozterki, winy przez co w pewien sposób może dokonać rozliczenia z samym sobą.
Według Barańczak KINO to współczesny konfesjonał, pełniący rolę antycznego teatru, który pomaga nam przeżyć wewnętrzne oczyszczenie. Widz w kinie obserwuje cudze błędy, życiowe rozterki, winy przez co w pewien sposób może dokonać rozliczenia z samym sobą.