Question

Sposoby udzielania i otrzymywania różnych rodzajów wsparcia społecznego. ( Zdrowie w aspekcie psychicznym) Tylko żeby nie było z jednego źródła z wielu bym poprosił.Żeby było z 4 strony a4. Thx z góry.

Answer 1

Wsparcie społeczne
Czym jest wsparcie społeczne?
Jest to wszelka dostępna dla jednostki pomoc w sytuacjach trudnych. Wsparcie to
konsekwencja przynależności człowieka do sieci społecznej.
Jest to stale dostępna właściwość relacji, służąca przystosowaniu, a także zdrowiu.
Rodzaje źródeł wsparcia
naturalne- takie jak partner życiowy, grupy przyjacielskie, rodzina, itd. Relacje wsparcia
funkcjonują tam spontanicznie, nie są sformalizowane i są wzajemne. Takie źródła
wsparcia najkorzystniej działają na rzecz zdrowia gdyż nie powodują stygmatyzacji, są na
ogół łatwo dostępne i często objęte relacją zaufania interpersonalnego.
sformalizowane- takie jak grupy zawodowe, stowarzyszenia i instytucje, w tym także instytucje
związane z opieką zdrowotną. Tym różnią się od naturalnych źródeł wsparcia, że
funkcjonują według określonych reguł, mniej spontanicznie i rzadko na zasadzie
wzajemności, a niekiedy dostęp do nich jest utrudniony, mogą też stygamtyzować.
Deterioracja wsparcia społecznego
Pojawia się w sytuacji:
stresu społecznego związanego z sytuacjami katastroficznymi- społeczności tracą swój
potencjał altruizmu lub dochodzi do zerwania sieci
społecznych/sąsiedzkich/wyznaniowych, zaognienie/powstanie konfliktów.
długotrwałych pobytów w szpitalu
koniecznych przesiedleń
Rodzaje wsparcia społecznego
Wsparcie spostrzegane- efekt działania sieci wspierających i zdobywania doświadczenia w
relacjach społecznych. Wynika z wiedzy i przekonań człowieka o tym gdzie i od kogo
może uzyskać pomoc, na kogo może liczyć w trudniejszej sytuacji.Ocenia się w nim także
przekonanie o dostępności sieci wsparciawsparcie otrzymywane- faktycznie otrzymana pomoc. Ocenia się ją w odniesieniu do czasu i
konkretnej sytuacji. Jest ono oceniane obiektywnie lub relacjonowane subiektywnie przez
odbiorcę, jako faktycznie otrzymywany rodzaj i ilość wsparcia w określonym czasie.
Mierząc je można też ocenić poziom adekwatności i trafności wsparcia.
Wsparcie emocjonalne:
 przekazywanie emocji podtrzymujących, uspokajających, odzwierciedlających troskę, i
pozytywne ustosunkowanie
 ma na celu opiekę
 uwalnia od napięć i negatywnych uczuć
 wpływa na samoocenę
 daje poczucie nadziei
 jest najpowszechniejsze, oczekiwane, chociaż nie zawsze konieczne
wsparcie poznawcze (informacyjne):
 sprzyja lepszemu zrozumieniu sytuacji i problemu
 zawiera informacje zwrotne na temat skuteczności różnych działań zaradczych
 dzielenie się własnym doświadczeniem
 grupy samopomocy
 powoduje utrzymywanie się poczucia kontroli nad sytuacją
 utrzymanie poczucia sprawstwa
Wsparcie instrumentalne:
 rodzaj instruktażu o konkretnych sposobach postępowania
 forma modelowania skutecznych zachowań zaradczych
 może ograniczyć rozwój jednostkowych zasobów
 stosowane w poradnictwie zdrowotnym i psychologicznym
 ważne dla osób przewlekle chorych
 stosowane w uzasadnionych sytuacjach, na wyraźne życzenie
Wsparcie rzeczowe (materialne):
 pomoc rzeczowa i finansowa
 bezpośrednie fizyczne działanie (karmienie, udostępnienie schronienia, itd)
 działalność charytatywna
 dobrze realizuje się w społeczeństwach altruistycznych
 zaopatrzenie w lekarstwa i środki leczenia
 działanie na rzecz osób potrzebujących
Wsparcie duchowe:
 sytuacje kryzysu egzystencjalnego
 sytuacje terminalne, nasycone cierpieniem i lękiem przed śmiercią
 hospicja, zespoły opieki paliatywnej
 wymiana dotyczy poziomu sensu życia
 czynniki indywidualne tworzące sens życia
 duchowa strategia radzenia sobielekiem na całe zło?
Pagel, Erdly, Becker (1987)- badanie rodzin osób dotkniętych chorobą Alzheimera
przebadano 68 osób opiekujących się chorym współmałżonkiem
zebrane informacje dotyczyły odbioru choroby, stresujących wydarzeń oraz pozytywnego/
negatywnego wpływu otoczenia
dodatkowo przebadano ich testami na obecność objawów zaburzeń psychologicznych.
Wyniki: osoby zgłaszające niezadowolenie ze stanu relacji z otoczeniem miały wyraźnie
wyższy poziom stanów depresyjnych. Potwierdzono to na dłuższą metę i w warunkach
kontrolowanej depresji. Wskazuje to na to, że stopień niezadowolenia z relacji
interpersonalnych może być miarodajnym źródłem prognozowania stanów
depresyjnych.
wynika z tego, że relacje międzyludzkie mogą zwiększać podatność na zaburzenia, jeśli ich
odbiór jest negatywny lub frustrujący.
Negatywne skutki wsparcia społecznego:
Obawa przed ujawnieniem swoich problemów i niezrozumieniem.
Zagrożenie dla samooceny.
Zagrożenie zależnością od innych.
Im bardziej potrzebne jest wsparcie, tym niższa samoocena.
Psychoonkologia jako dziedzina medycyny
Stworzona przez Jimmie Holland, która kieruje Katedrą Psychiatrii i Nauk Behawioralnych
Centrum Onkologicznego im. Sloan-Kettering w Nowym Jorku.
jest to interdyscyplinarna podspecjalizacja onkologii, która zajmuje się reakcjami
emocjonalnymi pacjentów w różnych stadiach choroby nowotworowej, reakcjami
emocjonalnymi rodzin chorego oraz zajmującego się chorym personelu medycznego.
opieka psychoonkologiczna pozwala i wpływa na poprawę jakości życia chorych i ich rodzin.
opieka, wiedza i umiejętności z jej zakresu powinny mieć zastosowanie w trakcie leczenia
każdego pacjentagłówne formy pomocy to psychoedukacja, wsparcie, przeuczenie postaw, obalenie mitów
związanych z chorobą nowotworową oraz wykorzystywanie metod i technik stosowanych
w psychoterapii.
Problematyka psychoonkologii
1. promocja zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań ułatwiających zapobieganie,
a także wczesne wykrywanie i leczenie chorób nowotworowych.
2. łagodzenie psychologicznych następstw diagnozy i leczenia choroby nowotworowej. Istotną
rolę odgrywa zespół medyczny, w skład którego wchodzą: lekarze, pielęgniarki,
rehabilitanci, psychologowie, pracownicy socjalni oraz osoby duchowne. Działania te
dotyczą przede wszystkim odbywania rozmów z chorym, przekazywania informacji na
temat diagnozy, stanu zdrowia i leczenia; to także umiejętność wspierania pacjenta i jego
bliskich.
3. edukacja personelu zatrudnionego na oddziałach onkologicznych: lekarzy, pielęgniarek,
rehabilitantów, psychologów, pracowników socjalnych oraz duchownych, w zakresie
skutecznego porozumiewania się z chorym, tzn.: nawiązania dobrego kontaktu,
umiejętności wysłuchania pacjenta i zachęcania go do wypowiedzenia się oraz udzielania
wsparcia choremu i jego rodzinie.
Psychoonkologia w Polsce
Dziesięć lat temu powstało Polskie Towarzystwo Psychoonkologiczne, którego celem jest
prowadzenie badań naukowych oraz szerzenie wiedzy z zakresu opieki
psychoonkologicznej. Aby przybliżyć osobom uczestniczącym w leczeniu chorego wiedzę
z zakresu wsparcia i opieki psychologicznej pacjenta chorego onkologicznie, w ramach
PTPO powstała w 2005 roku Krajowa Szkoła Psychoonkologii, której celem jest szeroko
pojęta edukacja z zakresu psychoonkologii.Bibliografia
Wybrane problemy psychoonkologii: jakość życia pacjentów z chorobą nowotworową. W:
Psychoonkologia – lekarstwo dla ciała i duszy. Materiały wydane nakładem firmy
Novartis Oncology pod patronatem Polskiej Unii Onkologii, 2003.

Praca środowiskowa – polega na dostarczaniu jednostkom, grupom, organizacją profesjonalnego wsparcia o charakterze technicznym, edukacyjnym, organizacyjnym

Wzmacnianie społeczne – stanowi funkcję edukacji środowiskowej oraz pracy środowiskowej. Jest to proces rozwijania wiedzy, umiejętności i pewności siebie oraz docieranie do miejscowych zasobów i sił, odkrywanie pozytywnych czynników środowiska, źródeł zmiany.

Działanie środowiskowe – aktywność, która łączy osoby i grupy w celu realizacji określonych potrzeb lokalnych.

Myślę, że pomogłem :)